Θρήνος στο ελληνικό μπάσκετ που πενθεί για τον θάνατο του Αλέξανδρου Βαρυτιμιάδη. Ο μπασκετμπολίστας με θητεία σε ΠΑΟΚ, Φίλιππο Βέροιας και Τρίκαλα (στην Basket League) «έφυγε» από τη ζωή στη ηλικία 29 ετών, νικημένος από τον καρκίνο.
Ο Αλέξανδρος Βαρυτιμιάδης, είχε νικήσει στο παρελθόν τον καρκίνο, ο οποίος ωστόσο έκανε την επανεμφάνισή του.
Εκτός από το ελληνικό πρωτάθλημα, ο Αλέξανδρος Βαρυτιμιάδης αγωνίστηκε τόσο στη Σουηδία, όσο και στην Αυστρία.
Ο ίδιος είχε κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα του ΠΑΟΚ σε ηλικία 17 ετών, έχοντας προπονητή τον Σούλη Μαρκόπουλο.
Σε συνέντευξή του το 2018 για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, στην οποία είχε αναδειχτεί νικητής, ο Αλέξανδρος Βαρυτιμιάδης είχε πει στο SDNA: «Αυτό το είχα από μωρό παιδί. Είχαν βρει όγκο στο πόδι. Όσο μεγάλωνα, μεγάλωνε και αυτό. Στην αρχή ήταν καλοήθης, στην πορεία όμως έγινε κακοήθης στο δεξί πόδι. Το 2012, όπου ήμουν στον ΠΑΟΚ, μπήκα σε μια διαδικασία να τον αφαιρέσω, αλλά έγινε μια λάθος εγχείρηση από τον γιατρό, με αποτέλεσμα να μου βγάλει τον κακοήθη όγκο σαν καλοήθη και να μου αφήσει όλες τις ρίζες. Αυτό ουσιαστικά δεν καθάρισε ποτέ και ο οργανισμός μου το δημιουργούσε κάθε χρόνο. Επέστρεψα από εκείνη την επέμβαση.
Το 2016 κατάλαβα ότι πάλι κάτι υπάρχει στο ίδιο σημείο, οπότε μπήκα ξανά στη διαδικασία να κάνω εγχείρηση, για δεύτερη φορά. Βρήκα τον γιατρό μου, ο οποίος μόλις άκουσε τις λεπτομέρειες της πρώτης εγχείρησης... τρελάθηκε με τα εκτρώματα της πρώτης εγχείρησης, όπου ο πρώτος γιατρός την έκανε τόσο λάθος. Θα μπορούσαν να υπάρξουν συνέπειες για την ζωή μου. Οπότε, το 2016 είπαμε να κάνουμε πάλι την εγχείρηση. Χρειαζόταν να κάνουμε πάλι. Μου αφαίρεσε το 60% του μυ. Μου είπε ότι δεν θα μπορώ να παίξω μπάσκετ για 2 χρόνια, ενώ θα έκανα να ξανατρέξω 1,5 χρόνο. Δόξα το Θεό, το σώμα μου είναι πολύ γρήγορο στην αποκατάσταση, δούλεψα πολύ και μέσα σε 3 μήνες έκανα προετοιμασία με τα Τρίκαλα. Φυσικά, κανένας ποτέ δεν έμαθε τι είχα γιατί δεν θέλω να με λυπάται κανένας και να μου δοθεί κάτι που δεν αξίζω.
Οπότε είχε γίνει μια πολύ σωστή επέμβαση, καθαρίστηκε το πόδι και φτάσαμε αυτό το καλοκαίρι, περίπου στο τέλος του, ενώ ήμουν έτοιμος να κλείσω και ήταν όλα κανονισμένα, σε μια από τις επαναληπτικές επεμβάσεις μου είπε ο γιατρός "Μπαίνουμε αύριο για εγχείρηση". Αυτό ήταν εντελώς ξαφνικό, διότι αν και είχαμε δει κάτι στις αρχές Μαρτίου, όταν είχα επιστρέψει, αλλά νομίζαμε ότι ήταν μια φλεγμονή, λόγω της επιβάρυνσης των δυνατών αγώνων. Έπρεπε να το αφήσουμε 2 μήνες να δούμε αν θα μεγαλώσει και όχι απλά μεγάλωσε, αλλά εμφανίστηκαν και δύο ακόμα όγκοι. Αρχές Αυγούστου μπήκαμε για τρίτη εγχείρηση και ο γιατρός μου είπε ότι κόβω το μπάσκετ και πως δεν θα ξαναπαίξω στη ζωή μου! Μου είπε πως θα κάνω να περπατήσω χωρίς πατερίτσες 4-8 μήνες.
Ουσιαστικά αφαίρεσαν όλο το μυ από τον δεξί μηρό, σε μια πολύ σοβαρή επέμβαση και μετά ακολούθησα κάποιες θεραπείες, για να μην δημιουργηθεί ξανά πρόβλημα. Πάλι καλά, επέστρεψα πολύ γρήγορα. Ο γιατρός μου έχει εκπλαγεί με το πόσο γρήγορα ο οργανισμός αναπληρώνει όλο αυτό. Οι πιθανότητες να περπατήσω τόσο γρήγορα, χωρίς να κουτσαίνω ήταν ελάχιστες. Δούλεψα πολύ κι εγώ. Δεν ήθελα να ακουστεί κάτι και να μάθει κάποιος οτιδήποτε, για προσωπικούς λόγους. Δεν μου αρέσει να με λυπάται κανένας, ούτε να μου δοθεί κάτι για τον Α ή Β λόγο.
Επέστρεψα πιο δυνατός από ποτέ, αυτός ήταν ο στόχος μου και έφτασα 3 μήνες μετά να παίζω το τέταρτο παιχνίδι μου και να βγαίνω MVP αγωνιστικής και στην καλύτερη πεντάδα. Δεν εμφανίζω όσα έχω περάσει, αλλά κάποιες φορές νιώθω περήφανος για μένα. Ο καθένας πρέπει να μην τα παρατάει ποτέ στη ζωή του ακόμα κι αν τα νέα που θα του πει κάποιος και οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Δεν πρέπει να τα παρατάει και πρέπει να δουλεύει, ώστε να αποζημιώνει και όλη τη δουλειά που κάνει στη ζωή του, αλλά αποζημιώνει και τους δικούς του ανθρώπους».
Πηγή φωτογραφίας: Facebook
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)