counter

Γνωστός Έλληνας ηθοποιός εξομολογείται: «Θα έδινα 10, 20 και 30 χρόνια θεάτρου για να…»

Γνωστός Έλληνας ηθοποιός εξομολογείται: «Θα έδινα 10, 20 και 30 χρόνια θεάτρου για να…»
Γνωστός Έλληνας ηθοποιός εξομολογείται: «Θα έδινα 10, 20 και 30 χρόνια θεάτρου για να…»

Αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του ως καλλιτεχνικός διευθυντής των κρατικών θεάτρων, αποφάσισε να συστηθεί εκ νέου στο κοινό με την ιδιότητα του ηθοποιού. Από τη μία πρωταγωνιστεί στο ψυχολογικό θρίλερ «Frozen» και από την άλλη σκηνοθετεί τη «Λωξάντρα». Ο λόγος για τον Σωτήρη Χατζάκη ο οποίος σε μια σπάνια συνέντευξη του, εξομολογείται στον Παναγιώτη Μουλόπουλο και το περιοδικό «MYtv» την ανάγκη που τον οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση αλλά και γιατί θα έδινε όσα έχει αποκτήσει μέχρι τώρα…

Παράλληλα, παρουσιάζετε τη «Λωξάντρα» στο Θέατρο Βεάκη.
Η «Λωξάντρα» είναι μια άλλη μου μεγάλη αγάπη. Ξεκίνησα να τη κάνω το 2010-2011 στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και με μετατόπισε ψυχικά. Με πήγε πίσω στις οικογενειακές άξιες και μου θύμισε πόσο σημαντικό πράγμα είναι για τον άνθρωπο η οικογένεια, το πρότυπο της μητέρας και του πατέρα. Το κεντρικό πρόσωπο είναι μια εμβληματική γυναίκα που πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει στο σπίτι του, ακόμα και σήμερα που είμαστε πιο μοντέρνοι άνθρωποι.

Η απουσία της οικογενειακής συσπείρωσης αποτέλεσε αφορμή γι’ αυτή την παράσταση;
Κάθε παιδί πρέπει να προβαίνει στον συμβολικό φόνο των γονιών του, να κόβει τον ομφάλιο λώρο, αλλιώς γίνεται μαμάκιας ή μπαμπάκιας. Γύρω στα 30, έχουμε μια μαγική επιστροφή και από εκεί που καταλογίζαμε τα πάντα στους γονείς, αρχίζουμε να γινόμαστε εμείς οι γονείς μας και να κατανοούμε τις συμπεριφορές τους, να αγαπάμε τις ανησυχίες τους για εμάς και αν ο Θεός είναι μαζί μας, τότε τους έχουμε ζωντανούς και προλαβαίνουμε να τους μιλήσουμε. Εμένα, εάν κάτι με στέριωσε κάτι πάνω σ’ αυτή την Γη, ήταν, είναι και θα είναι η έντιμη περπατησιά των γονιών μου και η αγάπη που είχαν για τα παιδιά τους. Είναι σημαντικό πράγμα η οικογένεια, να μπορείς να παίρνεις δύο τηλέφωνα και να τους ρωτάς τι γίνεται, να πας για φαγητό. Εγώ αν τα είχα αυτά θα έδινα 10, 20 και 30 χρόνια θεάτρου για να πιω έναν καφέ με τη μάνα μου ή να πάω μια βόλτα με τον πατέρα μου που δεν υπάρχουν. Είναι ανείπωτη απώλεια αυτή.

 

FTHIS GOOGLE NEWS
Ακολουθήστε το Fthis.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)

MOST POPULAR