Για μια ακόμα φορά, όπως τόσες άλλες στη ζωή του, ο Φελίσιτο θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του προτού πεθάνει: «Ποτέ μην αφήσεις κανέναν να σε πατήσει, γιόκα μου. Αυτή η συμβουλή είναι η μοναδική κληρονομιά που θα λάβεις». Τον είχε ακούσει, ποτέ δεν είχε αφήσει να τον πατήσουν. Και με μισό αιώνα και κάτι στις πλάτες του ήταν πια μεγάλος για να αλλάξει συνήθειες.
Το βιβλίο Ένας Διακριτικός Ήρωας διηγείται την παράλληλη ιστορία δύο χαρακτήρων: του μετρημένου και αξιαγάπητου Φελίσιτο Γιανακέ, ενός μικροεπιχειρηματία της Πιούρα, που πέφτει θύμα εκβιασμού· και του Ισμαέλ Καρέρα, ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, ιδιοκτήτη μιας ασφαλιστικής εταιρείας στη Λίμα, ο οποίος καταστρώνει μια αναπάντεχη εκδίκηση σε βάρος των δύο αργόσχολων γιων του που επιθύμησαν το θάνατό του.
Και οι δύο χαρακτήρες είναι με τον τρόπο τους διακριτικοί επαναστάτες, που προσπαθούν να αναλάβουν τα ηνία του πεπρωμένου τους, αφού τόσο ο Ισμαέλ όσο και ο Φελίσιτο αγωνίζονται ενάντια στην πορεία των γεγονότων. Ενώ ο Ισμαέλ αψηφά όλες τις συμβάσεις της κοινωνικής τάξης του, ο Φελίσιτο αρπάζεται από κάποια λίγα αξιώματα για να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό. Δεν είναι άτεγκτοι, όμως στέκονται πάνω από τις μικροπρέπειες του περιβάλλοντός τους για να ζήσουν σύμφωνα με τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Σε αυτές τις σελίδες εμφανίζονται παλιοί γνώριμοι από τον κόσμο του Βάργκας Λιόσα: ο λοχίας Λιτούμα και οι ανίκητοι, ο δον Ριγοβέρτο, η δόνια Λουκρέσια και ο Φοντσίτο, που τώρα κινούνται όλοι σε ένα πολύ εύπορο Περού.
Ένα βιβλίο γεμάτο χιούμορ, με χαρακτηριστικά μελοδραματικά στοιχεία, όπου η Πιούρα και η Λίμα δεν είναι πλέον φυσικοί χώροι, αλλά βασίλεια της φαντασίας κατοικημένα από τους χαρακτήρες του μεγάλου συγγραφέα.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…
O Μάριο Βάργκας Λιόσα τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2010. Γεννήθηκε στην Αρεκίπα του Περού το 1936. Παρότι είχε ανεβάσει ένα δράμα στην Πιούρα και είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο με διηγήματα (Οι Αρχηγοί), για το οποίο κέρδισε το Βραβείο Λεοπόλδο Άλας, η λογοτεχνική του καριέρα απογειώθηκε με την έκδοση του μυθιστορήματος Η Πόλη και τα Σκυλιά, Βραβείο Biblioteca Breve (1962) και Βραβείο Κριτικής (1963). Το 1965 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά του, Το Πράσινο Σπίτι, που κέρδισε το Βραβείο Κριτικής και το Διεθνές Βραβείο Ρόμουλο Γαλιέγος. Αργότερα δημοσίευσε θεατρικά έργα (La señorita de Tacna, Kathie y el hipopótamo, La Chunga, El loco de los balcones, Ojos bonitos, cuadros feos και Las mil noches y una noche), μελέτες και δοκίμια (La orgía perpetua, La verdad de las mentiras, La tentación de lo imposible, El viaje a la ficción και La civilización del espectáculo), απομνημονεύματα (Το Ψάρι στο Νερό), διηγήματα (Τα Αντράκια) και, κυρίως, μυθιστορήματα: Συζητήσεις στον Καθεδρικό Ναό, Ο Πανταλέων και οι Επισκέπτριες, Η Θεία Χούλια και ο Γραφιάς, Ο Πόλεμος της Συντέλειας του Κόσμου, Μια Ιστορία για τον Μάυτα, Ποιος Σκότωσε τον Παλομίνο Μολέρο;, Ο Άνθρωπος που Έλεγε Ιστορίες, Μητριάς Εγκώμιον, Ο Λιτούμα στις Άνδεις, Τα Τετράδια του Δον Ριγοβέρτο, Η Γιορτή του Τράγου, Ο Παράδεισος στην Άλλη Γωνία, Το Παλιοκόριτσο και Το Όνειρο του Κέλτη. Του έχουν απονεμηθεί τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία, από τα ήδη αναφερθέντα ως το Βραβείο Θερβάντες, το Príncipe de Asturias, το PEN/Nabokov και το Grinzane Cavour.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)