Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το οξειδωτικό στρες εμπλέκεται στην παθογένεση διαφόρων ψυχιατρικών διαταραχών και μπορεί να αποτελεί τον κοινό παθογενετικό μηχανισμό για πολλές από αυτές.
Ο λόγος είναι ότι απ’ όλα τα ανθρώπινα όργανα ο εγκέφαλος έχει συγκριτικά μεγαλύτερη ευπάθεια στις επιδράσεις του οξειδωτικού στρες. Μάλιστα, οι εγκεφαλικές βλάβες στην περίπτωση αυτή είναι σχετικά μη αναστρέψιμες!
Τα ευρύτερα βιβλιογραφικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι το οξειδωτικό στρες σχετίζεται τόσο με τη σχιζοφρένεια όσο και με τη νόσο Alzheimer και φυσικά με την κατάθλιψη. Για τις διπολικές διαταραχές και την κατάθλιψη, οι θεωρίες περί εμπλοκής προ-οξειδωτικών παραγόντων υποστηρίζονται από βιοχημικές, γενετικές, φαρμακολογικές, προκλινικές θεραπευτικές μελέτες και κλινικές δοκιμές. Και βέβαια, υπέρ της θεωρίας της οξειδωτικής παθοφυσιολογίας υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις τόσο σε ζωικά μοντέλα όσο και σε πειράματα σε ανθρώπους.
Ο Wang και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν σαφώς ότι το οξειδωτικό στρες εμπλέκεται σε οξειδωτικές φθορές στον εγκέφαλο και μπορεί να συμβάλει στην παθογενετική διαδικασία ψυχιατρικών παθήσεων όπως η σχιζοφρένεια.
Επιπλέον, τα ευρήματά τους υποστηρίζουν ότι η έρευνα στα αντιοξειδωτικά μπορεί να αποτελέσει μια πιθανή εναλλακτική προσέγγιση στη φαρμακολογική διαχείριση των ψυχιατρικών διαταραχών όπως της σχιζοφρένειας και της κατάθλιψης.
Μια πρόσφατη μελέτη επιχείρησε να διερευνήσει τη δραστηριότητα κύριων αντιοξειδωτικών ενζύμων και του οξειδωτικού στρες σε 35 γυναίκες με καταθλιπτική διαταραχή (DD).
Τα συμπεράσματα ήταν αξιοσημείωτα: οι γυναίκες με καταθλιπτική διαταραχή παρουσίαζαν μειωμένη δραστικότητα του αντιοξειδωτικού ενζύμου GPX1.
Επίσης, Γάλλοι ερευνητές το 2007 διαπίστωσαν ότι η χορήγηση σε εθελοντές χλωρογενικού οξέος, μιας πολυφαινόλης, είχε ως αποτέλεσμα αξιοσημείωτες αγχολυτικές επιδράσεις. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι στην περίπτωση εμφάνισης κατάθλιψης, είτε ως παροδικής κατάστασης είτε ως μόνιμης διαταραχής, ο αντισταθμιστικός παράγοντας της μειωμένης ενδογενούς αντιοξειδωτικής ικανότητας του οργανισμού είναι η επαρκής διατροφική πρόσληψη αντιοξειδωτικών, η οποία και θα περιορίσει το φαινόμενο του οξειδωτικού στρες και των επιβλαβών επιδράσεων που αυτό συνεπάγεται.
Με την συνεργασία του Δημήτρης Γρηγοράκης, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, ΜSc Επιστημονικός Διευθυντής Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Πρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας, www.logodiatrofis.gr, www.activekids.gr, www.care24.gr. Κάντε like στο FthisGR στο facebook και στείλτε τις δικές σας απορίες- ερωτήσεις.
