Ο Γιώργος Καλλιακμάνης, Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τη Μαρία Παπαϊωάννου.
Ο ίδιος μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη διαδρομή του από το περίπτερο στο Παγκράτι στις νυχτερινές κούρσες ως ταξιτζής και αργότερα ως βαθμοφόρος στο Αστυνομικό Σώμα, ενώ αποκάλυψε τη μοναδική φορά που δεν υπάκουσε στον νόμο.
Διαβάστε επίσης: Γιώργoς Kαλλιακμάνης: Η ηλικία, η καταγωγή, το βιογραφικό και η οικογένεια του Προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών
Τελειώνοντας το Λύκειο ο Γιώργος Καλλιακμάνης έφυγε από το Αγρίνιο και μετακόμισε στην Αθήνα. Τα επόμενα χρόνια ήταν γεμάτα εμπειρίες, κινδύνους και πολλές διαφορετικές δουλειές. «Στην αρχή δούλεψα νύχτα σε ένα περίπτερο στο Παγκράτι. Παράλληλα υπηρετούσα στον στρατό, όπου ήμουν οδηγός στο λεωφορείο που μετέφερε το προσωπικό. Έκανα το δρομολόγιο από το Πεντάγωνο στο Γαλάτσι. Έβγαινα λοιπόν τα Σαββατοκύριακα και δούλευα στο περίπτερο για να βοηθήσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Ήμουν από μια πολύ φτωχή οικογένεια».
Αμέσως μετά το περίπτερο βρέθηκε στον δρόμο του το ταξί και η πρώτη και μοναδική παρανομία που έκανε στη ζωή του. «Εκείνα τα χρόνια για να δουλέψεις στο ταξί χρειαζόταν να έχεις ειδική άδεια. Για να τη βγάλεις, έπρεπε να είσαι 21 ετών, ενώ εγώ ήμουν 18 όταν δούλευα. Είναι η μόνη παρανομία που έχω κάνει. Και δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά έμοιαζα και μικρότερος. Θυμάμαι ένα βράδυ που είχα πάρει κούρσα την Ειρήνη Παπά με μια φίλη της. Τη γνώρισα αμέσως γιατί πάντα με γοήτευε η Τέχνη. Ήταν 2.00 η ώρα τη νύχτα όταν την πήρα και βλέποντάς με μου είπε: “Αγόρι μου, τι κάνεις εσύ τέτοια ώρα έξω; Το ξέρει η μαμά σου ότι δουλεύεις ταξί όλη νύχτα και έχεις δίπλωμα;”» εξομολογήθηκε ο Γιώργος Καλλιακμάνης.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο κόσμος που έμπαινε στο ταξί ήθελε να μοιραστεί μαζί του τις σκέψεις και τα προβλήματά του. «Εκεί κατάλαβα ότι ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει τον δικό του σταυρό. Από τη μια είχα κουραστεί να ακούω προβλήματα ανθρώπων, από την άλλη μου άρεσε που μάθαινα τόσο πολλά για τον κόσμο. Στο ταξί ήρθα αντιμέτωπος με την υποκρισία. Είδα πολλούς ανθρώπους να μπαίνουν και να λένε πράγματα για αυτούς που ούτε μπορείς να φανταστείς. Ίσως δεν μπορούσαν να τα πουν πουθενά αλλού. Σε ένα 18χρονο παιδί όμως και άγνωστο σε αυτούς τα έλεγαν. Επιπλέον είχα πάθει πλάκα με λειτουργούς συγκεκριμένου θεσμού που έμπαιναν στο ταξί προσπαθώντας να μου την πέσουν. Όπως καταλαβαίνεις το ταξί για εμένα ήταν ένα μεγάλο πανεπιστήμιο. Μεγαλύτερο και από την Αστυνομία. Στο ταξί κινδύνεψα περισσότερες φορές από ό,τι στην Αστυνομία. Τέσσερις φορές μού έβγαλαν μαχαίρι, τρεις φορές μού επιτέθηκαν μεθυσμένοι και πόσες άλλες φορές άνθρωποι που απλά ήθελαν να εκφράσουν την επιθετικότητά τους. Βλέπεις, έβρισκαν ως εύκολο θύμα ένα νεαρό παιδί» ανέφερε.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)