counter

Εβελίνα Παπούλια: Η συγκινητική εξομολόγηση για τον πατέρα της

Εβελίνα Παπούλια: Η συγκινητική εξομολόγηση για τον πατέρα της
Εβελίνα Παπούλια: Η συγκινητική εξομολόγηση για τον πατέρα της

Μια εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε στο περιοδικό People, η Εβελίνα Παπούλια.

Η ηθοποιός μίλησε για το πώς έγινε χορεύτρια αλλά και πως ασχολήθηκε με την υποκριτική.

Η ίδια δεν ξεχνά να αναφέρει όμως και πόσο πολύ την βοήθησε ο πατέρας της σε όλα της τα βήματα.

Χορεύτρια πώς έγινες;

Ήταν κάτι που ήθελα από μωρό. Στα 6 είχα πάρει ήδη την απόφαση μου. Είδα μπαλέτο στην τηλεόραση και είπα "Εγώ αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου". Κι αυτό έκανα!

Και με την υποκριτική πώς έμπλεξες;

Στην υποκριτική ξεκίνησα αφού είχα πάρει το δίπλωμα ως χορεύτρια και καθηγήτρια χορού. Πηγαίνοντας στην Αμερική για να κάνω μεταπτυχιακό στο Μartha Graham, ήρθε η υποκριτική. Το όνειρο μου ήταν να μπω στο American Ballet Theatre γελάμε εδώ αλλά εκείνη την περίοδο είχα κάνει εγχείρηση στο πόδι και δεν τράβαγα. Και έτσι μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ κάτι που θα μου έδινε τη δυνατότητα να εκφραστώ καλλιτεχνικά, κι αυτό ήταν η υποκριτική και τα μιούζικαλ.

Τι δουλειά έκανε ο πατέρας σου;

Είχε κρεοπωλείο στην Κυψέλη. Το άνοιξε όταν γεννήθηκα εγώ. Πολύ καλλιτεχνική φύση και από ευκατάστατη οικογένεια. Μια μέρα τους παράτησε ο πατέρας του και βρέθηκαν ξαφνικά στο μηδέν, με τον πατέρα μου να πρέπει να ζήσει αλλά και να βοηθήσει μια μάνα και δυο αδελφές γιατί ήταν πια ο άντρας του σπιτιού. Θυμάμαι με ρωτούσαν οι παιδικές μου φίλες τι δουλειά κάνει ο πατέρας μου και δεν έλεγα ποτέ κρεοπώλης. 'Έλεγα χασάπης. Το τόνιζα με περηφάνια.

Και μάλλον είχες έναν πατέρα με ανοιχτό μυαλό, γιατί δεν το συναντάς κάθε μέρα, να λέει ένα παιδί «Θα πάω στην Αμερική να γίνω χορεύτρια» και οι γονείς του να το στηρίζουν...

Δεν ήμουν παράλογο παιδί. Όσα ζητούσα είχαν να κάνουν με καριέρα και την προσωπική μου ταυτότητα. Οπότε δεν είχα «όχι» από τους γονείς μου και γενικά ήταν προχωρημένα μυαλά. Κυρίως η μαμά μου! Μεγάλωσα με τη φράση «Να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις και όχι αυτό που πρέπει». Η μάνα μου, επίσης, έλεγε και την αστεία ατάκα: "Καλύτερα να σου βγει το όνομα, παιδί μου, παρά το μάτι". Το είχε αντιστρέψει. Πολλές φορές την ενοχλούσε ο χαρακτήρας μου, αλλά δεν προσπαθούσε να με αλλάξει. Σεβόταν τη διαφορετικότητα μου. Μόνο τόνιζε "Είσαι ίδια ο πατέρας σου, τι θα κάνουμε;"».

FTHIS GOOGLE NEWS
Ακολουθήστε το Fthis.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)

MOST POPULAR