Από την Ελένη Ζουγανέλη
Βαρύ είναι το κλίμα μέχρι και σήμερα μετά το θάνατο του Παντελή Παντελίδη. Φίλοι και συνεργάτες δεν μπορούν να καταλάβουν το γιατί έφυγε έτσι ξαφνικά σε ηλικία μόλις 33 ετών.
Ο Γιώργος Τσαλίκης την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου καλημέρισε τους διαδικτυακούς του φίλους στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μοιράζοντας μαζί τους τις σκέψεις του για τον άδικο χαμό του Παντελή Παντελίδη.
«Δε μπόρεσα ολη νυχτα να κοιμηθώ. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Γνώρισα τον Παντελή στο Χρήστο Λυριτζή (το δάσκαλο μας της φωνητικής) όταν εκείνος περιμενε να τελειώσω το μάθημά μου, κι έπαιζε για να περάσει η ωρα PlayStation με το γιο μου το Βασίλη που τυχαία είχα εκείνη την ημέρα μαζί μου... Μου λέει ο γιος μου : "Αυτος ειναι ο φίλος μου ο Παντελής."Ειναι πολύ καλό παιδί ". Τα παιδιά δεν κάνουν ΠΟΤΕ λάθος .. Μετά η ιστορία που όλοι ξέρουμε! Τεράστια επιτυχία , φαινόμενο, λατρεία απο τον κόσμο αλλα και ζήλια ... Πολλή ζήλια ... Πόσους καυγάδες είχα κανει για τον Παντελή, πόσες φορές θύμωνα με αυτά που με τόση εμπάθεια μου λέγανε για ένα παιδί που το διάλεξε ουσιαστικά ο κόσμος .. Ένα παιδι που δεν πείραξε ποτέ κανέναν.. Τον Παντελή τον πίστεψα πολύ!! Γούσταρα τον αληθινό του στίχο ... Τις μουσικές του .. Τη σεμνότητα του .. Τα τελευταία 17 χρονια στη δισκογραφία ειδα να ερχονται και να "φεύγουν" πολλοί καλλιτεχνικά .. Μόνο έναν όμως να φεύγει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ενώ ειχε τόσα ακόμα να δώσει ...Τοσο νωρίς ...Τοσο άδικα .. Τώρα διαβάζω παντού ύμνους, αγάπες και μυνηματα γεμάτα θαυμασμό από όλους αυτούς που τον έλεγαν οτι τον έλεγαν (δε μου επιτρέπεται ουτε να τα επαναλάβω ουτε να τους κατονομασω) ...Δεν πειράζει ... Έστω και αργά καλό ειναι να αναγνωρίζεται η αξία κάποιου γιατι με τη λογική της πίστης μου στο Θεό εδώ ειναι ο Παντελής και τα βλέπει ολα .. Πότε όμως σ αυτή τη χωρα θα μάθουμε να λέμε την καλή κουβέντα όταν ο άλλος ζει για να μπορεί να μας πει κι ένα ευχαριστω; Ανεξάρτητα απο το γεγονός οτι ήταν ταλαντούχος ,αναγνωρίσιμος και πολύ αγαπητός στο κοινό. Ηταν ΤΟΣΟ νέος. Όπως χιλιάδες άλλοι που δε γνωρίσαμε ποτέ , δε μπορέσαμε να κλάψουμε , να συμπαρασταθούμε και χάνονται καθημερινά στην άσφαλτο. Για ολους αυτούς που έφυγαν νωρίς,για το δικό μας το Γιώργο και για τον Παντελή λίγη σκέψη. Για να βγάλουμε και κάποιο συμπέρασμα απο όλο αυτό τον πόνο και το τι τον προκάλεσε. Κακοί δρόμοι ; Κακή οδηγική συμπεριφορά ;; Κακιά στιγμή; Κακοί άνθρωπο ; Κακός υπολογισμός του κινδύνου; Και άλλο ένα λεπτό για να προσπαθήσουμε να αναλογιστούμε τον πόνο των μανάδων τους και των οικείων τους. Τώρα σιωπή .. Γιωργος Τ.».
