Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Σίγουρα θυμάστε τη σκηνή στο «Pretty Woman», όπου η Julia Roberts επιστρέφει θριαμβευτικά με τον Richard Gere για να εκδικηθεί τις πωλήτριες, που την προηγούμενη μέρα την είχαν ταπεινώσει, εξαιτίας της εμφάνισής της.
Αυτό έκανε και η Ελένη Καρακάση σε γνωστό κατάστημα της Ερμού, όπου την αντιμετώπισαν ρατσιστικά και αρνήθηκαν να της δείξουν τα ρούχα τους, επειδή είχε παραπανίσια κιλά. Η ίδια μας αφηγήθηκε την ιστορία: «Έχω πάει το 1995 να βρω φόρεμα για τον γάμο του ξάδερφού μου και ο πωλητής μου λέει: "Δεν έχω στο νούμερό σας", δεν μ’ άφησε καν να ανέβω στον όροφο να δω τα ρούχα! Την επόμενη χρονιά, ήμουν 49 κιλά και περνούσα με τη μητέρα και κοιτούσαμε τη βιτρίνα. Ο ίδιος κύριος με ρωτάει, ευγενικά: "Τι θα θέλατε;". Του απαντώ "Από εσάς τίποτα!". Μου λέει, " Δεν θέλετε να ανεβείτε;". Του λέω "Πέρσι, που ήμουν 85 κιλά, μου είπατε ότι δεν έχετε νούμερα για μένα." και μου απάντησε "Μα, τότε, είστε μια άλλη γυναίκα!". Εγώ του είπα: "Η ίδια γυναίκα είμαι, με κάποια κιλά λιγότερα." και έφυγα... ».
Μ’ ένα τέτοιο soundtrack, όπως αυτό από το «Pretty Woman», δυναμικό, χαρούμενο, με την αισιόδοξη πλευρά της ζωής πρωταγωνίστρια, θα μπορούσα να ’χω στο μυαλό μου τις σκηνές από την καριέρα της Ελένης Καρακάση, αλλά και τη συζήτηση με το κορίτσι που συνάντησα. Ένα πολυτάλαντο πλάσμα, που έχει παίξει σε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές που αγαπήθηκαν, όπως «Η Ώρα η Καλή», «Οι Επτά Θανάσιμες Πεθερές» και «Ο Λάκης, ο Γλυκούλης».
Μας μαγεύει τόσο με την υπέροχη φωνή όσο και τις ερμηνείες της. Πατάει στο σανίδι με μπρίο και μοναδική δυναμική. Χειμαρρώδης στη σκηνή και στη ζωή, η Ελένη μίλησε στο FTHIS.GR.
Ακούσαμε το όνομά σου στους συμμετέχοντες για το «Your face sounds familiar 3». Θα σε δούμε τελικά στο Show του Ant1; Έχω κάνει ένα ραντεβού με τους υπεύθυνους του καναλιού, είναι ένα Show που μου αρέσει πολύ και θα ’θέλα να πάρω μέρος, αλλά δεν είναι τίποτα σίγουρο ακόμη. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάνει ποτέ μιμήσεις. Νομίζω ότι είναι κάτι δύσκολο, αλλά εμπεριέχει τόσο το κομμάτι της υποκριτικής όσο και του τραγουδιού και θα ‘θελα να το δοκιμάσω.
Παρακολουθούσες τα προηγούμενα «Your face sounds familiar»; Φυσικά, πάντα τα παρακολουθούσα.
Κάθε Τετάρτη σε απολαμβάνουμε στην εξαιρετική μουσική σάτιρα του Δημήτρη Χαλιώτη «Οι Σωσμένοι» στην Αθηναΐδα, που στόχο έχει να κάνει τον κόσμο να περάσει καλά…. Ο στόχος είναι να περάσει καλά και να δει τα προβλήματα που έχουμε ως χώρα και ως άνθρωποι από τη χιουμοριστική τους πλευρά. Γιατί τίποτα άλλο δεν μας μένει πια. Να βλέπουμε την αστεία πλευρά των πραγμάτων και μ’ αυτή να πορευόμαστε.
Άλλωστε τα πιο σοβαρά και οι μεγάλες αλήθειες μέσα από τα αστεία λέγονται…Έτσι είναι, με το χιούμορ αντέχεις την αλήθεια, αλλιώς θα το ρίξουμε όλοι μας στα αντικαταθλιπτικά, ήδη πολλοί τα παίρνουν γύρω μας. Το γέλιο είναι μεγάλη διέξοδος και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.
Στα χρόνια της κρίσης το κοινό είναι πιο δύσκολο στο να αφεθεί και να γελάσει από ότι στο παρελθόν; Ο κόσμος γελάει πιο δύσκολα, ναι. Αυτό όμως που βλέπω τα τελευταία χρόνια, και ως θεατής, είναι ότι ο κόσμος καταπιέζεται να γελάσει. Το γέλιο τους είναι κάπως καρναβαλιστικό, καταπιεσμένο, έχει την αίσθηση του «πρέπει να γελάσω και θα γελάσω». Καταλαβαίνεις, όμως, πολύ εύκολα τη διαφορά του πηγαίου, αυθόρμητου γέλιου με του καταπιεσμένου. Γενικότερα, έχει χαθεί το χαμόγελο από την καθημερινότητά μας. Πόσο δύσκολο είναι πλέον να δεις έναν άνθρωπο στον κόσμο και απλώς να του χαμογελάσεις;
Παίζεις 4η φορά σε έργο του Δημήτρη Χαλιώτη.Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας; Είχε μεγάλη πλάκα, λοιπόν, γιατί τότε κάναμε μια δουλειά με μια πολύ καλή φίλη και συνάδελφο, τη Φανή Γέμτου, στο «Αγγέλων Βήμα», μια μουσική παράσταση. Ήρθε τότε ο Δημήτρης Παναρετάκης, που είχε γράψει τραγούδια για την παράσταση, και μου λέει: «Ένας πολύ καλός μου φίλος έχει γράψει ένα έργο για σένα!». Εγώ εντυπωσιάστηκα και του λέω: «Έργο για μένα;Να το γνωρίσω αυτό το παιδί!»(γέλια). Πράγματι, λοιπόν, συναντηθήκαμε στα Πετράλωνα και είδα ένα πολύ νέο παιδί και μου έδωσε το έργο του. Εγώ, επειδή δεν είχα κάνει μονόλογο, το φοβήθηκα και μ΄επηρέασε πολύ θετικά ο Νίκος ο Μουτσινάς, που κάναμε μαζί τότε θέατρο, που μου είπε: «Κάντο είναι πολύ ωραίο!», έτσι και έγινε η πρώτη μας συνεργασία με τον Δημήτρη!
Έχεις δηλώσει πως η δική σου ψυχοθεραπεία είναι η δουλειά σου και όταν μένεις κάποια διαστήματα άνεργη, όπως, για παράδειγμα, το καλοκαίρι υποφέρεις. Πώς το αντιμετωπίζεις; Ισχύει αυτό. Βέβαια,δεν είναι πολύ καλό να νιώθεις καλά μόνο όταν δουλεύεις. Αυτό το καλοκαίρι που έμεινα χωρίς δουλειά, γιατί υποτίθεται ότι θα κάναμε περιοδεία με τον «Βιολιστή στη Στέγη» και, τελικά, δεν έγινε. Πραγματικά ήμουν πολύ δύσκολα και οικονομικά και ψυχολογικά, γιατί δεν είχα κλείσει τίποτα ούτε για τον χειμώνα, άρχισα και έτρωγα παράλογα πράγματα. Είπα στον εαυτό μου: «Όχι! Θα κάνεις κάτι για σένα, Ελένη.» και ξεκίνησα δίαιτα! Την πρώτη εβδομάδα της δίαιτας άρχισα και έκλεινα δουλειές.
Για το θέμα των κιλών σου, θυμάμαι να λες πως η Κάρμεν Ρουγγέρη, με πολύ τρυφερό τρόπο, σου έδωσε το κίνητρο να ξεκινήσεις δίαιτα, πριν μπεις στη δραματική σχολή. Ναι, όταν τελείωσα το σχολείο ήμουν 100 κιλά. Στη Γ’ Λυκείου ήμουν καλή μαθήτρια σ’ όλα τα μαθήματα και δεν ήξερα σε ποια δέσμη να πάω. Παράλληλα, ήμουν και στη θεατρική ομάδα έκανα και τραγούδι, αλλά το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να ασχοληθώ με το θέατρο. Το καλοκαίρι πριν από τις πανελλήνιες, που έκανα την προετοιμασία, πήγα και πρώτη φορά φροντιστήριο, δεν είχα πάει μέχρι τότε, ήταν για μένα ένας κόσμος ξένος. Πραγματικά, είχα αρρωστήσει. Αποφάσισα, λοιπόν, πως δεν μ’ ενδιαφέρει αυτός ο δρόμος και το είπα στην Κάρμεν και τότε εκείνη μου είπε: «Ελενάκι μου, δεν στο έχω πει, αλλά θα στο πω. Αν χάσεις ορισμένα κιλά, θα ’ναι πιο εύκολο για σένα να κάνεις περισσότερα πράγματα.». Αυτό ήταν και το κίνητρο για μένα να κάνω δίαιτα.
Είχες δεχθεί bulling εκείνα τα χρόνια; Όχι κάτι το δραματικό. Άκουγα συνήθως χαρακτηρισμούς, για παράδειγμα το «ντουλάπα» το άκουγα συνέχεια.
Αυτό δεν σε πλήγωνε; Ναι, αλλά, ευτυχώς, έχω πολύ καλή μαμά και μ’ είχε οπλίσει πολύ καλά στο να τα αντιμετωπίζω. Το χιούμορ έμπαινε πάντα μπροστά. Οι χοντροί άνθρωποι διακρίνονται για το χιούμορ τους, αν έχεις προσέξει. Εξάλλου ο ρατσισμός απέναντι στους ανθρώπους με περισσότερα κιλά είναι γεγονός. Σημασία έχει να έχεις αυτοεκτίμηση και να αγαπάς τον εαυτό σου. Να αγαπάς τον εαυτό σου όπως είναι! Να αγαπάς την κυτταρίτιδά σου, μπορείς;
Στην παράσταση «Οι Σωσμένοι» προβάλλεται ένα βίντεο όπου άνθρωποι εκμυστηρεύονται τι ονειρεύονται. Θέλω να μου πεις ένα δικό σου όνειρο. Οι άνθρωποι που είναι δίπλα μου και αγαπώ να είναι καλά.
Η Ελένη παίζει στους «Σωσμένους», σε κείμενα και σκηνοθεσία του Δημήτρη Χαλιώτη για δύο ακόμα προγραμματισμένες Τετάρτες (20/1, 27/1), στην Αθηναΐδα μαζί με τους Απόστολο Ψυχράμη, Χαρά Τσιτομενέα και Αλέξη Βιδαλάκη
και στο «BAM - BAM!», σε σκηνοθεσία Γιώργο Βάλαρη, στο θέατρο Χυτήριο, μαζί με τους Παύλο Κοντογιαννίδη, Σωτήρη Καλυβάτση, Σοφία Παυλίδου, Βασίλη Κούκουρα, Χριστίνα Παππά, Κατερίνα Δημητρόγλου, Νίκο Αναδιώτη και Χρύσα Κλούβα.
Και, από τα μέσα Φεβρουαρίου, θα ξεκινήσει τα Δευτερότριτα μια μουσική παράσταση μαζί με τον Γιάννη Μπέζο σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισσόβα στον «Ελληνικό Κόσμο»