Οι επισκέψεις στο σπίτι της μανούλας πάντα κρύβουν μικρές ευχάριστες εκπλήξεις,όταν υπάρχει χρόνος και διάθεση φυσικά.
Σήμερα, λοιπόν η μαμά με περίμενε με ένα άλμπουμ στα χέρια που έκρυβε θησαυρούς... Γιατί όχι μόνο είχε φωτογραφίες από πολύ παλιά -χρονολογίες δεν αναφέρονται ηλικίες δεν θίγονται- αλλά και σχόλια δικά μου που προδίδουν την αφέλεια και την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων.
Αναμνήσεις τόσο δυνατές... Χολαργός, η μονοκατοικία μας με τον υπέροχο κήπο χτισμένη κάπου κοντά στο 1973, Κεφαλονιά οι διακοπές μας πάντα εκεί τρεις ολόκληρους μήνες. Όλη η οικογένεια μαζί και πάντα αγαπημένη. Θυμάμαι, πάντα μας άρεσε να φωτογραφιζόμαστε και σκέφτομαι πόσο ωραία ήταν τότε που όλα ήταν λίγο πιο «δύσκολα».
Φωτογραφική μηχανή, φιλμ, εμφάνιση φωτογραφιών...Διαδικασία τυπική και απολαυστική.
Σαν να μας ένωνε αυτή η διαδικασία.
Τα άλμπουμ στο σπίτι άπειρα. Μαζί και οι εικόνες της ζωής... Μία φορά ένας φίλος μου, μου είχε πει ότι «οι φωτογραφίες παγώνουν τον χρόνο». Εγώ θα πω ότι οι στιγμές με κάποιο τρόπο πρέπει να μένουν. Διαδρομή μιας ζωής που τα έχει όλα. Για όλους... Και τα συναισθήματα άπειρα. Προχωράμε μπροστά και ας έχουμε να θυμόμαστε μόνο χαμόγελα από τη καρδιά μας. Γιατί ας μην κρυβόμαστε... Τότε που ήμασταν μικροί όλα ήταν πιο ανέμελα...
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)