Αν και το καλλιτεχνικό ντεμπούτο του το έκανε σε παιδική ηλικία στη δραματική ταινία του 1969 «Γυμνοί στον δρόμο», δεν τον κέρδισε η υποκριτική, αλλά ο χορός. Με πολυετή θητεία στη Λυρική Σκηνή ως χορευτής και χορογράφος, αλλά και με σημαντικές συνεργασίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, ο Αγγελος Χατζής μίλησε στην Espresso για την περίοδο που τον αποκαλούσαν 'ξανθό άγγελο" -λόγω της πλούσιας κόμης του-, για τον μέντορα και φίλο του Γιάννη Δαλιανίδη, για την περίοδο που τα λουλούδια στις πρεμιέρες του έφταναν από το καμαρίνι στην είσοδο του θεάτρου, αλλά και το σημερινό... καταφύγιό του κάπου στον Αργοσαρωνικό, στο οποίο τον επισκέπτονται πλέον λίγοι και καλοί φίλοι.
Έχετε κάνει μια σπουδαία καριέρα σε Ελλάδα και εξωτερικό ως χορευτής, ωστόσο πολλοί σας θυμούνται από τους τηλεοπτικούς «Μικρομεσαίους». Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Γιάννη Δαλιανίδη;
Ένα βράδυ, σε ένα ρεστοράν στην πλατεία Προσκόπων, που ήταν καλλιτεχνικό στέκι, λέω στον Γιάννη Δαλιανίδη: «Βάλε με σε ένα επεισόδιο, γιατί έχω «Κάρμεν» τον Φεβρουάριο, να με προβάλεις». Και επειδή μου είχε αδυναμία και ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος, μου λέει: «Μόνο ένα; όσα θες». Με καλεί λοιπόν ένα απόγευμα σπίτι του και μου δίνει ένα πακέτο με 40 επεισόδια. Σαφώς και η χαρά μου ήταν μεγάλη. Γιατί ξεκίνησα ως ηθοποιός σε μικρή ηλικία και μάλιστα στην ταινία «Γυμνοί στο δρόμο» στο πλευρό του Δαλιανίδη. Και γυρίσαμε αυτά τα 40 επεισόδια που ήταν θαυμάσια. Με τις εκπληκτικές Μάρθα Καραγιάννη και Ζωζώ Σαπουντζάκη και με όλη την ομάδα των ηθοποιών, με τους οποίους περάσαμε θαυμάσια. Ήμασταν σαν μια οικογένεια! Είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να θυμηθώ στην τηλεόραση, γιατί μετά ακολούθησαν και άλλες σειρές.
Τι θυμάστε από τον Γιάννη Δαλιανίδη;
Ηταν μεγάλη σχολή! Εχω μάθει από αυτόν να φωτίζω σωστά, να στήνω σκηνές, να αγαπάω το θέατρο, να αγαπάω τους καλλιτέχνες. Ενώ όλοι οι άλλοι έκαναν κουτσομπολιά και «έθαβαν» τους καλλιτέχνες, ο Γιάννης ήταν κύριος. Υπήρξε και... κρυστάλλινος φίλος! Πότε δεν σε άφηνε να πληρώσεις.
Σε μια χώρα όπου υπάρχει η αντίληψη ότι πολλοί χορευτές είναι gay, εσείς καταφέρατε να κρατήσετε τη ζωή σας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας...
Ηθελα να μιλάω μέσα από τη δουλειά μου. Ή θα είσαι κοσμικός ή θα είσαι καλλιτέχνης. Οι κοσμικοί είναι αυτοί που εκθέτουν την προσωπική ζωή τους. Ο καλλιτέχνης εκθέτει τη δουλειά του και μέσα από αυτήν αναγνωρίζεται. Τώρα αν πάτε σε ένα gay bar, θα δείτε μέσα όλα τα επαγγέλματα. Ε, ας είναι και ένας χορευτής μέσα σε τόσους δικηγόρους, γιατρούς, βουλευτές, μηχανικούς!
Ενώ είχατε πολλές κατακτήσεις, δεν μάθαμε ποτέ κάτι για την προσωπική ζωή σας...
Δεν είχα επώνυμες σχέσεις και όλες ήταν καθαρά προσωπικό θέμα. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι η σχέση μου, το κρεβάτι μου, θα ενδιέφερε τους άλλους.
Γιατί επιλέξατε πλέον να ζείτε εκτός Αθηνών; Ισως γιατί φτιάξατε τον «παράδεισό» σας;
Δεν ξέρω αν είναι παράδεισος ή κόλαση (γέλια), αλλά περνάω καλά! Και με αυτήν τη... μετακόμιση μετράς και τους φίλους σου. Στο σπίτι μου έρχονται ο Σταμάτης Γαρδέλης, ο Κώστας Ευριπιώτης, πολλοί χορευτές και γίνεται το... έλα να δεις. Το μπάρμπεκιου δεν σταματάει να λειτουργεί και διασκεδάζουμε ρεφενέ. Ισως γι' αυτό βάλαμε πολλά κιλά όλοι.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)