Τη Νεκταρία Γιαννουδάκη την παρακολουθούμε στην επιτυχημένη σειρά «Σασμός», που παίζεται στον Alpha. Η ίδια έχει μια αξιόλογη θεατρική καριέρα, ενώ φέτος θα δοκιμάσει τις δυνάμεις της και στη σκηνοθεσία. Η ηθοποιός μίλησε στο «Λοιπόν» και τη Μαρία Σοφιανού για την επιτυχία της σειράς, τον σύζυγό της, αλλα και τον ερχομό της κόρης της.
-«Σασμός», μια σειρά που σκίζει τη φετινή σεζόν και αποτελείτε μέρος της. Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο πετυχημένη;
Νομίζω ότι έχει να κάνει με την ιδέα, το ότι είναι βασισμένη στο υπέροχο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη και στο ότι όλοι οι συντελεστές, το κανάλι πίστεψαν πολύ σ’ αυτήν την ιδέα. Οι ηθοποιοί που συνεργάζομαι στη σειρά είναι όλοι ένας κι ένας, άνθρωποι που έχουν δώσει τις εξετάσεις τους στο θέατρο τόσα χρόνια όπως και οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι, οι οποίοι το κάνουν όλο αυτό με τον καλύτερο τρόπο. Παράλληλα θεωρώ σημαντικό το ότι τα γυρίσματα γίνονται σε φυσικούς χώρους και όχι σε ένα πλατό. Υπάρχει μια αισθητική η οποία πίσω της έχει πολύ νοιάξιμο, αγάπη και φροντίδα.
-Υποδύεστε τη Σοφία Αντωνακάκη, τη μητέρα της Στέλλας. Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια από εσάς;
Η Σοφία περιέχει πολλούς ρόλους. Είναι αυτός της μητέρας, που είναι πολύ φροντιστική και προστατευτική με την κόρη της, είναι μια σύζυγος η οποία είναι πολλά χρόνια παντρεμένη με τον άντρα της, έχουν τον δικό τους κώδικα, είναι όμως και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους ,ενώ παράλληλα είναι και η επαγγελματίας που θέλει να κάνει τη δουλειά της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κρατώντας το ιατρικό απόρρητο. Μέσα λοιπόν από όλα αυτά και μέσα από τις επιλογές που κάνει, θα την δούμε σε διάφορες εκφάνσεις, πώς σχολιάζει, δέχεται ή απορρίπτει τις επιλογές της κόρης της, αλλά και αν κάποιες φορές μπορεί να γίνει χειριστική.
-Ψυχολόγος το επάγγελμά σας στη σειρά. Έχετε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;
Ναι, έχω κάνει ψυχοθεραπεία και θεωρώ πως ήταν το καλύτερο δώρο που έκανα στον εαυτό μου. Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ που δεν το έκανα νωρίτερα. Πήγα σε ψυχολόγο μετά την ηλικία των 35. Κάθε άνθρωπος ξεκινάει με τα δικά του βαρίδια, τα τραύματά του, τις αγωνίες του, ακόμα και με τραύματα που μπορεί να μην είναι δικά του και να του έχουν φορεθεί. Συμβαίνει αρκετές φορές να φορτωνόμαστε με ενοχές που δεν μας αναλογούν. Ό,τι περιττό μπορεί ο καθένας να πετάξει από πάνω του, είναι καλό να το κάνει.
-Έχετε καταγωγή από την Κρήτη και παντρευτήκατε και Κρητικό. Τι αγαπάτε σε αυτό το νησί;
Είμαι γέννημα, θρέμμα από τα Χανιά. Ο σύζυγός μου είναι μισός Κρητικός από το Ρέθυμνο και είναι Σπαρτιάτης. Αυτό που αγαπάω σε αυτό το νησί, είναι οι αντιθέσεις του, ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθείς σε ένα μέρος τόσο ορεινό, που να μην μπορείς να διανοηθείς ότι σε λίγα χιλιόμετρα θα βρεις θάλασσα. Λατρεύω το κομμάτι της παράδοσης, την κρητική μουσική, το κρητικό θέατρο, τη γραφικότητα των πόλεων του νησιού και φυσικά τους φίλους μου. Είναι το σημείο αναφοράς μου η Κρήτη.
-Τι δεν αγαπάτε στην Κρήτη;
Αυτό που δεν αγαπώ στο νησί, είναι ένα έξτρα βάρος που έχει, μια σκληρότητα, μια αυστηρότητα. Κάποιες φορές φεύγει από το κομμάτι της παράδοσης και γίνεται λίγο εμμονική. Για παράδειγμα, η εμμονή τους με το πένθος. Επίσης στο όνομα του παραδοσιακού έχουν βγει κάποια ήθη και έθιμα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την παράδοση. Το ένα είναι οι μπαλωθιές σε γλέντια, γάμους και πανηγύρια, από τις οποίες έχει χάσει κόσμος τη ζωή του, πράγμα αδιανόητο και το άλλο κομμάτι, τζάμπα μάγκας με τις κούπες, που πίνουν νεροπότηρα το κρασί και μετά παίρνουν τα αμάξια, τρέχουν και φεύγουν από τους γκρεμούς. Δύσκολα πράγματα.
-Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή σας μέχρι σήμερα;
Η πιο ευτυχισμένη μου στιγμή μακράν, ήταν όταν μετά από φυσιολογικό τοκετό, αγκάλιασα την κόρη μου.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)