Για την απίστευτη περιπέτεια της ζωής του αποκαλύπτοντας ότι έφτασε δύο φορές κοντά στο θάνατο. Ο Μεγακλής Βιντιάδης, μίλησε στην Ρενέ Σαραντινού και στο «Λοιπον» για τις στιγμές που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του.
«Ένα ταξίδι με αεροπλάνο, όπου φεύγαμε βράδυ μαζί με τον αδερφό μου από Ζυρίχη. Γεμάτο το αεροπλάνο και μισή ώρα πριν φτάσουμε στην Αθήνα ακούμε τον πιλότο να λέει ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω, γιατί οι τροχοί του αεροπλάνου δεν βγαίνουν και δεν μπορεί να προσγειωθεί στην Αθήνα. Γυρίσαμε στη Ζυρίχη και μας είπε να σκύψουμε με τα χέρια στα πόδια για να κάνει την αναγκαστική προσγείωση. Το αεροπλάνο σε λίγη ώρα χωρίς τροχούς ακουμπά τη γη και αρχίζει να φεύγει δεξιά και αριστερά. Δεν μιλούσε κανείς… Ξαφνικά, σταμάτησε, ευτυχώς. Είδα τον Χάρο με τα μάτια μου κανονικά. Είναι ένα συναίσθημα που από κάποια στιγμή και μετά το μαυλό σου βρίσκεται σε άλλο επίπεδο. Είχα και άλλη μία φορά που ήταν συνταρακτική» αποκάλυψε ο Μεγακλής Βιντιάδης και συνέχισε εξιστορώντας την δεύτερη δυσάρεστη στιγμή της ζωής του, που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
«Ήταν με αυτοκίνητο και οδηγούσε ο φίλος μου, Στηβ Κακέτσης. Μέσα ήταν η Πωλίνα και η Κατιάνα Μπαλανίκα, σε μία Mercedes 450. Ο Στηβ έτρεχε και του έλεγα συνέχεια να προσέχει, γιατί ο δρόμος γλίστραγε και είχε χαλίκια. Το αυτοκίνητο έφυγε ξαφνικά και πήγαινε στη χαράδρα. Κανείς δεν ένιωσε τίποτα, ήμασταν στο κενό, Ότνα συνήλθα ήταν πολύς κόσμος και ζητούσα ταξί. Ο Στηβ δεν κουνιόταν, του φώναζα, τον κουνούσαμε, αλλά τελικά δεν πέθανε. Την άλλη μέρα ένιωσα φοβερούς πόνους στη μέση και στην πλάτη. Είχα μαυρίσει όλος και πήγα στο νοσοκομείο».
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)