Ο Βασίλης Μπισμπίκης, που τον φέτος ξεχώρισε από τη συμμετοχή τουσ το σίριαλ «Η λέξη που δεν λες» του Alpha, μιλάει στο Down Town Κύπρου και στον Αλέξανδρο Πρίφτη για τη ζωή του, τη δουλειά του, αλλά και για τα reality show της τηλεόρασης.
Το σίριαλ «Η λέξη που δεν λες» ήταν ό,τι καλύτερο έχεις κάνει μέχρι στιγμής στην τηλεόραση;
Θεωρώ πως ναι. Ήταν μία όμορφη δουλειά, πιθανόν η καλύτερη. Οι συνθήκες ήταν καλές, το μπάτζετ αρκετά υψηλό για τα σημερινά δεδομένα, είχαμε αρκετό χρόνο να το γυρίσουμε και, φυσικά, ήταν από πίσω μας ένα πολύ δυνατό σενάριο και ισχυροί συντελεστές. Άρα ήταν σίγουρη η επιτυχία – και εμπορικά και καλλιτεχνικά. Στο παρελθόν είχα πρωταγωνιστήσει και στο «10» του Καραγάτση, μία επίσης υπέροχη δουλειά, αλλά εκεί δεν είχα τόσο μεγάλο ρόλο, όπως στη «Λέξη που δεν λες». Ήταν ό,τι καλύτερο έκανα. Αναμφισβήτητα. Και όλα πολύ οργανωμένα. Να σκεφτείς ότι είχαμε ολοκληρώσει τα γυρίσματα στην Κρήτη από τον Οκτώβριο, πριν καλά-καλά ξεκινήσει να προβάλλεται η σειρά στην τηλεόραση.
Σου αρέσει η τηλεόραση ή προτιμάς το θέατρο;
Αγαπώ πολύ την τηλεόραση, θέλω όμως να είμαι σε αυτήν με κανονικούς και φυσιολογικούς όρους. Κι όταν υπάρχουν οι συνθήκες να δημιουργήσεις κάτι. Τότε -και μόνο τότε- ναι. Σε αυτές τις περιπτώσεις τη βάζω ισάξια με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι σε δουλειές που στερούνται ποιότητας και καλλιτεχνικού αποτελέσματος.
Επομένως, δεν θα έκανες μια δουλειά μόνο επειδή θα κάλυπτε άνετα το βιοποριστικό σου κομμάτι;
Όχι. Έχω πει αρκετά όχι στην πορεία μου. Δεν το κάνω επειδή πιστεύω ότι «έτσι χτίζονται οι καριέρες», αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να είμαι κάπου, σε μια παραγωγή, που δεν την πιστεύω και δεν με εκφράζει καθόλου. Δεν το θεωρώ σνομπισμό αυτό, αφού πολλές φορές έχω βάλει κι εγώ νερό στο κρασί μου. Στη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Αλίμονο. Πρέπει να κάνουμε και συμβιβασμούς. Αλλά έντιμους συμβιβασμούς!
Σε ενοχλεί που ο κόσμος φέτος δείχνει να προτιμά τα reality παιχνίδια, τύπου «Survivor», σε σχέση με τη μυθοπλασία;
Ναι, με ενοχλεί. Απογοητεύομαι πολύ. Κι αυτό το λέω με την έννοια ότι δεν μου αρέσουν αυτού του είδους τα προγράμματα. Γενικά, δεν μου αρέσουν τα reality. Είναι ξεπεσμός για εμένα. Δεν έχει να προσφέρει κάτι αυτό. Όμως, από την άλλη, δεν το θεωρώ κακό, γιατί υπάρχει κοινό που τα παρακολουθεί. Και ίσως εισπράττουν κάτι από αυτά. Εμένα προσωπικά δεν μου δίνουν τίποτα. Δεν με αφορούν, ούτε κερδίζω ως τηλεθεατής όταν τα παρακολουθώ. Δεν γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Είναι ευτελείς αυτού του είδους οι εκπομπές.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)