Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Τέσσερες νέες και ταλαντούχες ηθοποιοί της νεότερης γενιάς συμπράττουν σκηνικά με τον Μάνο Βαβαδάκη, στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Τα αποτελέσματα, αν κρίνω από τις πρόβες που παρακολούθησα, θα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά!
Η παράσταση μ’ αφορμή τη δίκη του των μαγισσών του «Salem» αναζητά την απάντηση στα ερωτήματά: «Πόσο κακό μπορεί να ξεκινήσει από ένα παιχνίδι;» « Πόσο θάνατο μπορεί να γεννήσει ο Έρωτας;»
Συνάντησα την κοριτσοπαρέα της παράστασης, λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα της Πέμπτης 11 Φεβρουαρίου και μιλήσαμε για τι άλλο; Για τον έρωτα, την τέχνη και όλα όσα πρόκειται να δούμε στη σκηνή του θεάτρου «Θησείον»
Ευχαριστούμε την Ζηνοβία Λιάπη και το prasinizo.gr για την ευγενική παραχώρηση των φωτογραφιών.
Τι θα δούμε στο "Salem";
Άννα Κλάδη: "Δέκα τρόπους για να εξολοθρεύσετε τον άντρα που σας πλήγωσε!!!Φυσικά αστειεύομαι !"
Μαρία Μοσχούρη: "Στο Σάλεμ θα δείτε σίγουρα τέσσερα κορίτσια και πολλά λευκά αντικείμενα και δεν θα πω τίποτα παραπάνω για ευνοήτους λόγους!"
Ελεάνα Καυκάλα:"Μια ιστορία για τον ενθουσιασμό και την προσδοκία του έρωτα, αλλά και για την διάψευση του μεγάλου συναισθήματος, τη μετατροπή του σε απογοήτευση και θυμό. Η ακρότητα είναι μέσα στον καθένα μας και, συνήθως, προέρχεται από εκείνους που δεν την περιμένεις. Οι «αθώοι» δεν υπάρχουν. Όταν ο πόνος είναι μεγάλος, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να τον επιστρέψει, να τον ανταποδώσει. Οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες και τα θύματα πολλά."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Θα δούμε τέσσερις έφηβες να ακροβατούν ανάμεσα στην παιδικότητα και την ενηλικίωση εξερευνώντας τα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς μπροστά στον παραλογισμό του έρωτα!!!"
Αυτή η παράσταση είναι η πρώτη σας συνεργασία;
Άννα Κλάδη: "Ναι ,με αυτά τα παιδιά είναι η πρώτη μου συνεργασία και ομολογώ πως νιώθω πολύ τυχερή που συνεργάζομαι με τους συγκεκριμένους Ανθρώπους΄.Και το Α δεν είναι τυχαίο."
Μαρία Μοσχούρη: "Ναι, η πρώτη! Τον Μάνο και την Αννα τους ήξερα από τη σχολή, με την Γεωργινα και την Έλλη γνωριζόμασταν -όχι όμως καλά! Την Ελεάνα , τον Θάνο και τον Βαγγέλη τους γνώρισα λόγω «Σάλεμ» και είμαι χαρούμενη για όλους και για όλα! Πιστεύω πολύ στους νέους ανθρώπους -εννοώ σε μας- πιστεύω στις προθέσεις μας!"
Ελεάνα Καυκάλα: "Ναι. Έπρεπε επομένως να εγκαθιδρυθεί ένας κώδικας προκειμένου να μπορέσει ο Μάνος (Βαβαδάκης) να δουλέψει και να συνθέσει το υλικό του μαζί μας. Ήταν ενδιαφέρον αυτό δεδομένου ότι η καθεμιά είχε την δική της «καταγωγή» και ιστορία για να μοιραστεί. Όλοι οι συμβαλλόμενοι στην υπόθεση "Salem" είμαστε νέοι σ' αυτό που κάνουμε και αυτό ενέχει ένα ρίσκο που νομίζω ότι μας βγαίνει σε καλό."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Ναι, πρώτη φορά συνεργάζομαι με τα κορίτσια και νομίζω πως έχουμε προσπαθήσει να δώσει η κάθε μία μιάν άλλη απόχρωση στο θέμα την γυναικείας εφηβείας και να δημιουργήσουμε ένα ενδιαφέρον μείγμα επι σκηνής, ερμηνευτικά."
Θέλω να μου πείτε λίγα λόγια για τον ρόλο σας στην παράσταση;
Άννα Κλάδη: "Η Betty είναι η μικρότερη της παρέας οπότε και η πιο ''αθώα''.Γνωρίζει τις συνέπειες του έρωτα βλέποντας την ξαδέρφη της και τις φίλες της να υποφέρουν και να μιλούν για αυτόν χωρίς η ίδια φυσικά να έχει βιώσει κάτι τέτοιο.Ακούει για ένα παραμύθι που βλέπει να γίνεται εφιάλτης..."
Μαρία Μοσχούρη: "Ο Μίλλερ γράφει για την Μary Warren: ένα κορίτσι αθώο και δειλό. Κατά τη γνώμη μου ωστόσο, η Mary είναι αυτή που βρίσκει το θάρρος να κάνει την πιο τολμηρή πράξη σε όλη την ιστορία. και αμέσως μετά την παίρνει πίσω! Τέτοιο κορίτσι είναι η Mary."
Ελεάνα Καυκάλα: "Abigail Williams. Ένα κορίτσι στα τέλη της εφηβείας του που θέλει να είναι αποδεκτή, επιδιώκοντας να κυριαρχήσει σε ό,τι υπάρχει γύρω της. Έχει χάσει τους γονείς της, φιλοξενείται από το θείο της και τη μικρή της ξαδέρφη - είναι επομένως ένας άνθρωπος «ξένος». Θα ερωτευτεί -και πρόσκαιρα θα κατακτήσει- έναν άντρα μεγαλύτερό της . Όταν , στη συνέχεια, ο έρωτας της δεν βρίσκει ανταπόκριση επιστρατεύει, σχεδόν επιτάσσει, τις φίλες της για να εκδικηθεί. Θύμα της εκδίκησής της δεν είναι μόνο το αντικείμενο του πόθου της, αλλά ολόκληρο το χωριό."
Έλλη Χατζεϊπίδου:" Υποδύομαι μια κοπέλα 17 χρονών, μέλος μιας κοριτσοπαρέας. Είναι ένας ηγετικός χαρακτήρας που βασανίζεται στην προσπάθεια της να επιβληθεί. Τρωτό της σημείο η ζήλια η οποία είναι και η κινητήριος δύναμη της. Σκοπός της να εκδικηθεί για να επιφέρει δικαιοσύνη."
Η παράσταση μεταφέρει τα κορίτσια του 1692 στη δεκαετία του '50 γιατί έγινε αυτή η επιλογή;
Άννα Κλάδη: "Την δεκαετία του '50 ο Μακαρθισμός ανθίζει. Οι κομμουνιστές κυνηγιούνται όπως οι μάγισσες στο Σάλεμ το 1692.Σε μια βαθιά πουριτανική και συντηρητική λοιπόν κοινωνία όπως αυτή του 1692 ο κομμουνισμός ,η σεξουαλικότητα , η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης αν και άτυπα είναι απαγορευμένα .Το Αμερικάνικο όνειρο ορίζει τα νέα πρότυπα και τη θέση της γυναίκας. Η τέλεια γυναίκα είναι αυτή που δουλεύει και φροντίζει ταυτόχρονα το νοικοκυριό της και το τέλειο σπίτι της. Όμως ακόμα δεν μπορεί να μιλά για τη σεξουαλικότητα της . Κανένας δεν μπορεί να μιλά για αυτήν .Τα κορίτσια αυτά πειραματίζονται ,φτάνουν σε ακρότητες ,πληγώνουν η μία την άλλη ως αποτέλεσμα αυτής της φοβερής καταπίεσης από τα κατεστημένα της κοινωνίας."
Μαρία Μοσχούρη: "Ο Μιλλερ έγραψε τις «Μάγισσες του Σάλεμ» το 1953, την δεκαετία αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο με ο,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Η επιλογή του Μάνου και της Γεωργινας να τοποθετήσουν την ιστορία στο 50' δημιουργεί αρχικά ένα κοινό αισθητικό πλαίσιο καθώς επίσης και ένα φίλτρο μέσα από το οποίο περνά το βασικό θέμα της παράστασης: ο έρωτας. Ο έρωτας του 1600 που έγιναν οι πραγματικές δίκες στο Σάλεμ, ο έρωτας του 1950 που έγραψε ο Μιλλερ το θεατρικό κείμενο, ο έρωτας του σήμερα είναι πάντα ίδιος!"
Ελεάνα Καυκάλα:" Η δεκαετία του '50 ήταν για την ανθρωπότητα μία κατάσταση «έκτακτης ανάγκης». Ο β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε μόλις τελειώσει, τα όνειρα για μια κοινωνία της ευημερίας και του American dream ήταν στην πλήρη τους έξαρση, ωστόσο σε κοινωνικό επίπεδο αυτό που στην πραγματικότητα επικρατούσε ήταν ένας βαθύς συντηρητισμός (δεν είναι τυχαίο ότι ο Α. Μίλλερ έγραψε τις δικές του μάγισσες του Σάλεμ / "The crucible" την δεκαετία του '50 ως απάντηση στην λογοκρισία του μακαρθισμού). Αυτός ο συντηρητισμός μοιραία θα αφορούσε και την θέση της γυναίκας ως πρότυπου στην οικογένεια και την κοινωνία. Τα κορίτσια του 'Salem' είναι τα κορίτσια της εποχής της πρώτης Barbie με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μόρφωσή τους, τις καταβολές τους, την σεξουαλικότητά τους και, εν γένει, για την θέση τους στον κόσμο. Η εκδίκησή τους είναι μια πράξη βίας σε ένα φαινομενικά ροζ κόσμο, που όμως κρύβει μια βαθιά οπισθοδρόμηση. Ως προς αυτό, τα '50s μπορούν να θεωρηθούν ένα ιστορικό ανάλογο του 1692."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Οι εφηβικές αναζητήσεις και η δύναμη του έρωτα είναι κάτι που διατρέχει όλες τις εποχές. Υπάρχει ένα νοητό νήμα που συνδέει τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα και την μεταπολεμική ατμόσφαιρα του 50 με τις μέρες μας και συμβολικά και αισθητικά. Πολλές φορές αν δείξεις κάτι με την αισθητική μιας άλλης εποχής , πιο εύκολα αντιλαμβάνεσαι την οικουμενικότητα του θέματος που πραγματεύεσαι."
Στην παράσταση οι πρωταγωνίστριες βιώνουν μια δύσκολή εφηβεία. Θέλω να θυμηθείτε ένα περιστατικό από την εφηβεία σας ή μια σκέψη που σας βασάνιζε τότε.
Άννα Κλάδη: "Η αλήθεια είναι ότι είχα μια σχετικά ήρεμη εφηβεία.Αλλά αυτό που θυμάμαι και γελάω πια είναι τα σχέδια εγκατάλειψης του σπιτιού μου μετά από μεγάλους τσακωμούς με τους γονείς μου.Θυμάμαι ότι έφτιαχνα βαλίτσα και έπαιρνα τηλέφωνο την κολλητή μου κλαίγοντας για να της ανακοινώσω την απόφασή μου και να με στηρίξει σε αυτό .Φυσικά δεν το έκανα ποτέ!!!"
Μαρία Μοσχούρη:"Με αφορμή τις πρόβες μας έβγαλα να διαβάσω το ημερολόγιο που κρατούσα όταν ήμουν έφηβη και τα σημειωματακια που αντάλλασσα με τις φίλες μου στο σχολείο την ώρα του μαθήματος. Το συμπέρασμα που έβγαλα από όλα αυτά τα ταραγμένα γραπτά είναι πως μάλλον στην εφηβεία μου το μόνο που στ' αλήθεια με ενδιέφερε ήταν να ερωτευτώ και το μόνο που στ' αλήθεια φοβόμουν ήταν μην μείνω μόνη."
Ελεάνα Καυκάλα: "Δεν ήξερα τι μου γινόταν στην εφηβεία μου. Νομίζω ότι με φόβιζε τόσο πολύ σαν ηλικιακή και κοινωνική περίοδος στη ζωή μου που προτιμούσα να μην τη ζω σαν τέτοια. Ήθελα επειγόντως να μεγαλώσω και γι' αυτό συμπεριφερόμουν σαν να ήμουν 20 χρόνια μεγαλύτερη. Πίστευα ότι αργότερα στη ζωή μου δεν θα είχα να αντιμετωπίσω την ανασφάλεια του «τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω», «πού θα είμαι του χρόνου», ότι θα ήμουν πιο ήρεμη, ότι θα τα είχα όλα λυμένα. Δεν είχα δίκιο όμως."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Η εφηβεία είναι όντως μία πολύ δύσκολη περίοδος για όλους πόσο μάλλον για τα κορίτσια αυτά εκείνης της εποχής τα οποία μεγαλώνουν χωρίς τις οικογένειές τους. Όσον αφορά εμένα δεν θυμάμαι κάτι να με βασάνιζε ..ίσως την περνάω τώρα!!!"
Στη ζωή σου είσαι τύπος της κοριτσοπαρέας;
Άννα Κλάδη: "Δεν είμαι σίγουρη.Αυτό που ξέρω είναι ότι έχω φίλες και φίλους που μπορώ να πω ότι είναι οι άνθρωποι της ζωής μου ,που είναι πια η οικογένειά μου ,και που το δόσιμο και το δέσιμο τους με μένα είναι συγκινητικά .Αυτό με κάνει να νιώθω ευτυχία ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους μου."
Μαρία Μοσχούρη: "Έχω μια αδελφή, πολλές ξαδέλφες και οι περισσότεροι μου φίλοι είναι γυναίκες. Περνάω πολύ καλά με τις αντροπαρέες, όσο μεγαλώνω αλλά αν έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα πως, μοιραία, είμαι τύπος της κοριτσοπαρέας!"Ελεάνα Καυκάλα:"Στη ζωή μου είμαι τύπος της φιλίας και των ανθρώπινων σχέσεων. Έχω φίλες που είναι για μένα μια δεύτερη οικογένεια. Και, ναι, κάνουμε και παρέα."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Η Abigail του Miller παρασύρει τους πάντες στο παιχνίδι της μόνο και μόνο επειδή αγάπησε έναν άντρα κι εκείνος αρνήθηκε την αγάπη της. Η αδυναμία της να δαμάσει τον εγωισμό της, την οδηγεί στον εκτροχιασμό για να εκδικηθεί. Έχεις νιώσει ποτέ τόσο πληγωμένη από έναν έρωτα ώστε να φτάσεις να κάνεις (έστω και στο μυαλό σου) σενάρια εκδίκησης; "
Η Abigail του Miller παρασύρει τους πάντες στο παιχνίδι της μόνο και μόνο επειδή αγάπησε έναν άντρα κι εκείνος αρνήθηκε την αγάπη της. Η αδυναμία της να δαμάσει τον εγωισμό της, την οδηγεί στον εκτροχιασμό για να εκδικηθεί. Έχετε νιώσει ποτέ τόσο πληγωμένες από έναν έρωτα ώστε να φτάσετε να κάνετε (έστω και στο μυαλό σας) σενάρια εκδίκησης;
Άννα Κλάδη: "Όταν πληγώνεσαι από έναν μεγάλο έρωτα χάνεις τον εαυτό σου. Βγαίνει στην επιφάνεια ένα τέρας που δεν ήξερες ποτέ ότι κρύβεις. Η σκέψη σου τρέχει στα πιο απίθανα σενάρια εκδίκησης του ανθρώπου που σε έχει φτάσει σε αυτό το σημείο. Είναι ο μεγάλος σου εχθρός !Αυτός που σε έχει εκμηδενίσει στιγμή όμως που επιλέγεις και συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς και δεν θέλεις να υλοποιήσεις την μεγάλη εκδίκηση γιατί τελικά θα εκδικηθείς και θα πληγώσεις τον εαυτό σου είναι και η στιγμή της ενηλικίωσης σου. Η δικιά μου τουλάχιστον ενηλικίωση ήρθε με αυτόν τον τρόπο. Άλλωστε όπως ακούγεται και στην παράσταση μας ''Η εκδίκηση, η βαθιά εκδίκηση είναι η συγχώρεση'"
Μαρία Μοσχούρη:" Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαιτέρως συμφιλιωμένη με την εκδικητική μου πλευρά οπότε όταν μετά από έναν πληγωμένο έρωτα άρχισα να κάνω τέτοιες σκέψεις εξεπλάγην με τον εαυτό μου. Πιο πολύ μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι αυτές οι σκέψεις με ανακούφιζαν για λίγο από τον πόνο .Αν με ρωτήσεις την νηφάλια άποψη μου για την εκδίκηση θα σου πω ότι είναι μια διαδικασία περιττή. Ο έρωτας όμως δεν έχει σχέση με την νηφαλιότητα."
Ελεάνα Καυκάλα: "Κάθε έρωτας όταν δεν βρίσκει ανταπόκριση ή τελειώνει, αφήνει μια πληγή. Αυτό είναι και η απόδειξη ότι «συνέβη» και, τελικά, ότι αυτό που έγινε είχε σημασία για μας. «Μεγάλα σχέδια» εκδίκησης νομίζω όλοι κατά καιρούς κάνουμε στο κεφάλι μας. Μετά τα σκεφτόμαστε και γελάμε με τον εαυτό μας- τουλάχιστον εμένα έτσι μου συμβαίνει. Το πιο ολοκληρωμένο πλάνο εκδίκησης πάντως μου φαίνεται να αφήνεις τον άλλο να φεύγει όταν το επιθυμεί. Και να το εννοείς."
Έλλη Χατζεϊπίδου: "Ποιος δεν έχει πληγωθεί; Εννοείται πως δεν αποτελώ εξαίρεση και ναι θα θελα πολύ να μπορώ να εκδικούμαι αλλά προτιμώ να συγχωρώ και να απελευθερώνω τους ανθρώπους παρά να βασανίζω τον εαυτό μου."
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ για 8 μόνο παραστάσεις!!
Συντελεστές
Παίζουν: Ελεάνα Καυκαλά, Άννα Κλάδη, Μαρία Μοσχούρη, Έλλη Χατζεϊπίδου
Σκηνοθεσία/Δραματουργία: Μάνος Βαβαδάκης
Δραματουργία / Σκηνικά – Κοστούμια : Γιωργίνα Γερμανού
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θάνος Τσακαλίδης
Βοηθοί Σκηνογράφου: Μαρία Εσπιαλίδου/ Κωνσταντίνος Κωτσής
Graphic Designer: Χρόνης Γιαννικόπουλος
Trailer: Στέλιος Δάγκας/ Χρήστος Πανάγος
Φωτογραφίες: Χρήστος Πανάγος/ Γιωργίνα Γερμανού
Οργάνωση Παραγωγής: Βαγγέλης Κώνστας
Πληροφορίες Εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 12€
Φοιτητικά, άνω των 65, ατέλειες, ΑΜΕΑ: 8€
Προπώληση εισιτηρίων:
Στα Ticket services, Πανεπιστημίου 39 (εντός Στοάς Πεσματζόγλου) ή ηλεκτρονικά μέσω ticketservices.
Πληροφορίες εκδήλωσης
Θέατρο Θησείον
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή 10553, ΑΘήνα , +302103255444 , http://www.theseum.gr/ , http://www.theseum.gr/
Από Πέμπτη έως Κυριακή, στις 21:00
Είσοδος 8 - 12 ευρώ
"Salem": Πόσο κακό μπορεί να ξεκινήσει από ένα παιχνίδι; Πόσο θάνατο μπορεί να γεννήσει ο Έρωτας;
Διαβάστε επίσης: Ιωάννα Παππά - Λένα Παπαληγούρα: Πρωταγωνιστούν στις "Τρεις Αδερφές" και μιλούν για όλα στο FTHIS.GR