Την Δώρα Αναγνωστοπούλου τη φετινή τηλεοπτική σεζόν την παρακολουθούμε μέσα από τη συχνότητα του Mega.
Η δημοσιογράφος έχει αναλάβει την παρουσίαση του μεσημβρινού δελτίου ειδήσεων αλλά είναι και η οικοδέσποινα και η αρχισυντάκτρια της εκπομπής “Mega Stories”.
Η Δώρα Αναγνωστοπούλου σε ένα διάλειμμα από το φορτωμένο της πρόγραμμα μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS.GR.
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην απόφασή της να ασχοληθεί με την δημοσιογραφία, τις σπουδές της στην Ιταλία, τα πρώτα βήματα στην ΕΡΤ αλλά και το πώς ήρθαν στη ζωή της τα κεντρικά δελτία ειδήσεων.
Ακόμη, η Δώρα Αναγνωστοπούλου αποκάλυψε ποια είναι η σχέση της με το χρόνο και ποια είναι τα μυστικά της ομορφιάς της, ενώ κάνει και μια τρυφερή εξομολόγηση για την οικογένειά της.
-Τη φετινή σεζόν εκτός από το μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του Mega παρουσιάζεις και την εκπομπή “Mega Stories”! Μίλησε μας γι’ αυτή την εκπομπή.
Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και πολλά χρόνια. Η ιδέα ήταν να δώσουμε το βάρος στα απλά, πρωτογενή υλικά μιας ιστορίας, την αφήγηση, τον στοχασμό, το μήνυμα. Διηγούμαι σημαίνει μοιράζομαι βιώματα, συναισθήματα. Δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες εκπομπές σήμερα στην ελληνική τηλεόραση και χαίρομαι πάρα πολύ που έτυχε να την κάνω εγώ. Ήταν εξάλλου μια αφορμή να βγω λίγο στον δρόμο, να συναντήσω και να ακούσω ανθρώπους, κάτι που είχα χάσει με το στούντιο και τις ειδήσεις.
-Πως ξεκίνησες εσύ στον χώρο της δημοσιογραφίας;
Το βάπτισμα του πυρός ήταν ο κινηματογράφος, τον οποίο αγαπούσα πολύ και με τον οποίο είχα «δουλέψει» ως φοιτήτρια της Κοινωνιολογίας μέσα από διάφορες εργασίες. Το σινεμά που πάντα αναζητούσα εγώ ήρθε και με βρήκε στην ΕΡΤ όταν πέρασα από κάστινγκ και, μαζί με τον προγραμματισμό των ταινιών που είχε τότε ο Μισέλ Δημόπουλος, ανέλαβα να προλογίζω τις κινηματογραφικές ζώνες.
-Τα δελτία ειδήσεων πως προέκυψαν στη ζωή σου; Πως βρέθηκες στη θέση της κεντρικής παρουσιάστριας;
Όλα ήταν συγκυριακά, η τύχη έπαιξε ρόλο. Είχα κάνει ήδη ένα πρωϊνό μαγκαζίνο και μετά μια εκπομπή στη δορυφορική τηλεόραση για των Ελλήνων τις κοινότητες. Εκεί με βρήκε το κλείσιμο της ΕΡΤ και όταν άνοιξε και πάλι η δημόσια τηλεόραση ήρθε ένα νέο κάστινγκ και η πρόταση για τα δελτία ειδήσεων. Νομίζω πως μέτρησε το γεγονός πως είχα ήδη γράψει χιλιόμετρα αέρα και ότι δεν φοβήθηκα ποτέ τον φακό. Για μένα ήταν απλώς μέρος μιας δουλειάς
-Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας με την κρατική τηλεόραση πως πήρες την απόφαση να αλλάξεις τηλεοπτική στέγη και να πας σε ένα ιδιωτικό κανάλι; Και μάλιστα σε ένα κανάλι που μπορεί να είχε το όνομα “Mega” ωστόσο δημιουργήθηκε από την αρχή και άνοιξε εκείνη την περίοδο.
Ήταν μια τιμητική πρόταση και ήταν και μια επαγγελματική καταξίωση. Ήμουν ήδη τρία χρόνια στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ και είδα την πρόταση σαν μια πρόκληση. Μου άρεσε το άγνωστο, μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα του καινούργιου. Ήταν ένα κανάλι που θα στηνόταν από την αρχή κι αυτό έχει αναμφίβολα έχει μια γοητεία. Από την ΕΡΤ μου μένει η αγάπη, δούλεψα πολλά χρόνια, είναι πολλοί οι αγαπημένοι συνάδελφοι που άφησα εκεί, έχω μόνο όμορφα πράγματα να θυμάμαι.
-Πέρυσι ήσουν στο τιμόνι του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Mega, ενώ φέτος σε βλέπουμε στο μεσημβρινό. Οι διαφορές μεταξύ τους ποιες πιστεύεις ότι είναι, αλλά και είσαι ευχαριστημένη με αυτή την αλλαγή;
Το κεντρικό δελτίο είναι ένα δελτίο πιεστικό, ένα δελτίο με έντονους ρυθμούς και δεν μπορείς να το βγάλεις πέρα εάν δεν το ζήσεις σε συνθήκες μαραθωνίου. Το μεσημβρινό δελτίο από την άλλη είναι πολύ πιο ζωντανό, με πολλά στοιχεία εκπομπής. Μου αρέσει το μεσημβρινό δελτίο και οι απαιτήσεις του, νιώθω πολύ καλά με αυτό που κάνω, μαζί με την εκπομπή είναι σαν δυο παιδιά που δεν μοιάζουν σε τίποτε μεταξύ τους αλλά έχουν την ίδια ακριβώς θέση στην καρδιά σου.
-Σε άγχωσε το γεγονός ότι θα έπρεπε να παρουσιάσεις το κεντρικό δελτίο ειδήσεων ενός νέου καναλιού και ήσουν έτοιμη να αναλάβεις μια τέτοια ευθύνη;
Όχι, ερχόμουν με πολλή φόρα. Η σεζόν που τελείωνε στην ΕΡΤ είχε κλείσει με μια εκλογική βραδιά που είχε φέρει τη δημόσια τηλεόραση ψηλά σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές. Αισθανόμουν θωρακισμένη, ένιωθα ότι όλα είναι δυνατά. Έπεσα βέβαια πάνω στην πανδημία γιατί το Mega είχε ξεκινήσει μόλις τότε, και ο μαραθώνιος έγινε και γολγοθάς: το κανάλι δεν ήταν μόνο νέο, ήταν πρωτόγνωρες και οι συνθήκες για το ρεπορτάζ, τις συνδέσεις, το στήσιμο του δελτίου, ακόμη και για τα ρούχα του δελτίου, τα πάντα ήταν κλειστά.
-Τα νούμερα τηλεθέασης τα κοιτάς; Ασχολείσαι μαζί τους;
Ως μέρος της δουλειάς, φανατικά. Είναι από τα πρώτα πράγματα που κάνω το πρωί και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι να σκεφτούμε πως μπορεί να είναι και λάθος να βάζουμε και την ενημέρωση στο παιχνίδι της τηλεθέασης.
-Όσον αφορά την εκπομπή, αν παρατηρείς ότι τα νούμερα τηλεθέασης είναι χαμηλά πως το αντιμετωπίζεις; Προσπαθείς να αλλάξεις κάποια πράγματα;
Κοίταξε, η εκπομπή αυτή βρίσκεται απέναντι από πολύ σκληρό ανταγωνισμό με προγράμματα ριάλιτι κλπ. Τα κριτήρια επομένως δεν μπορεί να είναι τα ίδια, εκτός εάν πούμε πως η τηλεόραση είναι μόνο αυτό και τίποτε άλλο. Ευτυχώς όμως δεν είναι. Οι εκπομπές αυτές έχουν το κοινό τους, ακούω πολύ καλά λόγια, χαίρομαι που το κανάλι μου αποφάσισε να την εντάξει στο πρόγραμμά του και χαίρομαι ακόμη περισσότερο για τη στήριξη που έχω. Οι αλλαγές προς το καλύτερο είναι φυσικά πάντα στην σκέψη μου. Είμαστε εξάλλου ζωντανός οργανισμός, δεν μας ταιριάζει καθόλου η ακινησία ή η επανάπαυση.
-Όλη αυτή την κατάσταση με την πανδημία του κορονοϊού και κυρίως με την καραντίνα πως την βίωσες;
Εγώ δεν σταμάτησα να δουλεύω και, όπως σου είπα και πριν, δούλεψα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Στεναχωριέμαι πολύ που δε βλέπω τους ανθρώπους που αγαπώ, μου λείπουν πολύ οι αγκαλιές και αυτή η ζεστασιά της συνάντησης, η χαλαρότητα του έξω, μια βραδιά με φίλους έπειτα από μια κοπιαστική μέρα. Χαθήκαμε λίγο με την καραντίνα, αλλά είμαι βέβαιη πως δεν αποξενωθήκαμε. Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε.
-Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;
Τις ημέρες που δεν έχω γύρισμα, θέλω να γυρίζω σπίτι να κάνω μια αγκαλιά στα αγόρια μου, να τα δω λίγο, να φάμε μαζί το βράδυ. Αυτό θέλω τώρα, χρόνο μαζί τους. Ο ελεύθερος χρόνος είναι λίγος, αλλά για να είναι πραγματικά ελεύθερος πρέπει να τον απαλλάξεις από το άγχος του προγραμματισμού.
-Είσαι μια κλασική μαμά;
Ελπίζω πως όχι (Γέλια) αλλά μπορεί να γίνομαι.
-Σε βλέπουν οι γιοι σου στην τηλεόραση; Σ’ έχουν δει στην εκπομπή ή στο δελτίο;
Πήρα τον μεγάλο μου γιο, που είναι 13 χρόνων, σε ένα γύρισμα που κάναμε πρόσφατα για την παραβατικότητα των ανηλίκων. Είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται πολύ, έχει ευαισθησίες και τον απασχολούν κάποια θέματα. Ήθελα να δει τη διαδικασία και της εκπομπής και των συνεντεύξεων, να «γνωρίσει» τα παιδιά αυτά που βρέθηκαν σε αυτή τη δύσκολη θέση. Του άρεσε πολύ και ως εμπειρία και είδε με άλλο μάτι το επεισόδιο, από «μέσα». Δεν θα δουν όλες τις εκπομπές, η γενιά τους δεν είναι της τηλεόρασης. Αλλά αν ζητήσω να δουν κάτι για να μου πουν μια γνώμη θα το κάνουν.
-Θα ήθελες να ασχοληθούν με αυτόν τον χώρο; Να ακολουθήσουν τα βήματα σου…
Θέλω να κάνουν κάτι που θα τους γεμίζει. Οι γονείς, αν έχουμε καλή σχέση με τα παιδιά μας, μπορεί να τους επηρεάσουμε σε μεγάλο βαθμό ή μπορεί κάποιες φορές να τους οδηγήσουμε στα δικά μας λημέρια. Εγώ θα ήθελα να καταλάβουν οι ίδιοι τι είναι αυτό που θα τους γεμίζει, τι θα είναι αυτό που θα τους κάνει χαρούμενους και θα τους κατευθύνω προς τα εκεί. Δεν θα ήθελα να κάνουν κάτι που μου αρέσει εμένα ή να μην κάνουν κάτι που δεν μου αρέσει.
-Διάβασα πως και ο σύζυγός σου είναι δημοσιογράφος! Υπήρξε ποτέ ανταγωνισμός μεταξύ σας σε όλα αυτά τα χρόνια κοινής πορείας;
Ποτέ, ούτε δευτερόλεπτο. Με τον άνδρα μου είμαστε πολλά χρόνια μαζί και υπάρχει πολλή αγάπη. Στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, είμαστε υποστηρικτικοί, ενθαρρυντικοί. Αποζητώ πάντα τη γνώμη του, όπως και εκείνος τη δική μου, εκτιμώ πολύ την σκέψη του. Νιώθω τυχερή γι’ αυτήν την κοινή μας πορεία.
-Πως πήρες την απόφαση να σπουδάσεις στην Ιταλία αλλά και πως μετά δεν επέλεξες να μείνεις στο εξωτερικό για να εργαστείς;
Είχα πάντα μεγάλη αγάπη για την Ιταλία, με γοήτευε, μου άρεσε πολύ η αισθητική της, οι μουσικές της, μου άρεσε η γλώσσα και όταν τελείωσα το λύκειο και μου δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσω έξω ήταν η πρώτη μου επιλογή. Δεν το μετάνιωσα καθόλου, πέρασα πολύ όμορφα χρόνια, δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Την Ιταλία την έχω στην καρδιά μου πραγματικά. Τώρα γιατί δεν έμεινα; Θα ήταν μάλλον πάλι θέμα συγκυρίας. Ο πατέρας μου αντιμετώπισε τότε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ήθελα να γυρίσω για να είμαστε όλοι μαζί και να παλέψουμε μαζί. Ευτυχώς, νικήσαμε.
*Η Δώρα Αναγνωστοπούλου με τον πατέρα της
-Η δημοσιογραφία πώς προέκυψε; Πώς πήρες την απόφαση να ακολουθήσεις αυτό τον δρόμο;
Ήταν μεγάλη αγάπη η δημοσιογραφία, είχα μάλλον το μικρόβιο. Σκέψου το πρώτο δώρο που ζήτησα από τους γονείς μου σε ηλικία 13 ετών με πολύ επιμονή ήταν μια γραφομηχανή, την οποία και μου πήραν. Διάβαζα εφημερίδες και περιοδικά, ρουφούσα άρθρα, έγραφα ημερολόγια, ήθελα να μοιάσω στην Οριάνα Φαλάτσι. Η δημοσιογραφία είχε έναν δυναμισμό που μου ταίριαζε, σε βάζει στη διαδικασία να κοιτάζεις τον μεγάλο κόσμο και μένα μου αρέσει ο μεγάλος κόσμος.
-Σε αυτή τη φάση της ζωής σου θα έκανες στροφή στην καριέρα σου; Δηλαδή από το ενημερωτικό κομμάτι που σε βλέπουμε καθημερινά να ασχοληθείς με την ψυχαγωγία.
Δεν θα απέκλεια τίποτα από το μέλλον γενικά. Μου αρέσει πολύ το δελτίο, μου αρέσει η ενημέρωση, μου αρέσει η εκπομπή που κάνω τώρα, αλλά γενικά είμαι ανοιχτή στο να βλέπω αλλιώς την επαγγελματική μου πορεία.
-Αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στο χώρο έχεις ακούσει ή διαβάσει κάτι πολύ αρνητικό για σένα με αποτέλεσμα να σε ενοχλήσει και να σου ρίξει την ψυχολογία και να πάρεις και τηλέφωνο για να ζητήσεις τον λόγο;
Δεν πέφτω εύκολα, θεωρώ πως είμαι ένας δυνατός άνθρωπος και στην πορεία έμαθα να ανταπεξέρχομαι στα κακόβουλα σχόλια. Είναι αλήθεια ότι έχουν γραφτεί πολλά κατά καιρούς και όταν ήμουν στην ΕΡΤ και παρουσίαζα το κεντρικό δελτίο και την πρώτη σεζόν του Mega. Έχω πάρει μια φορά ένα τηλέφωνο επειδή είχε γραφτεί κάτι που ήταν και ανυπόστατο και τρομερά άδικο, αλλά κυρίως το έκανα για να στείλω ένα μήνυμα ότι δεν θα το αφήσω αυτό να πέσει κάτω. Κατά κανόνα βέβαια δεν ασχολούμαι γιατί ξέρω πως όσοι γράφουν κακόβουλα πράγματα, έχουν άλλους λόγους να το κάνουν.
-Έχεις δεχτεί “πόλεμο” πιθανόν από κάποιους συναδέλφους σου για το γεγονός ότι βρέθηκες στη θέση της παρουσιάστριας κεντρικών δελτίων και δεν βρέθηκαν εκείνοι;
Όχι καθόλου. Εντάξει, συμπεριφορές άσχημες σε αυτό το χώρο και απόπειρες υπονόμευσης και χτυπήματα πίσω από την πλάτη όλοι έχουμε δεχτεί κατά καιρούς στην πορεία μας. Αυτά είναι λίγο αναμενόμενα και αυτό που έχει σημασία είναι να μην τους δίνεις μεγαλύτερη αξία από αυτή που έχουν. Στο τέλος της ημέρας όλοι κρινόμαστε από εκείνους που μας βλέπουν και από τη δουλειά μας και από την απήχηση που έχουμε και την αποδοχή.
-Ποια είναι η σχέση σου με τα Social media;
Δυστυχώς δεν είναι πολύ καλή. Παρόλο που αγαπάω τα Social media, θα μπω, θα χαζέψω, μου αρέσουν να γράφουν φίλοι μου και άνθρωποι που εκτιμώ ωραία πράγματα, θα τα διαβάσω. Ίσως δεν έχω πολύ χρόνο να ασχοληθώ ή δεν το έχω ανάγκη. Τα social απαιτούν μια ενέργεια που μπορεί να μην θέλω να σπαταλήσω.
-Η σχέση σου με το πέρασμα των χρόνων ποια είναι; Είσαι μια εμφανίσιμη γυναίκα και κάνοντας μια αναζήτηση στη Google μου έβγαλε ότι ο κόσμος αναζητά δίπλα από το όνομα σου τη λέξη “σώμα” ή “μαγιό”. Ποια είναι ενδεχομένως τα μυστικά της ομορφιάς σου;
Θα σου πω ότι αγαπώ πολύ τις ρυτίδες μου και δεν υπάρχει περίπτωση να τις αλλάξω. Είμαι καλά με τον εαυτό μου και με αυτό που βλέπω και επιπλέον παραμένω συμφιλιωμένη με τον χρόνο. Δεν ξέρω πώς με βλέπουν οι άλλοι, εμένα μου αρκεί ότι είμαι εξοικειωμένη με τον καθρέφτη μου. Από εκεί και πέρα, με την γυμναστική παλεύω κατά καιρούς, προσπαθώ να τρέχω, να κολυμπάω στη θάλασσα λίγο περισσότερο το καλοκαίρι, έχω ένα ποδήλατο που κάνω βόλτες. Με το γυμναστήριο μπορεί ένα μήνα να πηγαίνω φανατικά και τον επόμενο να μην πατήσω καθόλου. Να φροντίζεις την εμφάνισή σου, αλλά να μην την «πειράζεις», αυτό είναι το μότο μου.
-Θέλω να μοιραστείς μαζί μας μια δύσκολη αλλά και μια αστεία στιγμή που έχεις ζήσει σε δελτίο.
Ήταν η βραδιά με την πυρκαγιά στο Μάτι που είχα τη ροή όλη τη νύχτα. Ήταν φρικτό να συμβαίνουν όλα αυτά και να είσαι σε ένα στούντιο, να μεταδίδεις τις πληροφορίες, να βλέπεις όλες αυτές τις εικόνες και να πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Νομίζω αυτή ήταν η πιο δύσκολη στιγμή και οι πιο δύσκολες ώρες που έχω κάνει στον αέρα. Είναι τόσα πολλά τα ευτράπελα που μπορούν να συμβούν στον αέρα. Στιγμές γέλιου υπάρχουν ασφαλώς. Έχει τύχει να προσπαθώ να ισιώσω το κουμπί και να πέσει το μηχάνημα από το autocue και να γίνει θρύψαλα και να μην έχω autocue να πω τους τίτλους και να γίνεται ένας πανικός. Μπορεί κάτι να σου ξεφύγει ή να ρίξεις μια ατάκα και να γελάσει ο άλλος πέρα από το προκαθορισμένο. Εμένα μου αρέσουν αυτά τα απρόοπτα που μπορεί να συμβούν στο δελτίο.
-Κλείνοντας θα ήθελα να κάνεις μια ευχή για το μέλλον.
Για το κοντινό μέλλον να τελειώσει αυτό το παράδοξο που ζούμε, να αγκαλιαζόμαστε, να τα αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά και να μην ζήσουμε κάτι αντίστοιχο γιατί στερηθήκαμε πάρα πολλά. Να είμαστε καλά και να είμαστε χαρούμενοι γιατί μέσα από αυτή τη δοκιμασία νομίζω αυτό μένει, ότι η ζωή είναι μικρή και τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν από την μια μέρα στην άλλη από εκεί που δεν το φαντάζεσαι. Αυτό και μόνο σε βάζει σε μια σε μια διαδικασία να δεις τι πραγματικά αξίζει.
