O ηθοποιός Γιώργος Γιαννόπουλος σε συνέντευξη στο περιοδικό “Λοιπόν” και στην Ρενέ Σαραντινού μεταξύ άλλων μίλησε για το πρόβλημα που αντιμετώπισε αδελφή του.
Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια με την αδερφή σου την Αγέλω;
“Έφαγα” bullying από μικρός για αυτό. Από τότε που γεννήθηκα ήμουν ο αδερφός της ανάπηρης, όμως το έκανα προτέρημα. Δεν ήταν ότι με έδειχναν τα παιδιά στο χωριό. Αντικειμενικά ήμουν κάτι διαφορετικό. Αυτό το αρνητικό πέρασαν χρόνια για να το κάνω θετικό. Όταν εμένα με τις αδερφές μου στην Αθήνα, έφτασα σε σημείο που την έβαζα σε καφετέριες και την είχα ως υπερηφάνεια. Έκανα το μειονέκτημα πλεονέκτημα. “Έφαγα” και ένα άλλο bullying όμως…
Τι ήταν αυτό ;
Όταν είχα έρθει από το χωριό στην Αθήνα, μίλαγα με το “νιιι” και με το “λιιι”, το χοντρό το καλαματιανό, το “ίσα πέρα και ίσα κατ΄ “, Όλα αυτά τα καλαματιανά χαρακτηριστικά. Θυμάμαι ότι πήγαινα στην Δάφνη στο σχολείο και ανέβαινα την ανηφόρα με τη σάκα στο χέρι και όταν μιλούσα, τα παιδιά με κοίταζαν και αναρωτιόμουν γιατί με κοιτάζουν έτσι … Ανέβαινα την ανηφόρα και έκλαιγα. Οι συμμαθητές μου που ήταν δίπλα έλεγαν “κοίτα ρε το βλαχάκι” Ήρθε η στιγμή που με δική μου πρόταση ο ήρωας που υποδύομαι στο σίριαλ μιλάει με το “νιιι” και με το “λιιι”.
