Βράδυ Πέμπτης συνήθως γράφω...αργά....Είναι η ώρα που ξεκουράζομαι και χαλαρώνω. Και σας γράφω όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω.
Απόψε το πρόγραμμα έχει νοσταλγία...Όχι για το καλοκαίρι μα για την ανεμελιά. Πότε θα ξαναέρθουν στη ζωή μας εκείνα τα ωραία ζεστά καλοκαίρια; Ο Αύγουστος που τόσο αγαπάμε και σκεφτόμαστε έναν ολόκληρο χρόνο; Οι φωτογραφίες είναι από τον Αύγουστο του 2013 μέχρι τον Αύγουστο του 2019. Κεφαλονιά, Σάμος, Σύρος, Σέριφος.
Όλα διαφορετικά και πιο χαρούμενα τότε και ας είμαι αισιόδοξη. Και τη χαρά περιμένω πάλι που θα έρθει στη ζωή μας χωρίς «πολλά πολλά».
Σκέφτομαι ποσό ωραία ήταν όλα τότε. Ένα ωραίο, ζεστό, καλοκαιρινό παρελθόν που παρακαλάω να γίνει παρόν γιατί το έχει ανάγκη η ψυχή μου και είμαι σίγουρη και η δική σας.
Και όταν ξυπνήσουμε από το όνειρο το κακό, όλα θα είναι όπως πριν και εμείς θα εκτιμήσουμε διπλάσια τον Αυγουστιάτικο ήλιο και τα ατελείωτα πορτοκαλί ηλιοβασιλέματα...Γιατί η ζωή έχει χάρη και τσαχπινιά! (Άκου τώρα τι σκέφτηκα)
Και να σας πω και κάτι; Έχω πονέσει πολύ το τελευταίο καιρό για μια ψυχή που αγαπούσα και χάθηκε...Και νιώθω τυχερή και ανασαίνω βαθιά από ευγνωμοσύνη γιατί η ζωή μέχρι τώρα μου έδωσε το δικαίωμα να κάνω όνειρα. Αυτή ήταν η αλήθεια μου για σήμερα και σας ευχαριστώ που τη διαβάσατε για άλλη μια φορά!
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)