«Τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, δικά μου!»… Η αλήθεια είναι πως όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά, τόσο πιο δύσκολο τους φαίνεται να μοιράζονται τα πράγματά τους. Σαφώς, ορισμένα είναι πιο έτοιμα στο να μοιραστούν τα παιχνίδια τους με τα άλλα παιδάκια, απλά τα περισσότερα είναι λίγο πιο κτητικά. Πολλές φορές, αυτό συμβαίνει λόγω του ότι νιώθουν πως δεν μπορούν να «ελέγξουν» όλα τους τα «υπάρχοντα». Όταν όμως καταλάβουν πως μπορούν ανά πάσα στιγμή να έχουν πίσω το παιχνιδάκι που δάνεισαν, τους είναι πολύ πιο εύκολο να το αποχωριστούν.
Πώς να το αντιμετωπίσετε…
-
Φροντίστε να έχετε στο δωμάτιό του –και όχι σκορπισμένα σε όλο το σπίτι– λίγα παιχνιδάκια τα οποία θα πρέπει να είναι καθαρά και τακτοποιημένα με όμορφο τρόπο το καθένα στον δικό του χώρο. Έτσι το παιδί θα μπορεί καλύτερα να «τα ελέγχει» κατανοώντας παράλληλα την πραγματική τους αξία.
-
Παίξτε το παιχνίδι «δικό σου, δικό μου» ανταλλάσσοντας μεταξύ σας παιχνιδάκια. Τη μία θα κρατάει εκείνο το τόπι κι εσείς το αυτοκίνητο και την άλλη θα τα ανταλλάσετε.
-
Επισκεφτείτε έναν παιδότοπο και αφήστε το να δανειστεί τα «ξένα» παιχνίδια. Έτσι θα αρχίσει να συνειδητοποιεί πόσο ωραίο είναι να μοιράζεται κι εκείνο τα πράγματά του όταν κάποιο παιδάκι έρχεται στο σπίτι σας.
-
Βοηθήστε το να καταλάβει την αληθινή αξία των πραγμάτων. «Ένα παιχνίδι μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί», χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα πρέπει να μοιράζει τα πραγματάκια του δεξιά κι αριστερά. Επίσης, «ένας φίλος είναι πολύ πιο σημαντικός από ένα παιχνίδι και άκρως απαραίτητος για να μην παίζουμε συνέχεια μόνοι μας…».
* Με τη συνεργασία της ψυχολόγου - παιδοψυχολόγου - ψυχοθεραπεύτριας Ελένης Βασιλείου-Βασιλειάδου.
