Η αμαρτία μαγνήτιζε τους ανθρώπους∙ αμάρταναν παρ’ όλες τις απειλές, παρ’ όλες τις τιμωρίες. Δε φοβόνταν τον Θεό αλλά τους άλλους ανθρώπους.
Ένας άντρας, συγγραφέας στο επάγγελμα, εγκαθίσταται σε μια παραλιακή κωμόπολη, χωμένη ανάμεσα σε πικροδάφνες και ελαιώνες, γεμάτη ευωδιά από γιασεμί και αγιόκλημα. Παρά την ειδυλλιακή ομορφιά του, ο τόπος είναι ένα ηφαίστειο που κοχλάζει. Οι δύο πλουσιότερες οικογένειες μάχονται να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής. Και θα το καταφέρει όποια αποκτήσει και την κυριότητα του λόφου στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένη μια παλιά εκκλησία. Ο θρύλος λέει πως κάτω απ’ την εκκλησία κρύβεται ένας αμύθητος θησαυρός.
Ο ήρωάς μας παρατηρεί τους κατοίκους να συνωμοτούν, να κατηγορούν, να διαψεύδουν, να ποθούν και να φοβούνται, να κρύβουν απεγνωσμένα μυστικά, να μη διστάζουν να σκοτώσουν. Ο ίδιος είναι ανήμπορος να αντισταθεί στη γοητεία μιας παράξενης γυναίκας που δηλώνει ερωτευμένη με τον Δήμαρχο αλλά υποκύπτει στην επίμονη πολιορκία του. Όταν έρθει η «ημέρα της κρίσεως» και όλοι ανοίξουν τα χαρτιά τους, τίποτε δε θα είναι πια το ίδιο.
Μια διαφορετική ιστορία μυστηρίου, όπου ο αναγνώστης από την πρώτη κιόλας σελίδα δεν αναζητά τον δράστη αλλά το θύμα.
…και δυο λόγια από τον συγγραφέα
«Δε θεωρώ τον εαυτό μου ιστορικό, αλλά συγγραφέα. Αυτό που μου αρέσει να διηγούμαι στα βιβλία μου είναι ιστορίες ανθρώπων, όχι την Ιστορία. Διότι η λογοτεχνία είναι η μόνη τέχνη που μπορεί να διεισδύσει στα βαθιά συναισθήματα του ανθρώπου. Με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι, αυτά που αισθάνονται και οι αντιδράσεις τους. Με συναρπάζει ένας έρωτας ανάμεσα σε άτομα από διαφορετικούς πολιτισμούς, άτομα που έχουν ταξιδέψει στην Ευρώπη, που έχουν επισκεφτεί την Αγγλία ή τη Γαλλία, ή άτομα που δεν έχουν βγει ποτέ έξω από την Τουρκία. Η αγάπη έχει κάτι ιδιαίτερο στην Ανατολή: δεν επιτρέπεται οι γυναίκες να απολαμβάνουν. Θεωρείται ντροπή.
"Στην Τουρκία, τρεις κλάδοι προδίδουν την “αποστολή” τους: οι δημοσιογράφοι, οι ιστορικοί και οι νομικοί. Το Κράτος μας έχει χτιστεί πάνω σε μία φενάκη: μας λένε ψέματα για την ίδρυση της Δημοκρατίας, για τον Μουσταφά Κεμάλ, για τους Τούρκους, τους Κούρδους και τους Αρμένιους. Απαγορεύεται να συζητάς στην Τουρκία γι’ αυτά τα θέματα. Οι δημοσιογράφοι είπαν πολλά ψέματα και συνεχίζουν να λένε. […] Οι δικηγόροι και οι δικαστές έπρεπε να είχαν επαναστατήσει και να πουν στον κόσμο την αλήθεια: το τουρκικό δίκαιο είναι γεμάτο άρθρα που αντίκεινται στο διεθνές. Το τουρκικό δίκαιο θεωρεί τον άνθρωπο εχθρό.Είμαι σαν το μπουκάλι του κέτσαπ: όταν το κουνάς, δε βγαίνει τίποτα… Και ξαφνικά, ξεχειλίζει σαν να εκρήγνυται".
(Απόσπασμα από συνέντευξη του Αχμέτ Αλτάν στο www.chris-kutschera.com)
To βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)