Πολλές μαμάδες και μπαμπάδες αντιμετωπίζουν συχνά το πρόβλημα του φαγητού με τα παιδιά τους. Κάποια παιδάκια τρώνε επιλεκτικά και πολύ συγκεκριμένα πράγματα, ενώ άλλα-πιο σπάνια- συνηθίζουν να τρώνε τα πάντα.
Όπως καταλαβαίνετε, η δυσκολία «χτυπά την πόρτα» των γονιών εκείνων που έχουν πιο… απαιτητικά παιδάκια στο θέμα του φαγητού. Αυτό είναι μια φυσιολογική φάση που περνούν πολλά νήπια την ώρα που οι μαμάδες πασχίζουν να τα πείσουν να φάνε ένα υγιεινό και θρεπτικό γεύμα.
Η προσπάθεια στο φαγητό, ο εξαναγκασμός, η καταμέτρηση της μπουκιάς, οι συμβουλές από τον παιδίατρο που ακούγονται «βουνό» στην επίτευξή τους είναι μια καθημερινή πραγματικότητα για όλες τις μανούλες που προσπαθούν να κάνουν τα παιδάκια τους να τρέφονται με υγιεινά γεύματα αποτελούμενα από λαχανικά και φρούτα.
Εμείς, λοιπόν, σας παρουσιάζουμε μερικούς εύκολους τρόπους για να μάθουν τα παιδιά σας να αγαπούν το φαγητό και… να μην σας παιδεύουν πια!
1. Δώστε τους να δοκιμάσουν από νωρίς
Αν δε δίνετε στο παιδάκι σας διαφορετικές τροφές και υφές μέσα στο πρώτο έτος της ζωής του, τότε αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα επιλεκτικές διατροφικές συνήθειες. Εάν ένα παιδί τρέφεται μονίμως με πολτοποιημένα φαγητά ή με δημητριακά ή με ρύζι, αυτό θα μπορούσε να το αναγκάσει να απορρίψει άλλες υφές τροφίμων και οτιδήποτε με γεύση. «Μετά τους 6 μήνες αρχίζει σιγά σιγά ο απογαλακτισμός. Μέχρι τα πρώτα του γενέθλια θα έχει δοκιμάσει και θα έχει φάει σχεδόν όλες τις τροφές, όπως κρέας, αβγό, ψάρι κλπ», λέει στο all4mama ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ζωής, η έκθεση σε μεγάλη ποικιλία γευστικών προτιμήσεων και υφών είναι ζωτικής σημασίας για τη μελλοντική αποδοχή των τροφίμων. Για τις υφές σκεφτείτε τα ψιλοκομμένα τρόφιμα, το πιπέρι, τα μαλακά επιτραπέζια τρόφιμα, τις μελιτζάνες, τα τραγανά τρόφιμα κλπ. Για γεύσεις, σκεφτείτε πικάντικη, γλυκιά, ήπια, αλμυρή, ξινή, κρεμώδη, κλπ.
2. Εξετάστε το αισθητήριο συστατικό των τροφίμων
Ακόμη και ως ενήλικες, γνωρίζουμε τo αισθητήριο συστατικό των διαφόρων τροφίμων. Μερικά παιδιά (και μερικοί ενήλικες) χρειάζονται περισσότερο χρόνο ή είναι πιο δύσκολοι να αποδεχθούν ορισμένες υφές. Υπάρχουν, για παράδειγμα, ενήλικες που δεν μπορούν ακόμα να συνηθίσουν την αίσθηση της σάλτσας ντομάτας στο στόμα τους. Αντίστοιχα, άλλοι δεν αντέχουν να φάνε πικάντικα φαγητά, ενώ άλλοι τα λατρεύουν.
Ακριβώς όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά έχουν διαφορετικές προτιμήσεις και διαφορετικά επίπεδα ευαισθησίας στις υφές των τροφίμων, τις γεύσεις και τις μυρωδιές. Η μυρωδιά έχει άμεση σχέση με την αποδοχή ενός φαγητού. Δηλαδή, αν σε ένα παιδί αρέσει το άρωμα που βγάζει ένα φαγητό, τότε είναι πιο πιθανό να το φάει κιόλας.
Μερικά παιδιά έχουν πιο ευαίσθητο στόμα με αποτέλεσμα να νιώθουν ορισμένες τροφές απαίσιες. Όσον αφορά τις υφές, συνήθως μικτές υφές (δύο ή περισσότερες υφές μαζί, π.χ. γιαούρτι με φρούτα) είναι πιο δύσκολο να γίνουν αποδεκτές σε παιδιά που παρουσιάζουν υπερευαισθησία στη στοματική κοιλότητα, επομένως δοκιμάστε μία υφή τη φορά.
3. Έχετε υπόψη ότι υπάρχουν ανησυχίες και φόβος για το άγνωστο
Εάν έχετε μικρό παιδί, θα έχετε μάλλον μάθει μέχρι τώρα ότι στα παιδιά δεν αρέσουν οι εκπλήξεις. Τα μικρά παιδιά θέλουν να ξέρουν τι να περιμένουν στο φαγητό, πώς θα είναι η γεύση του και πώς θα το αισθάνονται στο στόμα τους. Επομένως, πριν περάσετε σε συμπεράσματα και σκέφτεστε ότι το παιδί σας απλά δε συμπαθεί ορισμένα τρόφιμα που βάζετε συνήθως στο τραπέζι σας, διασκεδάστε την ιδέα ότι ίσως φοβάται λίγο επειδή δεν ξέρει τι να περιμένει. Δοκιμάστε να εξηγήσετε τη γεύση και την υφή λίγο πριν γίνει η δοκιμή του φαγητού. Οι περιγραφές των φαγητών βοηθούν αρκετά όσους διστάζουν να τα δοκιμάσουν.
Ωστόσο, «είναι πολύ σημαντικό να μην καταπιέζουμε ένα παιδί να φάει κάτι που δεν το θέλει με τίποτα. Πρώτα πρώτα πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ΓΙΑΤΙ απεχθάνεται ένα φαγητό, αν το φαγητό αυτό είναι πραγματικά απαραίτητο για την επιβίωσή του και για την ποιότητα της υγείας του και αν είναι δυνατόν να το αντικαταστήσουμε με κάποιο άλλο ισοδύναμο. Για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να είναι αλλεργικό ή να έχει δυσανεξία σε κάποια τροφή και ο ίδιος ο οργανισμός του να μην την αποδέχεται. Είναι, επίσης, σημαντικό να καταλάβουμε αν το κάνει για ψυχολογικούς λόγους, δηλαδή αν το κάνει για να προκαλέσει την προσοχή των γονιών του για κάποιο λόγο που εν πρώτοις δε φαίνεται. Για παράδειγμα, μια ζήλια για το αδελφάκι του ή το γεγονός ότι δε θέλει να πάει στο σχολείο ή η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι λόγοι που επηρεάζουν την όρεξη και την επιλογή των τροφών», επισημαίνει ο Σπύρος Μαζάνης.
4. Εξετάστε πώς αντιδράτε ή αλληλεπιδράτε εσείς με το φαγητό
Ο τρόπος με τον οποίο η μαμά αλληλεπιδρά με το φαγητό έχει άμεση σχέση με την αποδοχή των παιδιών. «Φυσικά και το περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει το παιδί. Κατ’ αρχάς υπάρχουν κληρονομικοί προδιαθεσικοί παράγοντες, οι οποίοι ακολουθούν ένα παιδί, αλλά και οι οικογενειακές συνήθειες επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά την επιλογή της διατροφής του παιδιού. Δηλαδή, όχι μόνο να μην τρώει ένα φαγητό, αλλά να προτιμάει και κάποια άλλα πιο πολύ, όπως για παράδειγμα τα γλυκά ή τις σούπες ή την κρεατοφαγία κλπ», εξηγεί ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης.
«Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς μέσα και έξω από το σπίτι. Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση το παιδί να καταλάβει ότι επειδή είναι παιδί δεν επιτρέπεται να φάει γλυκό και εμείς που είμαστε μεγάλοι μας επιτρέπεται».
5. Περιορίστε τα σνακ και το junk food
Τα παιδιά που τρώνε πριν το γεύμα σνακ όπως popcorn, σάντουιτς, πατατάκια είναι πιθανό να μην «τιμήσουν» το μεσημεριανό, σπιτικό φαγητό τους.
Αντ 'αυτών, δώστε στα παιδιά λαχανικά, φρούτα, υγιεινά λιπαρά και πρωτεΐνες. Η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών θα βοηθήσει τα παιδιά σας να τα αποδεχθούν, ενώ η έκθεση σε «συσκευασμένα» σνακ μόνο κακό μπορεί να κάνει στην υγεία τους. Βέβαια, όπως λέει και ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης, «δεν πρέπει να επιμένουμε "άγαρμπα" και βασανιστικά. Ούτε πρέπει να του δίνουμε μεγάλες ποσότητες, διότι "μπουκώνει". Οι μικρές ποσότητες είναι πιο φιλικές και λιγότερο επιθετικές. Για παράδειγμα, δεν είναι υποχρεωτικό να φάει 3 φρούτα τη μέρα, αλλά ας ξεκινήσουμε με μισό και σιγά σιγά το αυξάνουμε. Αν δεν τρώει τα λαχανικά ατόφια ή ωμά, μπορούμε να τα βάλουμε σε μικρά κομματάκια μέσα στα φαγητά που προτιμάει. Δεν πρέπει να το παρακαλάμε, αλλά να το επιβραβεύουμε». Τέλος, καλό είναι να πίνουν τα παιδιά νερό και όχι χυμό με τα γεύματά τους για να μην φουσκώσουν.
Πηγή: All4mama.gr