Η Ιζαμπέλα έλεγε πως ο έρωτας γίνεται πιο τυραννικός με την απουσία του αγαπημένου προσώπου, δεν ξεπέφτει με την καθημερινή τριβή, την αναγκαστική επαφή και το βούλιαγμα του κρεβατιού.
«Αρχίζω να καταλαβαίνω την Πηνελόπη», έλεγε και γαντζωνόταν πάνω μου σαν τον κισσό, χωρίς να ρωτήσει πότε θα ξαναφύγω. Το ήξερε. Είχε ερωτευτεί κάποιον που ήταν όπου γης πατρίς, που αγαπούσε τον κίνδυνο όσο τίποτα και του άρεσε ν' ακούει τα βαριά και τα συριστικά σύμφωνα των ανθρώπων σε όλα τα σημεία της γης και να διαβάζει τους ποιητές...
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
