Το ημερολόγιο

Οταν ήμασταν μικρά, θεωρώ τα κορίτσια περισσότερο, χωρίς να αποκλείω τα αγόρια είχαμε ημερολόγιο. Γράφαμε τα όσα είχαν συμβεί, όσα είχαμε νιώσει, βιώσει, αισθανθεί. Εγώ τουλάχιστον το είχα καθημερινή συνήθεια. Μάλιστα ήταν το αγαπημένο μου “ παιχνίδι”, καθώς έγραφα όλα όσα με απασχολούσαν και όπως μπορείς να υποπτευθείς τα πιο ουσιαστκά μου για εκείνη την εποχή θέματα ήταν ….τι άλλο; τα αγοράκια.

Θυμάμαι επίσης τη μαμά μου να έχει καταλάβει για αυτό το μικρό μου βιβλιαράκι, και να προσπαθεί, μάταια φυσικά, να το βρεί.  Με την πάροδο των χρόνων, το χόμπι αυτό το σταμάτησα, όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι από εμάς ,αν όχι όλοι. Έρχεται λοιπόν τώρα η ψυχολογία να μας επισημάνει για άλλη μια φορά, το ότι όσο μεγαλώνουμε σταματάμε λάθος πράγματα. Ένα από αυτά είναι η καταγραφή θεμάτων που μας απασχολούν. Ο Τσαρλς Κέτερινγκ το έχει τοποθετήσει πολύ όμορφα, λέγοντας: ”Ενα πρόβλημα καλά διατυπωμένο, είναι κατά το ήμισυ λυμένο.” 

Όταν γράφουμε σε ένα χαρτί τα προβλήματά μας, ένα μαγικό πράγμα συμβαίνει, σαν να φεύγει ένα βάρος από πάνω μας και να αισθανόμαστε πιο ήρεμοι. Όσο δε, διαβάζουμε τα όσα έχουμε γράψει αρχίζουμε και τα βλέπουμε σιγά σιγά, όλα πιο ξεκάθαρα. Ένας πολύ καλός τρόπος να ξεφορτωθούμε άσχημες σκέψεις, που για κάποιο λόγο έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο μυαλό μας, είναι λοιπόν η καταγραφή τους. Θα παρατηρήσεις ότι όταν φτιάξεις τη λίστα των άχρηστων σκέψεων, όλων όσων (θεωρητικά νομίζεις), σε απασχολούν και τις γράψεις σε ένα χαρτί, το μυαλό σου δεν θα βασανίζεται άλλο. Αντί να τα σκέφτεσαι ξανά και ξανά, διαπιστώνοντας ότι με την σκέψη τα προβλήματα δεν λύνονται, θα αντιληφθείς ότι, γραμμένα, θα τα δεις με ένα διαφορετικό μάτι και θα θελήσεις, (και όχι μόνο), να τα αντιμετωπίσεις με μια οργανωμένη σειρά. Ο νους δυστυχώς, αν τον αφήσεις ανεξέλεγκτο, θα ξεχάσει όλα όσα θα ήθελες να θυμάται και θα θυμάται όλα όσα θα ήθελες να ξεχάσει. Τι λες; Θα κάνουμε μια προσπάθεια να λύσουμε τα θέματά μας; Αντί να τα κουβαλάμε μαζί μας, μήπως ήρθε η ώρα να τα μικρύνουμε και στη συνέχεια να τα αποβάλλουμε; Επίσης η υπεβολική ανάλυση, με φιλικά μας πρόσωπα, κάποιες φορές αντί να μας βοηθήσει, μας μπερδεύει ακόμα περισσότερο. Δεν λέω να μην κουβεντιάζουμε, αλλά αν το καλοσκεφτείς τις μεγαλύτερες αποφάσεις μας και ίσως και τις σωστότερες τις έχουμε πάρει μόνοι. Καταλήγοντας ότι δεν μοιάζει τελικά και τόσο άσχημο να εμπιστευόμαστε την κρίση μας. Άλλωστε με τις αποφάσεις μας, εμείς ζούμε! Άλλο ένα πράγμα που θα συμβεί παίρνοντας μόνοι μας κάποιες σοβαρές αποφάσεις, δεν θα έχουμε να ενοχοποιήσουμε κανέναν άλλον, αν τελικά δεν θα μας αρέσει η έκβαση. Κάτι πρωτόγνωρο ,καθώς πάντα κάποιος άλλος φταίει.Εμείς;;;; Ποτέ!!!!!  Αποτέλεσμα. Μας ακούμε, μαθαίνουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε. Αρχίζουμε να μας υπολογίζουμε, να μας σεβόμαστε. Με αυτόν τον τρόπο οι άλλοι, μας σέβονται και να μας κατανοούν. Κανείς, δεν επιθυμεί στις μέρες μας, κοντά του, άβουλους ανθρώπους. Η δύναμη ψυχής είναι αφροδισιακή. Η ζωή άλλωστε είναι πιο απλή από ότι την αντιμετωπίζουμε.Χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι :  Με αγαπώ, με αγαπούν! Με υπολογίζω, με υπολογίζουν. Με σέβομαι, με σέβονται!!! Τίποτα δεν είναι τύχαιο!!!!  Η γυμναστική που σας προτείνω σήμερα αφορά τη φύση και αυτό ,γιατί η φύση, τα δέντρα, έχουν απίστευτα καλή ενέργεια. Χρησιμοποιώντας έναν κορμό δέντου ως όργανο ενδυνάμωσης,αλλά και ευλιγισίας θα γυμναστούμε υπέροχα,αλλά και θα αισθανθούμε ευεξία.