Θλίψη έχει προκαλέσει η είδηση ότι ο Κώστας Βλουτής έφυγε ξαφνικά από τη ζωή.
Ο δημοσιογράφος και στιχουργός, ο οποίος για πολλά χρόνια στάθηκε γενναία απέναντι στα προβλήματα που αντιμετώπιζε ως ΑΜΕΑ, δίνοντας παράλληλα μάχες για τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας με αντίστοιχα προβλήματα, πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Την δυσάρεστη είδηση τη μάθαμε από τον κ. Αντώνη Παπαδόπουλο, παλιό συμμαθητή και φίλο του, και το ionikotheatro
Διαβάστε τι έγραψε:
Δεν μου αρέσει καθόλου να γράφω για κάποιον φίλο ή μη, που έχει φύγει απ’ την εδώ «ζωή». Επειδή του Κώστα του άρεσε, επειδή θα του αρέσει να διαβάζει αυτά που γράφω, επειδή έφυγε μόλις πριν μερικές ώρες, ξαφνικά κι αναπάντεχα και παράλογα, γράφω αυτές τις πρώτες σκέψεις μου ανάκατα κι αυθόρμητα.
Ο Κώστας ήταν ένας λαμπρός άνθρωπος. Glamorous κυριολεκτικά. Η όλη ύπαρξή του υπήρξε φωτεινή και παραδειγματική. Σπάνιο για νεο-έλληνα, πολύ μακριά απ’ τα κόμματα και τους κομματοπαθείς και τα λαμόγια και τα μικρά μικρά ανθρωπάκια. Ο Κώστας υπήρξε ένας αυθεντικός αγωνιστής. Από τριών μηνών παιδευόταν με την αρρώστια του.Την έκανε σημαία του να βοηθήσει κι άλλο κόσμο, άλλοτε βουβά κι άλλοτε με θόρυβο μπας και ξυπνήσει και τους άλλους. Η σχέση μου μαζί του ξεκινά το 1972. Τότε που πηγαίναμε μαζί σχολείο, στο Οικονομικό Νίκαιας. Τον θυμάμαι μεσημέρι να περπατά στη μέση της οδού Ιωνίας και κάποια παιδιά να τον ρίχνουν κάτω για να γελάσουν και κείνος να σηκώνεται πάντα και να τ’ αντιμετωπίζει όλα με χιούμορ. Ακόμα και μένα και τα πειράγματά μου για τη «λαμπερή» του εμφάνιση…. Τον αγαπούσα μα δε θα του συγχωρέσω ποτέ τη χθεσινή μέρα, όπου του φώναζα να πάει στο νοσοκομείο αλλά φοβόταν πως αν πήγαινε και τον κρατούσαν κάτι θα πάθαινε η μητέρα του. Είναι παράξενο αλλά το τελευταίο τηλεφώνημά μας, έγινε μεσημέρι στο ίδιο ακριβώς σημείο της οδού Ιωνίας, που κάποτε συναντιώμασταν για να πάμε μαζί σχολείο….
Ίσως και κείνος να μη μου συγχωρέσει το ότι μου έλεγε «θα πεθάνω» και γω το απέδιδα στη γνωστή υπερβολή του… Τώρα που έφυγε, μπορώ να πω πια, πως η Νίκαια χάνει ένα πραγματικό αγωνιστή των ΑμεΑ. Όχι fake αγωνιστή, όχι κάποιον που χρησιμοποιεί τον όρο ΑμεΑ για ν’ ανέβει (πού άραγε;). Κάποιον που έδωσε τη ζωή του για τα άτομα σαν κι αυτόν που ο κόσμος «σπρώχνει να πέσουν κάτω να γελάσει». Αν ήμουν Δήμαρχος, θα έφτιαχνα κάτι για το Κώστα, μια οδό, μια μικρή μικρή πλατεία, ένα παιδικό σταθμό για παιδάκια ΑμΕΑ στο όνομά του, γιατί δεν γίνεται να μην αφήνουμε σαν παραδείγματα τα στίγματα σπουδαίων ανθρώπων.
Κι ο Κωστάκης μου, ήταν πράγματι ένας ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ άνθρωπος. Γυαλιστερός, αστείος, πνευματώδης και ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ.
Αξίζει να σημειωθεί πως το τελευταίο διάστημα ο Κώστας Βλουτής αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, αφού πριν δυο μέρες είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook: «Ευχηθείτε μου περαστικά το έχω ανάγκη».
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)