Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Yes» ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Χρήστος Συριώτης, που αυτή την περίοδο ανεβάζει την παράσταση «Τι κοιτάτε ρε;» ένα δικό του κείμενο, σε δική του σκηνοθεσία στο «Αγγέλων Βήμα» μίλησε για την περιπέτεια του με τον καρκίνο.
«Εκείνη την περίοδο ανέβαινα ένα Γολγοθά, γιατί η διάρκεια τους ήταν μαρτυρική. Νιώθω περήφανος για αυτή τη δουλειά, αν και ξέρεις, νιώθω σαν να το έχει γράψει ένας άλλος, όχι εγώ. Όταν το έγραψα, ήμουν σε άσχημη ψυχολογική περίοδο υπό την επήρεια φαρμάκων και βγήκε σε μια ρωγμή της ζωής μου» ανέφερε και πρόσθεσε: «Έφτασα πάρα πολύ κοντά στο θάνατο. Έκανα 60 χημειοθεραπείες και μάλιστα τις πιο δυνατές που υπάρχουν. Πλέον τον φοβάμαι με την έννοια του ότι θέλω να προλάβω να κάνω κάποια πράγματα. Όχι για την υστεροφημία μου απλά επειδή τα έχω στο μυαλό μου».
Όπως εξομολογήθηκε αποκαλούσε τις χημειοθεραπείες «μπουκάλια με χλωρίνη», ενώ δεν άντεχε «τις ζαλάδες, τους εμετούς και όλα αυτά»
Το πρώτο που έκανε όταν έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο ήταν «να κάτσω στα σκαλιά της εισόδου και να κλάψω. Μετά το είπα στην αδελφή μου» ανέφερε ενώ τόνισε πως πέρασε μεγάλη κατάθλιψη: «Δεν ήθελα να βγω από το πάπλωμα!».
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)