Το Νικόλα τον γνώρισα πριν ενάμισι χρόνο, με δική του πρωτοβουλία, το καλοκαίρι του 2014 σε μια δύσκολη για μένα στιγμή. Στενοί φίλοι δεν ήμασταν, δεν κάναμε συχνά παρέα, αλλά τα λόγια του πάντα μου έφτιαχναν τη διάθεση και περνούσα όμορφα όταν μιλούσαμε. Ένα παιδί έτοιμο να κατακτήσει τη ζωή, διεκδικητικός απέναντί μου, ξεκάθαρος, χαμογελαστός, κεφάτος, με πολλά όνειρα για το μέλλον του. Λίγο καιρό μετά την πρώτη γνωριμία μας, είδα στο Facebook, από το οποίο επικοινωνούσαμε συνήθως, να κάνει απανωτά check in στο Νοσοκομείο "Σωτηρία". "Τι έγινε ρε Νικόλα;", του έγραψα. "Τίποτα, καλά είμαι", μου απάντησε. Ψέμα. Ο καρκίνος είχε χτυπήσει αυτό το παιδί που λίγο μετά τα 20 χρόνια του πάλευε για τη ζωή. Μιλούσαμε συχνά και τον επισκετπόμουν κάποια πρωινά στο νοσοκομείο όταν ήταν εκεί για χημειοθεραπείες. Ήταν λες και δεν ήμασταν στο Σωτηρία, αλλά κάπου έξω. Παραγγέλναμε καφέ και φαγητό απ' έξω, βγαίναμε στο μπαλκόνι κι έσφιγγε τα δόντια για να μη λυγίσει μπροστά μου όταν έρχονταν οι νοσοκόμοι και πονούσε. Μου μιλούσε για τις σκέψεις του, τα όνειρα, όσα τον θύμωναν και με έβαζε να του υποσχεθώ πως θα με έβγαζε για καφέ μόλις γίνει καλά. "Εννοείται", του απαντούσα. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν δύο εβδομάδες περίπου. Με έβλεπε στην εκπομπή και χάρηκα που μου είπε ότι είναι καλά και κάνει τις τελευταίες του θεραπείες. Έκανε τα πάντα για να νιώθουμε όλοι πως κάνει πλάκα, πως η περίοδος της νοσηλείας του είναι ένα αστείο, πως το νοσοκομείο είναι για εκείνον διασκέδαση, οι γιατροί φίλοι του. Μέχρι που το μεσημέρι της Παρασκευής διάβασα στο Facebook πως η μητέρα του Νικόλα ανακοίνωνε την κηδεία του που θα γίνει σήμερα το μεσημέρι γιατί ο Νικόλας μας δεν τα κατάφερε. Αμέσως τηλεφώνησα σε έναν κοινό μας γνωστό για να μου πει ότι είναι πλάκα, ένα αστείο του Νικόλα στα social, μια βλακεία, δεν μπορεί, καλά ήταν και θα έβγαινε. Αλλά όχι. Κενό. Ο Νικόλας δεν είναι εδώ και έχω μόνο τα μηνύματά του παρακαταθήκη να διαβάζω και να χαμογελάω. Ανήμπορη είμαι. Το μόνο που μου μένει είναι αυτά τα φτωχά λόγια, τα δάκρυά μου και μια συγγνώμη που δεν πήγαμε για εκείνον τον καφέ στη Βουλιαγμένη που του είχα τάξει. Συγγνώμη ρε Νικόλα. Θα σε σκέφτομαι και να προσέχεις.
Η Νάνσυ Παραδεισανού είναι η διευθύντρια του WWW.FTHIS.GR
Επικοινωνήστε μαζί της στο: nparadeisanou@daphne.gr, Twitter: Nansou, Instagram: nansouheaven
