Σύμφωνα με αποτελέσματα έρευνας καναδών επιστημόνων, το άγχος που νιώθουν οι γονείς κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής των μικρών τους μπορεί να «αποτυπωθεί» στα γονίδια των τελευταίων, αφήνοντας σημάδια διαρκείας μέχρι την εφηβεία! Τα τέσσερα πρώτα χρόνια της ζωής τους τα παιδιά μας θεωρούνται πιο ευάλωτα στο άγχος μας, ενώ εκείνο που τα επηρεάζει περισσότερο είναι η ψυχική κατάσταση της μητέρας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το άγχος του πατέρα περνάει απαρατήρητο. Θα μου πείτε τώρα: είναι δυνατόν να μην έχουμε άγχος την εποχή που ζούμε; Φυσικά όχι. Τι θα λέγατε όμως αν πού και πού προσπαθούσαμε να το αφήνουμε έξω από την πόρτα του σπιτιού μας ή τουλάχιστον να το σπρώχναμε στο πίσω-πίσω μέρος του μυαλού μας τις στιγμές που είμαστε με τα μικρά μας; Μάλιστα, υπάρχει ακόμα ένας λόγος για να βάλουμε τα δυνατά μας ούτως ώστε να το πετύχουμε… Μας τον δίνουν αμερικανοί επιστήμονες οι οποίοι βάσει αποτελεσμάτων σχετικής έρευνας, μας ενημερώνουν πως το στρες βλάπτει σοβαρά όχι μόνο την υγεία μας αλλά και τη σχέση μας με τα παιδιά.
Βάσει αυτής, οι μητέρες οι οποίες υποφέρουν από χρόνιο στρες, π.χ. λόγω οικονομικών προβλημάτων, εμφανίζουν μια πιο αδιάφορη στάση απέναντι στα μικρά τους. Συγκεκριμένα, οι 153 μητέρες που συμμετείχαν στην έρευνα και είχαν κάνει το άγχος κομμάτι του εαυτού τους, παραμελούσαν τα παιδιά τους και ήταν πολύ πιο σκληρές απέναντί τους. Κατά τα λεγόμενα των ειδικών, το χρόνιο στρες διαταράσσει τη φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού απέναντι στις στρεσογόνες καταστάσεις εμποδίζοντάς τον να «αντιμετωπίσει» και να ξεπεράσει τέτοιου είδους συναισθήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύουμε την απογοήτευσή μας, την οποία στη συνέχεια μπορεί να εξωτερικεύουμε στα παιδιά μας.
Ποιο είναι, όμως, το καλύτερο… αγχολυτικό των παιδιών;
Εκτός από το να τα ακούν, να τα παρηγορούν και να παίζουν μαζί τους, τα φιλαράκια των μικρών μας έχουν ακόμα ένα μεγάλο προτέρημα. Βοηθούν τα παιδιά μας να χαλαρώσουν και να αποβάλουν, έστω για λίγο, το άγχος τους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αμερικανών επιστημόνων, οι φίλοι, και συγκεκριμένα οι κολλητοί, περιορίζουν αισθητά το άγχος των παιδιών. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι ειδικοί αξιολογούσαν τα συναισθήματα των μικρών συμμετεχόντων μέσω ενός ερωτηματολογίου σημειώνοντας ταυτόχρονα με ποιον θα προτιμούσαν να βρίσκονται τα παιδιά τη δεδομένη στιγμή, π.χ. τη μαμά, τον μπαμπά, τα αδελφάκια, κάποιο συμμαθητή, ένα φίλο ή τον κολλητό τους. Κατόπιν, οι ερευνητές συνέλεγαν δείγμα σιέλου προκειμένου να μετρήσουν τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης τους στρες. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι η παρουσία του κολλητού περιόριζε τις σωματικές επιπτώσεις τυχόν αρνητικών εμπειριών, κάτι το οποίο ήταν εμφανές από τα μειωμένα επίπεδα κορτιζόλης, που αυξάνονταν όταν ο φίλος απουσίαζε!
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)