Μια εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό “ΟΚ!” και στη Μαρία Ρουμελιώτου έδωσαν ο Μαυρίκιος Μαυρικίου και η Ιλάειρα Ζήση, με αφορμή τη συμμετοχή τους στο “J2US”.
Μεταξύ άλλων, η Ιλάειρα Ζήση αναφέρθηκε στο bullying που είχε υποστεί στα παιδικά της χρόνια.
-Δηλαδή πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια, Ιλάειρα;
Ιλάειρα: Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα στο σχολείο. Είχα δεχτεί bullying, όχι τόσο από τα παιδιά όσο από τους καθηγητές µου. Δυστυχώς ούτε οι γονείς µου ούτε οι καθηγητές µου είχαν καταλάβει ότι έχω δυσλεξία. Πέρασα πάρα πολύ άσχημα στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, µε μια δασκάλα που μας μείωνε. Χτυπούσε τους συμμαθητές µου και δεν μιλούσε κανείς. Εμένα µου έλεγε “θα πάρεις Δ’ είσαι άχρηστη”.
Ζούσαμε σε χωριό και δεν μπορούσα να αλλάξω σχολείο. Περνώντας τα χρόνια πέρασα πάλι δύσκολα. Ήμουν ένα φοβισμένο παιδί, κρυβόμουν πίσω από τη φούστα της µαµάς µου. Πάλι στο Λύκειο δεν ταίριαζα µε κανέναν. Ήμουν ρομαντική, φορούσα τις δαντελένιες φούστες µου και δεν µε ήθελαν γιατί ήμουν διαφορετική. Διάβαζα βιβλία, έκανα παρέα µε παιδιά από την Αλβανία κι αυτό δεν άρεσε στους συμμαθητές μου. Είχα δεχτεί bullying σε σηµείο που ήθελα να πεθάνω. Το προσπάθησα κιόλας. Αλλά είχα πίστη στον Θεό και µε βοήθησε. Με στηρίζει πολύ η life coach µου, η Έλενα Δημητρίου από την Κύπρο. Έχει βοηθήσει πάρα πολύ κόσμο. (Ξεσπά σε δάκρυα.)»
Μαυρίκιος: «Έχουμε πάει στην Έλενα και ως ζευγάρι και µας έχει βοηθήσει. Δεν είναι εύκολο να το χειριστούμε όλο αυτό. Θέλω να πω ότι ξεκινάμε τις διαδικασίες για ένα φιλανθρωπικό ίδρυµα και σύντομα θα το ανακοινώσουμε. Θα βοηθάμε παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Υπάρχουν παιδιά που ταυτίστηκαν µε την προσπάθειά µας να σπουδάσουμε και ζητάνε να τους βοηθήσουμε. Σύντομα θα έχουμε νέα, όταν οργανωθεί όλο αυτό και θα δίνουμε πολύ από τον προσωπικό µας χρόνο για να πετύχει και να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά».
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)