Πώς θα μεγαλώσετε ευτυχισμένα νήπια;

Ρωτήστε οποιονδήποτε γονέα τι είναι αυτό που θέλει περισσότερο για τα παιδιά του και η πλειοψηφία θα απαντήσει: «θέλω το παιδί μου να είναι ευτυχισμένο».

Ναι, οι γονείς θέλουν επίσης τα παιδιά τους να είναι ασφαλή και ανθεκτικά, γνωρίζοντας ότι ο κόσμος μπορεί να έχει αντιπαλότητες και ότι για να πετύχουν αληθινά στη ζωή σε ό,τι επιδιώκουν να κάνουν και να είναι πρέπει να αναπτύξουν ορισμένες συναισθηματικές δεξιότητες και να προσαρμόζονται εύκολα σε καταστάσεις.

Θα έλεγαν επίσης ότι θέλουν τα παιδιά τους να είναι «ευγενικά», «τρυφερά», «σεβαστικά» και συχνά «επιτυχημένα» και «έξυπνα». Αυτές είναι όλες οι αξίες που οι περισσότεροι από εσάς μοιράζεστε. Ποιος δε θα ήθελε να μεγαλώνει ευγενικά, προσεκτικά, επιτυχημένα και ευγενικά παιδιά; Αλλά μπορείτε πραγματικά να κάνετε τα παιδιά σας ευτυχισμένα; Μπορείτε να τα αναγκάσετε να είναι πραγματικά ευγενικά;

Όχι. Δεν μπορείτε πραγματικά να κάνετε τα παιδιά σας να κάνουν κάτι που δε θέλουν. Μπορείτε να τα φιλήσετε, να τα αγαπήσετε, να τα αγκαλιάσετε και να τα απολαύσετε. Μπορείτε να τα "γράψετε" σε μυριάδες δραστηριότητες, να σχεδιάσετε τις ημερομηνίες και τις διακοπές, να τους κάνετε μαθήματα μουσικής, γυμναστική, ποδόσφαιρο και μπαλέτο και να κάνετε ό, τι μπορείτε για να τα πάτε στα καλύτερα σχολεία.

Αλλά σκεφτείτε το για μια στιγμή - είναι "ευτυχία" πραγματικά αυτό θέλετε εσείς να είναι τα παιδιά σας;

Οι γονείς έχουν ως στόχο την αναζήτηση της ευτυχίας, συχνά ξεπερνώντας τα όρια. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει τους πρώτους 10 μήνες ζωής του μωρού. Μετά τα πράγματα αλλάζουν. Μόλις φθάσουν 2 χρόνων, ξαφνικά μέσα σε μία νύχτα προκύπτουν νέοι κανόνες! Οι γονείς θέλουν παιδιά που θα ξέρουν να συμπεριφέρονται, να ακούν, να ακολουθούν τους κανόνες και να είναι "καλά παιδιά".

Και ακριβώς όπως αλλάζουν οι προσδοκίες σας για τα μωρά σας, έτσι αλλάζει και η συμπεριφορά τους. Ένας διακόπτης είναι όλα. Τα μικρά σας ξαφνικά γίνονται απαιτητικά, παράλογα, συχνά προκλητικά νήπια. Ανησυχείτε ότι εάν δεν κατευνάσετε τις "κακές" συμπεριφορές τους τώρα, θα έχουν αυτές τις συμπεριφορές για πάντα.

Οι γονείς συχνά πιστεύουν ότι κάνουν ό,τι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους, όταν στην πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να εμποδίζουν τις ανάγκες των παιδιών τους να καταλάβουν ποια είναι. Και όταν "πνίγετε" αυτές τις ανάγκες ή απλά τις παραβλέπετε, όταν εσείς, άθελά σας ή μη, προσπαθήσετε να καλουπώσετε τα παιδιά σας και να διαμορφώσετε τη συμπεριφορά τους σύμφωνα με ορισμένες προσδοκίες για το ποιοι είναι και ποιοι πιστεύετε ότι πρέπει να είναι, τότε τα "πνίγετε". Τους στερείτε το κρίσιμο θεμέλιο που είναι απαραίτητο για κάθε παιδί ώστε να μεγαλώσει καλά.

Πηγαίνοντας με τα νερά τους μπορείτε με τον τρόπο σας να σαμποτάρετε την "κακή" εξέλιξή τους. Ωστόσο, πρέπει να τα αφήσετε να κατανοήσουν τον εαυτό τους, να εξερευνήσουν τον κόσμο και να ενθαρρύνετε την περιέργειά τους. Μην περιορίζετε το κίνητρό τους για γνώση. Συχνά, πολλοί γονείς εμποδίζουν τα παιδιά τους από την ελευθερία για δημιουργία συναισθηματικών δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες για να πετύχουν στο σχολείο και στη ζωή.

Με αυτό, βέβαια, δεν εννοούμε ότι θα γίνουν άριστοι φοιτητές, εκπληκτικοί αθλητές, καταξιωμένοι καλλιτέχνες ή οι επόμενοι μεγάλοι καινοτόμοι στις επιχειρήσεις - αν και όλα αυτά μπορεί να συμβούν.

Αυτό που θεωρείται επιτυχία είναι το εξής: Ένας άνθρωπος που αισθάνεται σίγουρος για να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του με ενθουσιασμό και περιέργεια, που δε φοβάται να κάνει λάθη, που αισθάνεται αρκετά ασφαλής για να αρχίσει να κάνει φίλους. Ένα πρόσωπο που μπορεί να διαχειριστεί τη ζωή του έχει κίνητρα να μάθει, να υποστηρίζει τον εαυτό του και να νοιάζεται για τους άλλους. Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό; Καθόλου.

Τα νήπια κάνουν ή λένε πολλά πράγματα που κατά την άποψη των ενηλίκων φαίνονται να είναι παράλογα, αντικοινωνικά ή ακόμα και παράδοξα. Πράγματι, πολλές από τις φαινομενικά παράλογες επιλογές των παιδιών κάνουν τους γονείς πολύ νευρικούς, ακόμα και αμήχανους.

Η απάντησή; Οι γονείς τείνουν να τα διορθώνουν υπερβολικά ή να τα επικρίνουν ή απλά να τα σταματούν. Ως ενήλικες, βλέπουν την ακανόνιστη συμπεριφορά των μικρών παιδιών τους και πιστεύουν ότι πρέπει να ελέγχονται.

Βλέπουμε τα παιδιά αυτής της ηλικίας να κακομεταχειρίζονται ή να αγνοούν ή να μην ακούν ή να τα χάνουν ή να εξάπτονται για το τίποτα. Αλλά όταν εξετάζουμε με καθαρό μυαλό αυτές τις συμπεριφορές, τότε κατανοούμε ότι ίσως τα παιδιά έχουν δίκιο σε κάποιες περιπτώσεις. Αφού, λοιπόν, συνειδητοποιήσετε κάτι τέτοιο, να είστε σίγουροι ότι θα μπορείτε να καθοδηγήσετε το παιδί σας πολύ καλύτερα.

Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι γονείς; Υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να αλληλεπιδράτε με το μικρό παιδί σας:

• Ακούστε τα παιδιά αντί να μιλάτε πάντα και να τα κατευθύνετε
• Δώστε στα παιδιά την ελευθερία να παίζουν και να εξερευνούν μόνα τους
• Δώστε στα παιδιά το χώρο και την ευκαιρία να αγωνιστούν και να αποτύχουν
• "Δουλέψτε" για να καταλάβετε τι άνθρωπος είναι κάθε παιδί και τι χρειάζεται σε μια δεδομένη ηλικία
• Βάλτε στα παιδιά όρια και καθοδηγήστε τα

Αυτές οι απλές ενέργειες δίνουν σε κάθε παιδί ένα ισχυρό θεμέλιο για να αναπτυχθεί σε μια εποχή που μόλις αρχίζουν να δοκιμάζουν και να κατανοούν τους εαυτούς τους σε σχέση με τους άλλους, να ανταποκρίνονται και να διαχειρίζονται τα πολύπλοκα συναισθήματά τους.

Και μαντέψτε τι συμβαίνει όταν αλληλεπιδράτε με τα παιδιά μας με αυτόν τον τρόπο! Μειώνονται σημαντικά οι "μάχες" σας! Επικρατεί ένα ήρεμο κλίμα και μπορείτε να αναγνωρίσετε τι πραγματικά χρειάζεται το παιδί σας κάθε λεπτό (αντί να ξεκινάτε με αυτό που χρειάζεται ο ενήλικας εκείνη τη στιγμή). Και ειλικρινά είναι πολύ καλύτερο να δίνετε μια ευελιξία στα παιδιά σας, ώστε να επιλέγουν μόνα τους πάντα με την απαραίτητη υποστήριξη και τα όρια.

Πηγή: All4mama.gr