O σεναριογράφος Δημήτρης Αποστόλου μιλώντας στο περιοδικό TV Έθνος εξομολογείται το μεγάλο του παράπονο για τους «Δύο ξένους» και αποκαλύπτει παράλληλα γιατί δεν συνεχίστηκε η σειρά καθώς και τι θα άλλαζε σε αυτή αν γυριζόταν σήμερα.
Μία από τις μεγάλες σας επιτυχίες, οι «Δύο ξένοι» έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Είχε όλα τα φόντα για να συνεχιστεί, αλλά σταμάτησε στις δύο σεζόν. Γιατί;
Συζητούσαμε πρόσφατα για τους «Δύο ξένους», γιατί μας είχε πιάσει ένα παράπονο για το πώς κατέληξε. Ε, λοιπόν, το τι θάψιμο είχαμε φάει τότε δεν λέγεται. Από τις 10 κριτικές οι οκτώ ήταν ότι ήμασταν στα όρια του σκουπιδιού. Και τώρα ξαφνικά είναι all time classic. Η σειρά δεν συνεχίστηκε, γιατί κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν άλλα πράγματα και να εξαργυρώσουν την επιτυχία που γνώρισαν και καλά έκαναν οι άνθρωποι. Απλώς ήταν πολύ άδικο, γιατί ήταν μια δουλειά που τους χαρίστηκε και μας χαρίστηκε. Ηταν ένα ευλογημένο πράγμα. Κάποιοι φέρθηκαν αχάριστα σε αυτήν τη δουλειά και δεν ήμασταν εμείς.
Αν συνεχίζονταν οι «Δύο ξένοι», πώς θα ήταν η ιστορία του Κωνσταντίνου και της Μαρίνας;
Τους είχαμε πάει απ’ ό,τι θυμάμαι πέντε χρόνια μπροστά. Η Μαρίνα είχε γίνει ηθοποιός του θεάτρου πολύ σοβαρή και ο Κωνσταντίνος, που είχε γυρίσει από την Αγγλία με το παιδί, είχε γίνει πλέον ένας εμπορικός σκηνοθέτης.
Θα ήσασταν θετικός σε ένα σίκουελ των «Δύο ξένων»;
Όχι, φυσικά, χωρίς τον Νίκο Σεργιανόπουλο... Κάθε πράγμα είναι η στιγμή του. Είναι σαν να έχεις χωρίσει από μια σχέση, από έναν γάμο και λες δεν πάμε να το ξαναπαλέψουμε. Ποτέ δεν πετυχαίνει. Όσο και να έχει μείνει αγάπη, συμπάθεια, έλξη και πάθος. Έχουν περάσει και τόσα χρόνια. Νομίζω και ο Νικόλας να ζούσε δεν θα μπορούσε να το κάνει.
Αν είχατε τη δυνατότητα, ποια παλιά δουλειά σας θα την αλλάζατε και δεν θα αφήνατε τίποτε ίδιο;
Τους «Δύο ξένους» θα άλλαζα. Με τα μυαλά που έχω τώρα. Γιατί και οι σχέσεις έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Δηλαδή αλλιώς ήταν οι σχέσεις στη δεκαετία του ’90 και αλλιώς μετά την κρίση που ζήσαμε. Είναι θέμα επιβίωσης πια. Εγώ νομίζω ότι η έλξη πια δεν έχει να κάνει με τα μάτια και με την καρδιά, έχει να κάνει με την τσέπη, το πορτοφόλι και με την προοπτική που σου δίνει ο άλλος.
