Σήμερα νομίζω,δεν θα σας εκπλήξω με το θέμα που διάλεξα γιατί είναι Μεγάλη Παρασκευή και για δεύτερη συνεχόμενη χρόνια-λόγω της κατάστασης- δεν βρίσκομαι στη Σύρο μου.
Έψαξα όλες μου τις φωτογραφίες από το 2014 και πάντα ήμουν εκεί... Στο νησί που τόσο αγαπώ και νιώθω σαν δεύτερη πατρίδα μου. Εκεί που μόλις σφυρίζει το καράβι μπαίνοντας στο λιμάνι η καρδιά μου χτυπάει δυνατά πάντα, λες και είμαι μαθήτρια που πάει πενταήμερη. Στη Σύρο έχει «σταματήσει ο χρόνος» στα χρόνια εκείνα που πολύ αγαπώ. Τα ρομαντικά, τα «γεμάτα μελωδία και μπουκαμβίλιες». Και ξέρω πως πάντα υπάρχουν εκεί κάποιοι άνθρωποι που με περιμένουν... Και ας μην έχουμε επικοινωνία τον υπόλοιπο χρόνο,αφού η Σύρος μας ενώνει και αυτό από μόνο του είναι μαγικό.
Μεγάλη Παρασκευή από μικρή έψελνα τα εγκώμια με τον μπαμπά μου και μάζευα με τα αλλά παιδιά του χωριού στη Κεφαλονιά βιολέτες και μαργαρίτες και φτιάχναμε γιρλάντες για τον επιτάφιο.
Αυτά αναπολώ και πάντα αναζητώ τρόπο να νιώθω το ίδιο κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Και ξανάκοιτάζω τις φωτογραφίες και αναρωτιέμαι αν θα ξαναγίνουμε όπως ήμασταν...Ελπίζω και αισιοδοξώ...
Ας είναι...Θα σας ευχηθώ Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα! Και να εισπράξει ο καθένας το νόημα των ημερών όπως αισθάνεται..Και του χρόνου με υγεία.Αυτό μας αρκεί
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)