Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών ο ηθοποιός Κώστας Τριανταφυλλόπουλος.
Ο ίδιος άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο.
Ο θάνατος του Κώστα Τριανταφυλλόπουλου προκάλεσε θλίψη και σοκ στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Κώστα Τριανταφυλλόπουλου ήταν τον Οκτώβριο του 2020 στο θέατρο Εμπορικόν και στην συνέντευξη Τύπου της People Entertainment Group, όπου τον είχε απαθανατίσει ο φωτογραφικός φακός.
Μάλιστα, η τελευταία παράσταση στην οποία έπαιξε ήταν η “Μήδεια” του Μποστ σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.
Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1956 στο Αθήναιο Αρκαδίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη το 1977 και ως νέος ηθοποιός συνεργάστηκε με τους θιάσους της Σμαρούλας Γιούλη στο Αρμένικο Φεγγάρι, του Νίκου Φώσκολου στο Θέατρο Σμαρούλα (1976), των Διονύση Παπαγιαννόπουλου–Σταύρου Παράβα στο έργο “Τι θ’ ακούσουμε ακόμα”, και του Χρόνη Εξαρχάκου στο “Όπου φτωχός κι η μοίρα του”.
Στη συνέχεια έπαιξε στα έργα: Ανυπόμονη Καρδιά του Τζων Πάτρικ (Μπλόσσομ), Θάλαμος αρ .6 του Άντον Τσέχωφ (Νικήτας), Υποψήφιος Βουλευτής του Σοφοκλή Καρύδη στον ομώνυμο ρόλο, Η Αυλή των Θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη (Ιορδάνης) στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης και Τα όπλα του Αχιλλέα του Δημήτρη Χριστοδούλου (Αίας) στο θέατρο Ελεύθερη Αυλαία.
Από το 1987 μέχρι το 1992 υπήρξε στέλεχος του Ανοιχτού Θεάτρου και έπαιξε στις παραστάσεις: Λούλου του Βέντεκιντ (Ροντρίγκο), Τρεις αδελφές του Τσέχωφ (Τούζενμπαχ), Άμλετ του Σαίξπηρ (Μάρκελλος – Νεκροθάφτης). Το 1990 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Θύμιο Καρακατσάνη στους Βατράχους του Αριστοφάνη, ερμηνεύοντας τον Ξανθία στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.
Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ιστορική σειρά της ΕΤ1 Ακριβή μου Σοφία ενσαρκώνοντας τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄ της Ελλάδας, με τον Δημήτρη Μυράτ στο ρόλο του πατέρα του, Βασιλιά Γεώργιο Α΄.
Τις επόμενες σεζόν (1992–94) έπαιξε τον Κύριο Βαν Ντάαν στην παράσταση Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ στο θέατρο Κάππα, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.
Το 1994 ερμήνευσε τον Λανς στην κωμωδία του Σαίξπηρ Οι δύο ευγενείς από τη Βερόνα σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης), αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.
Το 1995 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Ξένια Καλογεροπούλου στο δράμα του Μαξίμ Γκόρκι, Οι τελευταίοι, ερμηνεύοντας τον Γιάκοφ σε σκηνοθεσία Μάγιας Λυμπεροπούλου (Θέατρο Πόρτα).[13]
Την ίδια χρονιά έπαιξε τον Λάμαχο στους Αχαρνής του Αριστοφάνη στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, με παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη. Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Πάτρα κ.α) αλλά και στη Βουλγαρία (Φιλιππούπολη).
Το χειμώνα του 1996 έπαιξε τον Ζεμλιανίκα στην παράσταση Ο επιθεωρητής του Νικολάι Γκόγκολ στο Θέατρο Τζένη Καρέζη σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, ενώ τη θερινή σεζόν του ίδιου έτους ερμήνευσε τον Ροδερίγο στον Οθέλλο του Σαίξπηρ σε μια παράσταση του Πανεπιστημίου Αθηνών σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη.
Το 1996–1997 συνεργάστηκε με το Θέατρο Αμόρε στις παραστάσεις: Τερέζ Ρακέν του Εμίλ Ζολά (Γκριβέ) και Η Δούκισσα του Μάλφι του Τζων Ουέμπστερ (Καρδινάλιος) σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά. Το καλοκαίρι του 1997 ερμήνευσε τον Σεμπρόνιο στη Σελεστίνα του Φερνάντο ντε Ρόχας σε σκηνοθεσία Σταύρου Ντουφεξή με παραστάσεις στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και σε όλη τη χώρα.
Τη θεατρική περίοδο 2019–20 ερμήνευσε τον ρόλο του Οιδίποδα στη Μήδεια του Μποστ σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο θέατρο Θησείον. Μετά την εμπορική επιτυχία, η παράσταση μεταφέρθηκε στο θέατρο Ροές και ο θίασος ανέβηκε για παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη.
Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος είχε χαρίσει τη φωνή του σε παιδικούς ήρωες με πιο χαρακτηριστικούς τον Μαύρο Πιτ στον Μίκυ Μάους, τον Mumm-Ra στους Thundercats, τον Optimus Prime στους Transformers, τον Τίγρη στο Γουίνι το Αρκουδάκι, τον Κύριος Πατάτας στο Toy Story κλπ.
Στην τηλεόραση, έγινε γνωστός από ρόλους που ερμήνευσε σε δημοφιλείς ελληνικές σειρές όπως, όπως το Έλα στη θέση μου, Κανείς δε λέει σ' αγαπώ, Πενήντα-Πενήντα, Μυστικά της Εδέμ, Δροσουλίτες, Τελευταίο αντίο κ.λπ.
Δείτε τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)