Παρόλο που υπάρχουν παιδιά από τη φύση τους αισιόδοξα και άλλα απαισιόδοξα, σύμφωνα με τους ειδικούς η αισιοδοξία, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουμε τον κόσμο γύρω μας, είναι μια μαθημένη λειτουργία, κάτι δηλαδή που διδάσκεται.
Τι ακριβώς είναι η αισιοδοξία;
Η αισιοδοξία, σαν ψυχική διάθεση, είναι η τάση να κοιτάζει κάποιος τη φωτεινή και θετική πλευρά της ζωής, να προσδοκά ότι τα πράγματα θα πάνε καλά, παρά τα εμπόδια και τις απογοητεύσεις. Έτσι αισιόδοξος είναι αυτός που βλέπει ευκαιρία σε κάθε κίνδυνο, ενώ απαισιόδοξος αυτός που βλέπει κίνδυνο σε κάθε ευκαιρία. Αντίστοιχα κάποιος που είναι αισιόδοξος πιστεύει ότι η αποτυχία οφείλεται σε κάτι που μπορεί να αλλάξει, ώστε την επόμενη φορά να πετύχει, π.χ. αλλάζοντας τακτική ή αναζητώντας συμβουλές, σε αντίθεση με το απαισιόδοξο, που αποδίδει την αποτυχία σε κάποιο προσωπικό του μειονέκτημα ή αδυναμία, πιστεύοντας έτσι ότι δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Ωστόσο τόσο η αισιοδοξία όσο κι η απαισιοδοξία αποτελούν όχι μόνο τρόπο σκέψης αλλά και δράσης. Είναι ένα είδος αυτό-εκπληρούμενης προφητείας καθώς πιστεύουμε ότι κάτι θα γίνει ή δε θα γίνει κι αυτό καθρεφτίζεται στις πράξεις μας. Μεγαλώνοντας λοιπόν ένα παιδί ώστε να είναι αισιόδοξο μπορεί να προκαθορίσουμε σε μεγάλο βαθμό παραμέτρους που αφορούν την ευτυχία και την επιτυχία του.
Γιατί πρέπει να μεγαλώνουμε αισιόδοξα παιδιά;
