Τα γενέθλια είναι μια πολύ καλή αφορμή για ενδοσκόπηση κι έναν απολογισμό για όσα έφυγαν κυρίως όμως για όσα ήρθαν στη ζωή μας.
Σε ανύποπτο χρόνο μια καλή μου φίλη μου είχε πει ότι αυτήν την ημέρα θα πρέπει πάντα να τη γιορτάζουμε με ιδιαίτερο τρόπο παρομοιάζοντας την μάλιστα με μια προσωπική «Πρωτοχρονιά».
«Την ημέρα των γενεθλίων σου, ο ουρανός είναι ανοιχτός και οι ευχές πιάνουν.» Μου είχε εκμυστηρευτεί χαμηλόφωνα κλείνοντας μου πονηρά το μάτι.
Να όμως που μεγαλώνοντας…. η ανάγκη μου για να απολαύσω αυτά που έχω ήδη στη ζωή μου είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία μου για να αποκτήσω περισσότερα. Και φυσικά για να μην παρεξηγηθώ δεν εννοώ ότι έχω σταματήσει να ονειρεύομαι, να επιθυμώ και να θέλω, απλά πια έχω καταλάβει πόσο μάταιο είναι να εστιάζεις στο μέλλον προσπερνώντας το παρόν. Εστιάζοντας μόνο στο αύριο, το μόνο που πετυχαίνεις είναι να χάνεις το σήμερα.
Μια ηλιόλουστη μέρα, ένα χάδι από τον άνθρωπο σου, ένα τρυφερό βλέμμα του παιδιού σου ή μια ευγενική καλημέρα του γείτονα με τον οποίον ζήτημα αν έχεις ανταλλάξει δύο τρεις κουβέντες, είναι λόγοι αρκετοί για να ξεκινήσεις την ημέρα σου με χαμόγελο.
Οι μικροχαρές της καθημερινότητας είναι που κάνουν τη διαφορά και όχι η αδιάκοπη αναζήτηση της ευτυχίας στα δύσκολα και πλέον ακατόρθωτα. Δυστυχώς όμως αυτό είναι κάτι που το μαθαίνεις με τα χρόνια και αφού έχεις φάει τη μισή ζωή σου ποντάροντας σε ανεκπλήρωτα θέλω.
Μικρή πετύχαινα ένα στόχο και πριν προλάβω να χαρώ για αυτό που είχα καταφέρει, έβαζα κακήν κακώς τον επόμενο λες και κάποιος με κυνηγούσε. Τώρα πια θέλω να απολαμβάνω την κάθε στιγμή κι όλα αυτά τα όμορφα που έχω στη ζωή μου. Τόσο τα μικρά όσο και τα μεγάλα. Αύριο λοιπόν που έχω τα γενέθλια μου, θα κλείσω τα μάτια και αυτό είναι που θα ευχηθώ με όλη τη δύναμη τη ψυχής μου.
Σας φιλώ γλυκά….
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)