"Δεν μπορώ τους αγενείς και στο twitter σου μιλούν στον ενικό. Το έκλεισα για να μην ακούω την μα....α του καθενός"

Συνέντευξη στο "Πρώτο Θέμα" και την Νάνσυ Ζαμπέτογλου έδωσε ο Πέτρος Φιλιππίδης και μίλησε για τις κριτικές που του γίνονται, το Twitter και το λόγο που θα έπαιζε ξύλο στο δρόμο.

"Ανυπόγραφα σχόλια αναγνωστών δεν διαβάζω. Βγαίνει ο καθένας και λέει "έχω τον Φιλιππίδη" ή "έχω τον τάδε" στο χέρι. Ελαφρά τη καρδία, ανώνυμα χωρίς να ξέρουν ποιος είσαι, γράφουν την άποψή τους για σένα. Όχι για τη δουλειά σου, για σενα που δεν σε ξέρουν. Εγώ θέλω να ξέρουν τη δουλειά μου και νομίζω την ξέρουν. Για τα υπόλοιπα, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Δεν μπορεί να αρέσω σε όλο τον κόσμο. Όταν όμως βγαίνει κάποιος και λέει "μου αρέσει" ή "δεν μου αρέσει" ο Φιλιππίδης, οφείλει να πει τον λόγο. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πει την γνώμη του αλλά να είναι τεκμηριωμένη. Και δεν είναι όλα τα σχόλια τίμια. Εξάλλου, δεν μπορεί να πηγαίνεις στο θέατρο επειδή μετά θα πας σπίτι να γράψεις τη γνώμη σου στο ίντερνετ. Δεν γίνεται αυτό. Έχεις πρόβλημα; Λύσ' το. Εγώ όταν πήγαινα στο θέατρο, μετά γυρνούσα σπίτι μου κι έκανα τον Ζορό. Δεν πήγαινα να γράψω γι' αυτό που είδα".

Ο ηθοποιός αναφέρεται στον πολυσυζητημένο λογαριασμό του στο Twitter. "Μου είπαν ότι είναι πολύ ωραίο γιατί είναι άμεση η επικοινωνία. Ωστόσο οι παρενέργειες τελικά είναι πολύ πιο σοβαρές. Δεν μπορώ καθόλου τους αγενείς ανθρώπους και στο twitter αρχίζει και σου μιλάει κάποιος από το κομπιούτερ του στον ενικό. Ήταν πιτσιρικάδες 16 ετών κι έλεγαν "έλα ρε" σε έναν άνθρωπο 50 χρονών. Επειδή επίσης στο Twitter δεν μπορείς να αναπτύξεις αυτό που θέλεις να πεις, είναι πολύ πιο εύκολο να βρίσεις ή να πεις μια εξυπναδούλα. Έβλεπα λοιπόν ότι είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν εξυπναδούλες και σαχλαμαρούλες, ένα ιντερνετικό χιούμορ που εμένα δεν μου πάει. Τελικά το έκλεισα και το ξεπέρασα. Δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή μου. Γιατί να μην το κλείσω; Για να ακούσω ό, τι μαλ...α του έρθει του καθενός στο κεφάλι; Δεν είναι το ίδιο με το να συμβεί αυτό στο δρόμο. Στο δρόμο έχει απέναντί του εμένα. Το χέρι μου, το πόδι μου. Μπορεί να τις φάω και να πάω στο νοσοκομείο, αλλά θα φάει κι αυτός πέντε κλωτσιές".