Τα τελευταία χρόνια, τα επίπεδα βιταµίνης D στον οργανισµό και η έκθεση στον ήλιο χωρίς αντηλιακή προστασία αποτελούν σύνηθες θέµα συζήτησης που έχει διχάσει την επιστηµονική κοινότητα. Ο προβληµατισµός αυτός έχει περάσει και στο ευρύτερο κοινό προκαλώντας µία γενική σύγχυση σχετικά µε τη βιταµίνη D και τα οφέλη ή µη της έκθεσης στον ήλιο.
Ο σπουδαίος ρόλος της βιταμίνης D
Η βιταµίνη D ανήκει στην κατηγορία των λιποδιαλυτών βιταµινών και αποτελείται από ένα σύνολο διαφορετικών µορφών της, µε κυριότερες τις βιταµίνες D2 και D3. Είναι γνωστή για τον ρόλο της στον σχηµατισµό των οστών αφού βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση ασβεστίου. Τελευταία, έχει συνδεθεί και µε άλλα οφέλη που αφορούν την υγεία, όπως αντικαρκινική δράση, πρόληψη κατά των αυτοάνοσων νοσηµάτων, των καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων χρόνιων παθήσεων.
Σύµφωνα µε το «Manual of Dietetic Practice», η βιταµίνη D είναι σηµαντική για τη συµµετοχή της στη σύνθεση ορµονών, ενώ ο Dr. Michael Holick σε δηµοσίευσή του στο «New England Journal of Medicine» (2007) τονίζει πως η καλσιτριόλη (1,25-διυδροξυβιταµίνη D3), η ενεργός µορφή της βιταµίνης, µπορεί να θεωρηθεί ως ορµόνη αφού συντίθεται στον οργανισµό και µεταφέρεται µέσω της κυκλοφορίας του αίµατος στους ιστούς. Είναι γεγονός πως η βιταµίνη D θα µπορούσε να µην ανήκει στις βιταµίνες, αλλά στις ορµόνες, αφού δεν παρέχεται αποκλειστικά εξωγενώς από τις τροφές, αλλά παράγεται και ενδογενώς µε τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας και επίσης µεταφέρεται σε άλλο σύστηµα του σώµατος, διαφορετικό από αυτό που παράχθηκε, προκειµένου να απορροφηθεί, δηλαδή όπως ακριβώς συµβαίνει και µε τις ορµόνες.
Έλλειψη της βιταµίνης D προκαλεί ραχίτιδα στα παιδιά ή οστεοµαλακία στους ενήλικες. Τελευταία, µεγάλος αριθµός ατόµων φέρεται να παρουσιάζουν ανεπαρκή επίπεδα βιταµίνης D στον οργανισµό τους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες εµφάνισης κάποιας ασθένειας.
∆ιατροφικές πηγές της αποτελούν τα αυγά, τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολοµός, η σαρδέλα και το σκουµπρί, το συκώτι, καθώς και πολλά εµπλουτισµένα τρόφιµα, όπως το γάλα και τα γαλακτοκοµικά προϊόντα, οι µαλακές µαργαρίνες και τα δηµητριακά.
Η βιταµίνη D παράγεται, όπως προαναφέρθηκε, στον οργανισµό από τη δράση της ηλιακής ακτινοβολίας. Συγκεκριµένα, κατά την έκθεση στον ήλιο η UVB ακτινοβολία απορροφάται από την 7-δεϋδροχοληστερόλη, παράγωγο της χοληστερόλης που βρίσκεται στο δέρµα, και µετατρέπεται σε µεγάλο ποσοστό σε προβιταµίνη D3-χολικαλσιφερόλη. Στην πορεία, η παραχθείσα βιταµίνη D3 µεταφέρεται από το δέρµα δεσµευόµενη από την D–binding protein (DBP) και εισέρχεται στο κυκλοφορικό σύστηµα, όπου τελικά καταλήγει να µεταβολίζεται σε 25-υδροξυβιταµίνη D3 (καλσιδιόλη) στο ήπαρ ή σε 1α,25-διυδροξυβιταµίνη D3 (καλσιτριόλη) στους νεφρούς.
Με τη συνεργασία του Δημήτρη Γρηγοράκη, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc Επιστημονικός Διευθυντής «ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ - ΛΟΓΩ ∆ΙΑΤΡΟΦΗΣ», Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου, www.apisxnansis.gr & www.logodiatrofis.gr.
Ανακαλύψτε ακόμα περισσότερα διατροφικά tips, χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την αντιοξειδωτική διατροφή και υπέροχες αντιοξειδωτικές συνταγές στο ένθετο MY cooking του περιοδικού 
που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)