Η Μάρω Λύτρα εξομολογείται: “Έπασχα από διαταραχή μετατραυματικού στρες…”

Στην εφημερίδα “Espresso” και στον Ηλία Μαραβέγια έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη η Μάρω Λύτρα.

Η τραγουδίστρια, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλείψει την καριέρα της στην Ελλάδα και έχει επιστρέψει στον Καναδά και στην οικογένειά της, μίλησε για όλους και για όλα.

Ποια ήταν η πρώτη δυνατή απώλεια που βίωσες;

Δυστυχώς, δεν είχα μία και δυο, είναι αρκετές οι απώλειες που μου έρχονται στο νου. Θα αρχίσω, λοιπόν, από την πιο πρόσφατη, που ήταν ο θάνατος του Τσίγκα μου (σ.σ. το σκυλάκι που είχε μαζί της από τα χρόνια που ζούσε ακόμα στην Ελλάδα). Όλα άλλαξαν για εμένα έπειτα από αυτό το γεγονός και θα σου εξηγήσω τον λόγο: Στη ζωή μου πέρασα πολλά «τραύματα», που έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό μου. Παρόλα αυτά συνέχιζα…

Μόλις «έφυγε» ο Τσίγκα, όμως, όλες οι παλιές τραυματικές εμπειρίες μού ήρθαν πάλι στην επιφάνεια, πράγματα που αγνοούσα και είχα ξεχάσει. Δεν μπορούσα να «λειτουργήσω» και τότε έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη. Επισκέφθηκα μία ειδικό, η οποία διέγνωσε ότι έπασχα από διαταραχή μετατραυματικού στρες (complex PTSD). Με τη βοήθειά της κατάλαβα γιατί αντιδρούσα έντονα σε κάποιες καταστάσεις και ότι αυτό οφειλόταν σε τραύματα του παρελθόντος που είχα μέσα μου. Ο θάνατος του πατέρα μου μού στοίχισε πολύ. Έφυγα από τον Καναδά, ήρθα ολομόναχη στην Ελλάδα, έγινα διάσημη, ο κόσμος με αγάπησε και με μίσησε, κι αυτή επίσης ήταν μια σοκαριστική εμπειρία για εμένα.

Κεφάλαιο «Fame Story». Τι κρατάς και τι πετάς από αυτή την εμπειρία;

Νιώθω ευγνώμων που το «Fame Story» με έκανε διάσημη. Εκεί γνώρισα κάποιους καλούς και κάποιους όχι και τόσο καλούς ανθρώπους. Θα ήθελα πολύ να πάω πίσω με μια «μηχανή του χρόνου» και να διαγράψω ορισμένες στιγμές από την τότε προσωπική μου ζωή. Μακάρι να μην είχαν συμβεί όλα αυτά που έζησα εκείνη την περίοδο, γι’ αυτό έχω μετανιώσει πιο πολύ στην έως τώρα ζωή μου.

Γιατί έφυγες από την Ελλάδα ενώ είχες αρχίσει την καριέρα σου, με επιτυχημένη δισκογραφία και καλές συνεργασίες; Περνούσες δύσκολα στο τέλος;

Ναι, πέρασα πολύ δύσκολα στο τέλος. Δεν μπορούσα να μείνω άλλο, ήμουν μόνη και δεν μπορούσα να εξελιχτώ έτσι στα επαγγελματικά μου. Τα μάζεψα κι έφυγα, λοιπόν, έφυγα από αυτή την κακή πολιτική των επιχειρήσεων. Δεν άφησα την Ελλάδα και τους θαυμαστές μου, άφησα τη «βρόμικη’ δουλειά των επιχειρήσεων.