Απίστευτη αποκάλυψη από πρωταγωνίστρια του Έλα στη θέση μου: “Έπαιξα σε μια παράσταση για την οποία έπαιρνα 25 ευρώ”

Μία αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε η πρωταγωνίστρια του Έλα στη θέση μου.

Ο λόγος για την Ντάνη Γιαννακοπούλου, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε στο Page 2 της Νέας Σελίδας και τον Γιάννη Πουλόπουλο για την πορεία της στην υποκριτική και όχι μόνο.

Είχες άγχος όταν πέρασες από οντισιόν για τον ρόλο της Μίκας στο «Ελα στη θέση μου»;

Η οντισιόν έγινε πριν από έναν χρόνο εν ώρα γυρίσματος. Τραβήξαμε, δηλαδή, τη σκηνή μας με τον Γιάννη και αμέσως μετά τα παιδιά συνέχισαν το γύρισμά τους. Όταν τέλειωσε ήμουν αισιόδοξη, γιατί παρόλο που τον Γιάννη τον έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου, νιώσαμε πολύ οικεία. Νομίζω ότι αυτό είδε και ο σκηνοθέτης Γιάννης Βασιλειάδης και με επέλεξε. Μπορώ να σου πω ότι περισσότερο άγχος είχα στο πρώτο γύρισμα. Εκεί πήγα να πεθάνω (γελάει).

Γιατί;

Το πρώτο μου γύρισμα ήταν σε κάτι χωράφια και ήμασταν με τον Γιάννη ανάμεσα σε γαϊδουράκια και τσακωνόμασταν. Αυτό από μόνο του είχε μια επιπλέον δυσκολία, γιατί έπρεπε και τα γαϊδουράκια να συμμετέχουν στην όλη διαδικασία. Δεν ήξερα αν είναι πίσω μου ή μπροστά μου και ταυτόχρονα έβλεπα τον Γιάννη, που έχει μια τρομερή άνεση με την κάμερα, και αγχωνόμουν ακόμη πιο πολύ. Ηθελα να είμαι αντάξια των περιστάσεων και να δικαιώσω αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία.

Πώς αντιδράς όταν μαθαίνεις ότι πριν από την κρίση υπήρχαν συνάδελφοί σου που έπαιρναν 10.000 ευρώ για κάθε επεισόδιο που γύριζαν;

Παθαίνω εγκεφαλικά (γελάει). Άρχισα να εργάζομαι όταν ξεκίνησε η κρίση και είναι λυπηρό να ξεκινάς με όνειρα και να έρχεσαι αντιμέτωπη με δυσκολίες. Πολύ χαίρομαι για τους συναδέλφους μου που έπαιρναν αυτά τα χρήματα. Οι αμοιβές αυτές πια φαντάζουν εξωπραγματικές. Τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς και θεωρώ ότι καθένας από εμάς πρέπει να διεκδικεί αυτό που του αξίζει.

Είσαι καλή στις οικονομικές σου διαπραγματεύσεις;

Ομολογώ ότι σε αυτό το κομμάτι θα έπρεπε κάποιες φορές να έχω άλλο χειρισμό. Για να σου δώσω να καταλάβεις, όταν τέλειωσα τη σχολή έπαιξα σε μια παράσταση για την οποία έπαιρνα 25 ευρώ, αν και είχα τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αλλά ήταν η πρώτη μου δουλειά, ήμουν μόλις 25 ετών και δεν διεκδίκησα την αμοιβή που μου άξιζε. Κάποια στιγμή είχα μάθει ότι κάποιος έκανε σεμινάρια που σε βοηθούσαν στις οικονομικές διαπραγματεύσεις και το είχα ψάξει για να τα παρακολουθήσω. Δεν το έκανα τελικά, αλλά είναι κάτι που μαθαίνω με τον καιρό και θεωρώ ότι έχω εξελιχθεί.