Καλεσμένη στην εκπομπή "Mega Καλημέρα" βρέθηκε το πρωί της Παρασκευής 26 Ιανουαρίου η Αιμιλία Υψηλάντη.
Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για τον ρόλο της "Σοφίας Κούρτη" στη νέα σειρά του Mega, "Famagusta".
Δείτε επίσης! Famagusta: Ο Γιάννης Μπέζος αποκάλυψε πόσα επεισόδια θα δούμε στους τρεις κύκλους της σειράς
«Δεν το παίρνω το μωρό εγώ, το παίρνει η αδελφή μου. Εγώ είμαι μια γυναίκα που ζει στο Λονδίνο, έχω παντρευτεί έναν Κύπριο, δε ζει όταν βλέπουμε τη σειρά, η οποία δεν μπορεί να κάνει παιδιά και θέλει πάρα πολύ ένα παιδί. Η αδελφή της παίρνει το παιδί και γνωρίζοντας τη λαχτάρα τη δική μου, του ρόλου μου, για ένα παιδί, μου το δίνει. Είναι εμφανέστατο ότι το σώζει το παιδί διότι διαπιστώνει ότι η μητέρα του είναι νεκρή.
Το πρώτο είναι ότι αποκτώ ένα μωρό. Ξέρω ότι εκείνη την στιγμή το μωρό δεν έχει κανέναν γονιό, αυτό είναι όλο. Δεν έχει πει στον γιο της όλη την ιστορία και θα έλεγα ότι αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που έχει ο ρόλος μου. Θα έλεγα ότι είναι ένας δεύτερος ρόλος στην πραγματικότητα, διεκπεραιωτικός σχεδόν, μέχρι το σημείο που φτάνει όμως και αυτή να γίνει ένα πρόσωπο τραγικό. Το μεγάλο πρόβλημα των ανθρώπων είναι ο φόβος. Όταν αρχίζει να υποπτεύεται ότι το παιδί αυτό μπορεί να το ζητάνε οι συγγενείς του ή μπορεί και να ζει η μάνα του - δεν ξέρει ακριβώς - αλλά βλέπει ότι το αναζητούν το παιδί αυτό, θα φοβηθεί να πει την αλήθεια», είπε αρχικά η Αιμιλία Υψηλάντη.
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Ένας ηθοποιός προσπαθεί να προσεγγίσει ένα ρόλο με ό,τι έχει από το πρόσωπό του, από τις δυνατότητές του, προσπαθώντας να βάλει αυτά τα στοιχεία στον ρόλο, όπως φαντάζεται αυτός. όλη η ομάδα παίζει ρόλο. Οι αποσκευές που έχουμε και δεν είναι μόνο οι προσωπικές εμπειρίες, είναι τα διαβάσματά μας, η φαντασία μας, η παρατηρητικότητά μας, αυτά αναγκαστικά τα χρησιμοποιούμε σε κάποιο βαθμό.
Ξέρετε ένα από τα προβλήματα που με απασχολεί πάντα ως ηθοποιό και ως άνθρωπο, είναι ότι μερικές φορές είμαστε υποχρεωμένοι να κρατάμε μερικές πληγές μας νωπές, ενώ οι άνθρωποι θέλουν να ξεχάσουν για να ζήσουν. Από αυτές αντλούμε υλικό και αυτό είναι ένα τραγικό κομμάτι της ύπαρξής μας σαν επαγγελματίες να κρατάς νωπές πληγές γιατί αυτός είναι ο πλούτος μας. Κρατάς αυτά αλλά όταν τα χρησιμοποιείς, εκτονώνονται. Χρησιμοποιείς την πραγματικότητα γιατί να τα βιώσεις θα πεθάνεις».
«Οι μνήμες μου σε σχέση με τα θέματα της Κύπρου ξεκινούν από πολύ παλιά. Εγώ μαθήτρια ακόμη στο γυμνάσιο, κατεβαίναμε στο Σύνταγμα τα σχολεία όλα και διαδηλώναμε για την ένωση. Έχω ζήσει και έχω παρακολουθήσει όλο τον αγώνα του Κυπριακού λαού. Εμείς τους ήρωες για την απελευθέρωση της Κύπρου τους ξέρουμε, οι νέοι δεν τους ξέρουν. Δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα έκανε έκκληση κάποια στιγμή για να σωθεί ο Παλληκαρίδης, στη Μεγάλη Βρετανία.
Είναι πολύ σημαντική αυτή η σειρά γιατί μπορεί να δώσει μια αφορμή να μάθουν οι νέοι κυρίως μερικά πράγματα και να πάμε λίγο πίσω και να δούμε αυτά τα τραγικά γεγονότα, μια ήττα του ελληνισμού, πού οφείλονταν. Νομίζω ότι η Famagusta μπορεί να δώσει μια αφορμή να μιλήσουμε για αυτά τα θέματα. Εγώ πήγαινα κάθε χρόνο στην Κύπρο στην πορεία των γυναικών για τους αγνοούμενους, έκανα εκδηλώσεις για τους αγνοούμενους στο θέατρό μου, αλλά δεν είναι το τι κάναμε εμείς, οι νεότεροι πρέπει να μάθουν. Μόλις μου είπαν να παίξω, είπα αμέσως “ναι”, ότι με ενδιαφέρει για το θέμα, με ενδιαφέρει ότι έχει μαρτυρίες μέσα πραγματικών ανθρώπων», κατέληξε.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)