September

Τον Αύγουστο του 2002, η ταινία «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου», κατάφερε να συγκινήσει βαθύτατα και να  αποσπάσει διθυράμβους αλλά και σημαντικότατες διακρίσεις σε κινηματογραφικές διοργανώσεις του εξωτερικού. Σήμερα, λίγα χρόνια μετά, η Πέννυ Παναγιωτοπούλου επιστρέφει στο κινηματογραφικό προσκήνιο, παραδίδοντας μια ελεγεία για τη μοναξιά και την ανθρώπινη ευτυχία.

Το «September» ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία του σε ορισμένα από τα πιο σημαντικά, διεθνής κινηματογραφικά φεστιβάλ (Διαγωνιστικό τμήμα – Φεστιβάλ Κάρλοβι Βάρι, Τμήμα City to City – Φεστιβάλ Τορόντο, Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Αμβούργου, Φεστιβάλ του Ελσίνκι, Νύχτες Πρεμιέρας,…), όπου εξυμνήθηκε από κοινό και κριτικούς για την αφοπλιστική του ειλικρίνεια και την αριστοτεχνική, ρεαλιστική, απόδοση της ανθρώπινης καθημερινότητας.

Από τις 03 Οκτωβρίου, το ευαίσθητο σύμπαν της Πέννυς Παναγιωτοπούλου αναμένεται να προσγειωθεί ως καθρέφτης ανάμεσά μας, με σκοπό να ενισχύσει το βλέμμα μας σε μια επιχείρηση ενδελεχούς παρατήρησης του ψυχισμού τον ανθρώπων. Των θνητών εκείνων ανθρώπων που προσπερνάμε και μας προσπερνούν, καθημερινά, στην προσπάθειά μας να προλάβουμε τη ζωή.

Η ιστορία…

Η Άννα ζει με τον σκύλο της τον Μανού σε ένα μικρό διαμέρισμα. Πιστεύει ότι θα ζήσουν μαζί για πάντα. Όταν ο Μανού πεθαίνει, η Άννα ζητά να τον θάψει στον κήπο, του σπιτιού, της απέναντι οικογένειας. Το πρόσχαρο σπίτι γίνεται το καταφύγιό της. Ερωτεύεται την άλλη γυναίκα, τα παιδιά, και την ζωή που ζούνε. Η οικογένεια όμως δεν έχει ανάγκη την αγάπη της Άννας. Η Άννα, που ξέρει καλά τι σημαίνει να είσαι πιστός, δεν το βάζει κάτω. Όπως, ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που χωρίζει το καλοκαίρι από τον χειμώνα, έτσι και ο «Σεπτέμβρης» της Άννας, είναι μια ιστορία για τα ψυχικά σύνορα, το πως δοκιμάζονται οι αντοχές της αγάπης, της πίστης, αλλά και της διαφορετικότητας. Ο Σεπτέμβρης είναι το σύνορο, μια αχνή παρένθεση ανάμεσα στο καλοκαίρι και τον χειμώνα.

Από τις 3 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους.