Όσο αξιολάτρευτα και αν είναι τα μικρά σας ανθρωπάκια είναι πραγματικά ορισμένες φορές που η συμπεριφορά τους μπορεί να σας τρελάνει.
Μπορεί οι ακραίες συμπεριφορές του μικρού μας να μας εκνευρίζουν όμως δεν αποτελούν πρόβλημα, είναι αναμφίβολα εκνευριστικές σε σημείο που πολλές φορές νιώθουμε και τύψεις για τα συναισθήματά μας απέναντι στα μικρά μας! Μη στενοχωριέστε, απλά προσπαθήστε να κατανοήσετε τη συμπεριφορά τους και να την αντιμετωπίσετε ακόμα και με χιούμορ.
Δεν σ’ αφήνω, δεν σ’ αφήνω
Η ισχυρή συναισθηματική εξάρτηση ή αλλιώς η προσκόλληση στη μαμά, τον μπαμπά, τη γιαγιά ή σε όποιο άλλο πρόσωπο τα κάνει να αισθάνονται ασφάλεια είναι πολύ συνηθισμένη στα νήπια, ιδιαίτερα μέχρι τα 3 τους χρόνια.
Γιατί Συμβαίνει
Τα μικρά παιδιά, όπως και οι ενήλικες, έχουν διαφορετικό χαρακτήρα καθώς και συναισθηματικές εναλλαγές. Κάποια είναι πιο κοινωνικά ενώ άλλα θέλουν το χρόνο τους για να προσαρμοστούν σε νέους χώρους, ανθρώπους και καταστάσεις. Όταν λοιπόν το παιδί σας δεν λέει να ξεκολλήσει από πάνω σας, σας δείχνει με τον τρόπο του ότι νιώθει άβολα και αναζητά σε εσάς να εξασφαλίσει την αίσθηση ασφάλειας και άνεσης που του λείπει.
Ένας άλλος λόγος που τα κάνει να κρέμονται κυριολεκτικά από πάνω σας είναι όταν νιώθουν πως χάνουν την προσοχή σας. Αν για παράδειγμα μιλάτε με κάποια φίλη σας που συναντήσατε τυχαία στο δρόμο και ξαφνικά δεν του δίνετε σημασία ή ακόμα χειρότερα αν καταλάβει ότι πρόκειται να βγείτε από το σπίτι χωρίς να το πάρετε μαζί, τότε το σχέδιο «αυτοκόλλητο» μπαίνει σε εφαρμογή.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Όταν το παιδί σας συμπεριφέρεται σαν «βεντούζα» μην προσπαθήσετε να το «ξεκολλήσετε» με το ζόρι, καθώς το πιθανότερο είναι ότι θα αντιδράσει αρνητικά και θα προσκολληθεί πάνω σας ακόμα περισσότερο. Αντιθέτως, αφήστε το να μείνει κοντά σας, πηγαίνετε μαζί σε μια παρέα παιδιών, παίξτε και εσείς για λίγο παίρνοντας σταδιακά όλο και λιγότερες πρωτοβουλίες και αφήνοντας περισσότερες στο παιδί και στη συνέχεια απομακρυνθείτε σιγά-σιγά. Αν τώρα συνεχίζει να αρνείται να φύγει από κοντά σας, καθίστε κοντά του, μιλήστε του, δώστε του να κάνει μια δραστηριότητα πχ να ζωγραφίσει, αλλά μην το κρατάτε. Μετά από λίγο απομακρυνθείτε λίγο περισσότερο αλλά παραμείνετε στο ίδιο δωμάτιο.
Αν αντιμετωπίζετε το πρόβλημα κυρίως όταν θέλετε να βγείτε, σε καμία περίπτωση μην φύγετε κρυφά χωρίς να το χαιρετίσετε καθώς κάτι τέτοιο θα του προκαλέσει περισσότερο άγχος όταν θα συνειδητοποιήσει ότι λείπει η μαμά του. Σε αντίστοιχες λοιπόν περιπτώσεις θα ήταν προτιμότερο να:
Του προσφέρετε έναν αποχαιρετισμό γεμάτο αγάπη. Να το αγκαλιάσετε, να το χαϊδέψετε και να το φιλήσετε στοργικά έστω κι αν εκείνο συνεχίζει να κλαίει, να φωνάζει ή να αντιδράει έντονα.
Διατηρήσετε την ηρεμία σας
Μιλήσετε τρυφερά και σταθερά ενώ του λέτε «αντίο» και να το καθησυχάσετε λέγοντας του πως θα επιστρέψετε και σε πόσο χρόνο, χρησιμοποιώντας εκφράσεις και έννοιες που να μπορεί να καταλάβει (π.χ. μετά το φαγητό, όταν έρθει ο μπαμπας, κλπ).
Σταμάτα πια να γκρινιάζεις!
- Γιατί είναι ώρα για φαγητό
- Μα πεινάω, τωρααααααααααααα!
Γιατί Συμβαίνει
Γκρίνια, μουρμούρα, ψεύτικο κλάμα και οτιδήποτε μπορεί κατά τη γνώμη τους να σας τραβήξει την προσοχή ή να τα κάνει να επιτύχουν το σκοπό τους. Γιατί όταν τα παιδιά δεν παίρνουν αυτό που θέλουν ή ακόμα χειρότερα όταν δεν ξέρουν καν τι θέλουν επειδή είναι κουρασμένα ή βαριούνται επιστρατεύουν τα μεγάλα μέσα. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν βέβαια είναι πως το πιθανότερο είναι η γκρίνια τους να σας εκνευρίσει και να έχουν ακόμα χειρότερα αποτελέσματα.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Όσο δελεαστικό και αν σας φαίνεται τη στιγμή που μαγειρεύετε ή στρώνετε τραπέζι ή που προσπαθείτε να στείλετε ένα mail να δώσετε στο γκρινιάρικο νήπιο που σας ακολουθεί ανηλεώς ότι ζητάει προκειμένου να σωπάσει, ΜΗΝ το κάνετε! Γιατί αν υποκύψετε στην γκρίνια του μπορεί προς το παρόν να ηρεμείτε αλλά του περνάτε ταυτόχρονα και το μήνυμα πως κάθε φορά που μυξοκλαίει, τσιρίζει ή μουρμουράει πετυχαίνει το σκοπό του. Αντιθέτως, αν ακολουθήσετε άλλη τακτική θα έχετε μακροπρόθεσμα καλύτερα αποτελέσματα.
Σταματήσετε λοιπόν ότι κάνετε εκείνη τη στιγμή και ενώ το κοιτάζετε εξηγήσετε ότι αυτή τη στιγμή ασχολείστε με κάτι π.χ. μαγειρεύετε και πρέπει να έχετε την προσοχή σας εκεί διαφορετικά θα καεί το φαγητό. Θα ασχοληθείτε όμως μαζί του αμέσως μόλις π.χ.. στρώσετε το τραπέζι. Ως τότε του ζητάτε να περιμένει λίγο παίζοντας μόνο του. Όταν τελειώσετε όμως φροντίστε να κρατήσετε το λόγο σας.
Ακόμα και αν επιμένει να ΜΗΝ περιμένει να θυμάστε ότι με αυτό τον τρόπο χτίζετε τη συμπεριφορά του. Του μαθαίνετε ότι δεν επιβάλλει εκείνο τους όρους αλλά εσείς, ωστόσο κρατάτε τον λόγο σας. Επίσης του μαθαίνετε να ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ εξασκώντας του το συναίσθημα της υπομονής αλλά και της ανταμοιβής.
Ο πληροφοριοδότης!
Στα παιδιά μπορεί να αρέσουν τα μυστικά, τους αρέσει όμως όπως φαίνεται και να «καρφώνουν» τα μυστικά των άλλων. Αυτή την ωραία συμπεριφορά τουλάχιστον βίωσα φέτος το καλοκαίρι όταν ο τετράχρονος μαρτυριάρης ανιψιός μου έδινε κανονικό ραπόρτο για τις κινήσεις του 6χρονου αδελφού του, που κατά τα άλλα τόσο πολύ αγαπάει! «Ο Βασίλης δεν φοράει σαγιονάρες», «Ο Βασίλης έφτυσε το μπρόκολο», «Ο Βασίλης δεν μάζεψε τα παιχνίδια του».
Γιατί Συμβαίνει
Ο βασικός λόγος που τα παιδιά, και ιδιαίτερα τα αδέρφια και τα ξαδέρφια, μαρτυρούν το ένα το άλλο είναι για να τραβήξουν την προσοχή αλλά και να κερδίσουν την επιβράβευση σας. Ένας άλλος λόγος είναι ότι επειδή τώρα αναπτύσσουν την αίσθηση του σωστού και του λάθους, μπορεί να ενοχλούνται όταν βλέπουν κάποιους κανόνες που ακόμα και τα ίδια προσπαθούν να εφαρμόσουν να καταπατώνται.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Ρωτήστε τον πως θα αισθανόταν αν εκείνος είχε κάνει κάτι αντίστοιχο και ο ξάδελφος του το έλεγε στους μεγάλους. Ρωτήστε τον πως θα ένιωθε γα τον ξάδελφο του. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσετε τους ρόλους και να θέσετε έναν απλό κανόνα στον μικρό σας πληροφοριοδότη. Ότι από τη στιγμή που κανείς δεν κάνει κάτι επικίνδυνο ή αυτό που συμβαίνει δεν τον επηρεάζει προσωπικά, δεν είναι δική του δουλειά να λύσει το πρόβλημα αλλά δική σας. Εσείς θέτετε τους κανόνες, εσείς και αυτοί που παρακολουθείτε ποιος τους παραβιάζει και ποιος πρέπει να τιμωρηθεί.
Μικροί Γευσιγνώστες
Σίγουρα, οι περισσότερες μαμάδες έχουν κατά καιρούς αμφισβητήσει τις μαγειρικές τους ικανότητες, όταν ξαφνικά ο μικρός τους γευσιγνώστης αρνείται πεισματικά να κατεβάσει έστω και μία μπουκιά από το φαγητό που μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα λάτρευε.
Γιατί Συμβαίνει
Οι ιδιοτροπίες στο φαγητό, είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο στις παιδικές ηλικίες. Μάλιστα όσο μεγαλώνουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους, τα περισσότερα παιδιά αναζητούν τη σιγουριά του γνωστού τους φαγητού και είναι συνήθως αρνητικά στη δοκιμή νέων γεύσεων και φαγητών. Επίσης, η άρνηση να φάει κάποιο συγκεκριμένο φαγητό μπορεί να αποτελεί και ένα μέσο για να προκαλέσει την αντίδρασή σας, καθώς στο θέμα του φαγητού είναι γεγονός πως τα παιδιά ελέγχουν λίγο παραπάνω την κατάσταση.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Αν επιχειρήσετε να πιέσετε ένα παιδί να φάει κάτι, το πιθανότερο είναι ότι θα αρνηθεί μόνο και μόνο για να απολαύσει τη δική σας αντίδραση στη δική του άρνηση. Ένας ωραίος και έξυπνος τρόπος για να το προσεγγίσετε είναι να του προτείνετε να μαγειρέψετε μαζί το φαγητό - μπορεί να πλένει τα λαχανικά ή να ρίχνει το τυρί στα μακαρόνια.
Φροντίστε παράλληλα να του εξηγείτε τη διαδικασία, τα συστατικά και τις θρεπτικές τους ιδιότητες, Με αυτό τον τρόπο παίρνει μέρος στην διαδικασία το οποίο μπορεί να τον διασκεδάζει και μαθαίνει.
Μάζεψε το δωμάτιό σου, ΤΩΡΑ!
Μετά τα πρώτα 2 χρόνια συμβίωσης με τον γιο μου αποφάσισα να σταματήσω πλέον να γκρινιάζω για τη μόνιμη ακαταστασία που επικρατούσε – και ακόμη επικρατεί δυστυχώς – στο υπερβολικά «παιχνιδιάρικο» και «παιδικό» σπίτι μου. Παρόλα αυτά δεν σταμάτησα να αναζητώ ένα χέρι βοηθείας στην καθημερινή μου προσπάθεια να συμμαζέψω τον χαμό γύρω μου.
Γιατί Συμβαίνει
Όλα τα νήπια, όλα τα παιδιά αλλά και όλοι οι ενήλικοι έχουν μια κοινή επιθυμία: Να αποφύγουν τις δουλειές. Και κάποιοι το καταφέρνουν, ιδίως αν ανήκουν στην πρώτη λιλιπούτεια κατηγορία. Η εξήγηση βέβαια στη συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι απλούστατη! Υπάρχει αλήθεια κάποιος που να θέλει να κάνει δουλειές;
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Αν το μικρό σας αρνείται επιδεικτικά να μαζέψει τα παιχνίδια του ή ξαφνικά νιώθει πολύ κουρασμένο θα πρέπει, αντί να υποχωρήσετε και για άλλη μια φορά να το κάνετε εσείς αντί για αυτό προκειμένου να γλιτώσετε χρόνο, φωνές και παρακάλια, να αρχίσετε σταδιακά να του διδάσκετε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του. Από πολύ μικρή ηλικία θα πρέπει ένα παιδί να καταλάβει ότι ο καθένας τακτοποιεί μόνος του τις ακαταστασίες του.
Κάντε ένα πλάνο με τις δουλειές που αναλογούν στον καθένα (π.χ. τακτοποίηση παιχνιδιών, βιβλίων, ρούχων κτλ) Κάθε φορά που θα κάνουν ότι τους έχετε πει θα κολλάτε ένα sticker, εάν μάλιστα το κάνουν από μόνα τους θα κολλάτε δυο. Στο τέλος της εβδομάδας, το παιδί που θα έχει τα περισσότερα sticker θα έχει «δωράκι» π.χ. να το πατέ μια βόλτα στο πάρκο, να δει μια ταινία κλπ. Όσο θα μαθαίνουν τις υποχρεώσεις τους, θα τους δίνετε όλο και πιο αραιά τα δωράκια., χωρίς να ξεχνάτε βέβαια να τα επιβραβεύεται λεκτικά κάθε φορά που ταχτοποιούν τα πράγματά τους.
Θα σου βάλω πιπέρι!
Μετά από ένα διήμερο με τον 9χρονο ανιψιό μου, μπορώ να πω ότι ο μικρός μου γιος είχε κυριολεκτικά εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του! Το χειρότερο είναι πως όσο πιο πολύ έβλεπε αντιδράσεις γέλιου από τους γύρω του, τόσο περισσότερο απολάμβανε να χρησιμοποιεί τους κοσμιότατους καινούργιους χαρακτηρισμούς που μόλις έμαθε.
Γιατί Συμβαίνει
Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία μαθαίνουν μέσω της μίμησης αλλά και γενικότερα τείνουν να μιμούνται τους άλλους και ιδιαίτερα τους μεγαλύτερους και αυτούς που θαυμάζουν. Αν μάλιστα η συμπεριφορά τους και οι «κακές λέξεις» τύχουν και αποδοχής από τους άλλους τόσο πιο έντονα τις ξεστομίζουν. Εξάλλου είναι και ένας τρόπος για να κερδίσουν την προσοχή σας αλλά και των άλλων και να απολαύσουν τις αντιδράσεις σας.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Αρχικά θα πρέπει να αποκλείσετε την περίπτωση ότι το παιδί σας θεωρεί τις βρισιές ως σωστό τρόπο έκφρασης και συμπεριφοράς. Η υπερβολική αδιαφορία δεν είναι πάντα ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης, καθώς το μικρό σας μπορεί να θεωρήσει ότι δεν τρέχει και τίποτα να βρίζει. Επίσης αν έχετε μεγαλύτερα παιδιά στο περιβάλλον που αναμφισβήτητα το βρίσκουν διασκεδαστικό να ακούν ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι να βρίζει, ζητήστε τους να μην γελάνε και να μη του δίνουν θάρρος και ερέθισμα να συνεχίσει να το κάνει για να τους εντυπωσιάσει.
Αν τώρα παρά τις ευγενικές και φιλότιμες προσπάθειες και επισημάνσεις σας να του εξηγήσετε ότι δεν είναι ωραίο να χρησιμοποιούμε κακές λέξεις και ότι οι άλλοι πληγώνονται, εκείνο επιμένει να στολίζει όποιον συναντά με ομορφόλογα, μην δώσετε περαιτέρω συνέχεια και μην μεγαλοποιήσετε το θέμα γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσει να βρίζει.
Μια καλή τακτική αντιμετώπισης είναι η εξής: Ρωτήστε το καταρχάς αν γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη που μόλις είπε.Στη συνέχεια εξηγήστε του τι σημαίνει η λέξη ή τουλάχιστον τι εννοούμε όταν την χρησιμοποιούμε και πως κάτι τέτοιο δεν είναι όμορφο να ακούγεται από τα χείλη ενός παιδιού. Ρωτήστε το πώς θα ένιωθε εάν κάποιος τον αποκαλούσε έτσι και εξηγήστε του ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι, πιο ήρεμοι και πολιτισμένοι για να εκφράσουμε τον θυμό και τα συναισθήματα.
Ανακαλύψτε περισσότερα κάνοντας κλικ στο www.paidimag.gr.