Η Ελένη Τσολάκη στέλνει... γράμμα στη μαμά της για την "γιορτή της μητέρας" και συγκινεί!

Με αφορμή την "Ημέρα της μητέρας", η Ελένη Τσολάκη θέλησε να πει "χρόνια πολλά" με το δικό της ξεχωριστό τρόπο στην μητέρα της, την οποία υπεραγαπά.

Έτσι, η παρουσιάστρια δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό μια φωτογραφία ενός τεράστιου, φούξια, τριαντάφυλλου και μέσα από τη λεζάντα που την συνόδευε έστειλε ένα... γράμμα στην γυναίκα που την έφερε στη ζωή και είναι πάντα στο πλευρό της.

Τα λόγια της συγκινούν...

Διαβάστε τι έγραψε η παρουσιάστρια:

«Αγαπημένη μαμά μου. Έτσι μ' αρέσει να σε λέω. Μαμά μου. Ποτέ δεν μου άρεσε το μητέρα, μου έκρυβε μια τυπικότητα που εσύ δεν έχεις. Μάνα. Ούτε έτσι μπόρεσα να σε πω ποτέ. Μου φαινόταν κάπως "αγορίστικο". Μαμά. Δυο συλλαβές μικρές αλλά με τόσο μεγάλο νόημα. Τόση μεγάλη ουσία. Έτσι θα σε λέω σ' αυτό το γράμμα λοιπόν. Μαμά μου. Γιατί είσαι η δική μου μαμά, το δικό μου κομμάτι, η δική μου αλήθεια. Ζω. Αναπνέω. Μεγαλώνω. Χαίρομαι. Γελάω. Μετανιώνω. Πέφτω. Σηκώνομαι. Ζω μαμά μου και ζω όλα αυτά μόνο χάρη σε σένα. Σε σένα που με τόση αγάπη με έφερες σ' αυτή τη ζωή και σε σένα που με ακόμα περισσότερη αγάπη συνεχίζεις να με κρατάς όρθια στη ζωή. Ακούραστη μαμά μου. Αλήθεια θέλω να στο ρωτήσω χρόνια τώρα. Δεν κουράστηκες ποτέ μαμά μου; Δεν κουράζεσαι ποτέ; Πως αντέχεις τόσα χρόνια; Δεν έχεις πει ποτέ φτάνει. Δεν μπορώ να καταλάβω. Ξέρω πως λένε για τις μανούλες όλου του κόσμου πως μόνο εκείνες από την απέραντη αγάπη που νιώθουν για τα παιδιά τους αντέχουν πάντα. Αλλά συνεχίζω να απορώ. Δεν σου έκανα ποτέ κάτι για να θυμώσεις; Δεν σε απογοήτευσα ποτέ για να πικραθείς, δεν σου εξάντλησα ποτέ την υπομονή; Δεν γίνεται ποτέ να μην έχεις χάσει το χαμόγελο, την αγάπη σου, την υπομονή σου. Δεν γίνεται. Δεν μπορώ να καταλάβω. Θυμάμαι. Πιτσιρίκι να έχεις την ίδια αγωνία κάθε μέρα. Να είμαι καλά. Να χαμογελάω, να μαθαίνω, να προχωράω. Μαμά μου, είσαι ακριβώς ίδια για μένα. Ίδια μ ' εκείνη την εικόνα που έχω από μικρή να με περιμένεις σ' ένα παγκάκι στη γειτονιά να τελειώσω το παιχνίδι μου κ εγώ να μην θέλω, και εσύ να περιμένεις όσο κουρασμένη και αν είσαι μόνο και μόνο για να μην μου χαλάσεις το χατίρι.Ξέρω. Και τώρα περιμένεις με την ίδια υπομονή να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου και να σε πάρω εκείνο το τηλέφωνο. Και συνειδητοποιώ ότι τελικά εσύ πάντα περιμένεις εμένα. Ξέρω. Μαμά μου, ξέρω. Και εγώ για σένα είμαι πάντα η ίδια. Για σένα είμαι πάντα εκείνο το κοριτσάκι που κρυφά φοράει τα τακούνια σου και χορεύει, που κλαίει όταν δεν του κάνουν τα χατίρια, που πεισμώνει όταν θέλει κάτι να καταφέρει. Το ξέρω. Και να σου πω την αλήθεια. Μ' αρέσει. Μ' αρέσει που μπορώ ακόμα και τώρα σε σένα να βάλω " τα ρούχα " σου και να χορέψω μαζί σου, που μπορώ να τρέξω στην αγκαλιά σου όταν απογοητεύομαι από το κόσμο! Σ' αγαπάω!!».