Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, νιώθω την ανάσα του 2015 στον αυχένα μου και σκέφτομαι τι να είναι αυτό που θα ζητήσω φέτος από τον Άγιο Βασίλη. Χαμένη στις σκέψεις, πηγμένη στην κίνηση των δρόμων λόγω εορταστικού ωραρίου, τηλεφώνησα στην αγαπημένη μου Λάρα Σουές, ψυχολόγο και καλή φίλη μου που έχει γράψει ένα εξαιρετικό άρθρο για τον περίφημο Άγιο Βασίλη. Με χαρά μου το παραχώρησε (δημοσιεύτηκε στο www.sharewithlarasoues.gr) και σας συνιστώ να το διαβάσετε, να σημειώσετε τις φράσεις που σας αφορούν και να τις εντάξετε στη ζωή σας. Μην περιμένετε τη νέα χρονιά, κάντε το τώρα!
"Πολλοί από ‘μας ευχηθήκαμε τα τελευταία χρόνια ν’ ανήκαμε σ’ ένα ισχυρότερο κράτος, σε μια μεγαλύτερη επιχείρηση, σε μια καλή νεράιδα. Φέτος τα Χριστούγεννα, κάποιοι περιμένουν τον Άη-Βασίλη, κάποιοι το Joker, κάποιοι τους ξένους επενδυτές. Πάντως όλοι ποντάρουν πλέον σε έναν σωτήρα.
Η ιδέα του αγίου με τη κόκκινη στολή και τον σάκο με τα δώρα εκφράζει την πανανθρώπινη ανάγκη για μια ανώτερη δύναμη που αποφασίζει πριν από ‘μας για ‘μας, μας προστατεύει, μας ανταμείβει, μας κρατάει στον ίσιο δρόμο. Μια φορά το χρόνο κάποιος μας σκέφτεται, σκύβει πάνω από τις ελλείψεις μας, κατανοεί κι εκπληρώνει τις ανάγκες μας. Τι γλυκό! Αλλά και τι λίγο! Γιατί όλη αυτή η αναμονή όταν μπορούμε να εκφράζουμε τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας συνέχεια, ακομπλεξάριστα και καλοπροαίρετα; Γιατί να τα κρατάμε μέσα μας και μια φορά το χρόνο να γράφουμε στον super άγιο που ανεβαίνει στον τάρανδο και μας τακτοποιεί όλους μέσα σε μια βραδιά; Όλοι κατανοούμε ότι η επιμονή και η υπομονή είναι αρετές που κερδίζονται με την ωριμότητα. Καμιά φορά όμως το παρακάνουμε και πνίγουμε, καταπίνουμε τα συναισθήματά μας, κρύβουμε τις σκέψεις και τις ανάγκες μας γιατί δεν πιστεύουμε ότι οι άλλοι μας σέβονται και μας καταλαβαίνουν. Η καχυποψία αυτή δηλητηριάζει τις σχέσεις μας και σαμποτάρει την ευτυχία μας.
Μετά από τόσα χρόνια οικονομικής καταπίεσης όλοι μαζευτήκαμε σαν τα «καλά» παιδιά που περιμένουν ένα γλυκό βράδυ να ‘ρθει ο Άγιος Βασίλης ν’ ανταμείψει την υπομονή τους και να τους βγάλει από τη μιζέρια τους. Ίσως, αντί γι’ αυτό, θα ‘πρεπε να ωριμάσουμε κοινωνικά, να βάλουμε το χρήμα στη ζωή μας σαν εργαλείο κι όχι σαν παράσημο και ν’ αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε σωστά. Όλη η προηγούμενη περίοδος του υπερκαταναλωτισμού μας έκανε να μοιάζουμε με Νεάντερταλ που γυρνούσαν στη σπηλιά με λουλουδάκια αντί με αγριογούρουνα. Ήταν ντροπή για τη δικιά μας μορφωμένη κι αφυπνισμένη γενιά το ότι περιμέναμε την κρίση για να οριοθετήσουμε τί θέλουμε πραγματικά και τί όχι, σε ποιά δουλειά αποδίδουμε ακόμη και με λιγότερα χρήματα και σε ποιά όχι, σε ποιά χώρα γουστάρουμε να ζούμε, να δουλεύουμε, να σπουδάζουμε και σε ποιά να κάνουμε διακοπές, σε ποιούς φίλους θέλουμε να πάρουμε δώρο.
Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε ότι ίσως κάποιες αλλαγές να μην έγιναν μόνο για κακό. Ίσως μέσα από τις δυσκολίες γίναμε όλοι λίγο πιο δυνατοί. Ας κάνουμε τώρα το επόμενο βήμα. Αποδείξαμε ότι είμαστε άνθρωποι γιατί προσαρμοστήκαμε. Αυτό ήταν το δυνατό μας σημείο από την εποχή των δεινοσαύρων. Τώρα πρέπει ν’ αποδείξουμε ότι μπορούμε να εξελιχθούμε… υπαρξιακά. Δεν υπάρχει λόγος να υπηρετούμε το χρήμα που έχει πλέον απαξιωθεί, αλλά τις επιθυμίες και τα συναισθήματά μας που εμείς διαφεντεύουμε. Έχει σημασία να επιλέγουμε τον άνθρωπό μας, τους φίλους μας, τη διασκέδασή μας και τη δουλειά μας με την καρδιά μας. Να αξιοποιούμε τα ταλέντα μας κι όχι τα ακίνητά μας. Να δημιουργούμε κι όχι να αναπαλαιώνουμε ιδέες. Είμαστε στο σημείο 0…ό,τι πρέπει για μια νέα αρχή που θα ξεκινήσει από μέσα μας, από ‘μας για ‘μας κι όχι ελέω ενός καλού ηγέτη, Ρώσου επενδυτή, Άραβα σεϊχη, πολυεθνικής εταιρείας ή νομισματικής ένωσης.
Ανήκουμε σ’ έναν υπέροχο, τεράστιο κόσμο που μας χωράει όλους, σε μια παγκόσμια κοινωνία που δεν θα προλάβουμε να γνωρίσουμε όσο κι αν ταξιδέψουμε. Περισσότερο, όμως, απ’ όλ’ αυτά μετράει το πόσο ξεχωριστός είναι ο καθένας μας με τα προτερήματα και τις ιδιοτροπίες του, με τα χαρίσματα και τις ανεπάρκειές του. Κάθε άνθρωπος είναι ένα διαφορετικό κοκτέιλ που δεν επαναλαμβάνεται. Κι είτε καλό είτε κακό λογοδοτεί στους συνανθρώπους του κι όχι στον άγιο με την κόκκινη στολή.
Φέτος, μην περιμένετε τίποτα από κανέναν παρά μόνο από τον εαυτός σας, μην ψάξετε την κάλτσα σας, ψάξτε μέσα σας και θα βρείτε χαρίσματα, ιδέες, ικανότητες και άλλους θησαυρούς, ανάψτε το τζάκι και καλέστε αυτούς που γουστάρετε γιατί ο Άη-Βασίλης δεν θα ‘ρθει. Ποιος τον κάλεσε;".
Πηγή: closeupmag.gr
Η Νάνσυ Παραδεισανού είναι η διευθύντρια του WWW.FTHIS.GR
Επικοινωνήστε μαζί της στο: nparadeisanou@daphne.gr, Twitter: Nansou
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)