Μια εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό “Εγώ” και τον δημοσιογράφο Θάνο Ξάνθο έδωσε η Βίκυ Βολιώτη με αφορμή την παράσταση “Μία Ιστορία αγάπης” στο Θέατρο Άνεσις, στην οποία πρωταγωνιστεί.
Μεταξύ άλλων, η Βίκυ Βολιώτη αναφέρθηκε στην υιοθεσία της κόρη της, τι έχει αλλάξει στη ζωή της με τον ερχομό του παιδιού, ενώ αποκάλυψε και αν θα έμπαινε ξανά στη διαδικασία να υιοθετήσει ένα παιδί.
Ο κόσμος τι σας λέει μετά το πέρας της παράστασης;
Ο κόσμος δεν στέκεται στο ζήτημα του διαφορετικού, της σχέσης Ζυστίν και Κάτιας κι αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Το έργο ξεκινάει με δεδομένο τη σχέση τους. Δεν μας έχουν μιλήσει άνθρωποι που ενδεχομένως έχουν σοκαριστεί, αλλά είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που μας υποδέχονται στην υπόκλιση, τα μάτια πολλών είναι δακρυσμένα και μας χαροποιεί γιατί φαίνεται η κοινωνία μας να έχει κάνει κάποια βήματα χωρίς ταμπού και στερεοτυπικές αντιλήψεις.
Το γεγονός ότι είχατε κι εσείς μέσα στην οικογένειά σας τον καρκίνο, όπως βλέπουμε και την ηρωίδα του έργου να πάσχει, σας έκανε να προσεγγίσετε πιο εύκολα τον ρόλο;
Σίγουρα ήταν πολύ βοηθητικό γιατί εγώ είχα δει το τι σημαίνει να ζεις με μία βαριά και ανίατη (όχι πάντα) ασθένεια, όπως ο καρκίνος. Έχασα και τους δυο μου γονείς από αυτό. Θα προτιμούσα βέβαια να μην μου είχε συμβεί.
Στο κομμάτι της υιοθεσίας που θίγεται και στη παράσταση, έχει κάνει βήματα εξέλιξης η χώρα μας;
Ξέρω ότι στο νομοθετικό πλαίσιο έχουν γίνει βήματα, με τη διαδικασία να είναι πιο εύκολη και προοδευτική. Αυτό είναι ένα πολύ ευαίσθητο κομμάτι, γιατί έχει να κάνει και με το πώς βιώνει ο καθένας τη μητρότητα. Δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν έχει να κάνει τόσο με ταμπού, όσο με πιο υπαρξιακές αγωνίες, με βαθύτερο νόημα.
Εσείς μπήκατε στην διαδικασία να υιοθετήσετε ένα παιδί. Νιώσατε την ολοκλήρωση της ψυχής σας;
Οπωσδήποτε, η κόρη μου είναι ένα θείο δώρο για μένα. Είμαι ευγνώμων που έχει έρθει στη ζωή μου, γιατί θεωρώ ότι η Άννα γεννήθηκε για να είναι το παιδί μας κι εμείς για να είμαστε οι γονείς της. Ήταν μοιραίο να γίνει έτσι.
Τι έχει αλλάξει με τον ερχομό της μικρής στη ζωή σας;
Ένα παιδί έρχεται και οι ζυμώσεις γίνονται μαζί του. Η έννοια της προτεραιότητας πλέον, σε όλους τους τομείς, είναι στο παιδί σου. Πρώτα θα βάλεις στο παιδί να φάει και μετά εσύ, πρώτα θα καλυφθεί η ανάγκη του παιδιού και μετά η δική σου. Δεν είσαι εσύ το κέντρο του κόσμου, αλλά το παιδί σου, πράγμα ευεργετικό για τον άνθρωπο. Γιατί ξαφνικά η προσοχή του στρέφεται προς τα έξω και παύει να υπάρχει ναρκισσιστική διάθεση.
Θα μπαίνατε ξανά στη διαδικασία να υιοθετήσετε ένα παιδί;
Ναι, θα έμπαινα ξανά στην διαδικασία μιας δεύτερης υιοθεσίας. Χωρίς δεύτερη σκέψη.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)