«Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω...και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω...είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω και θα πιω και ένα ποτήρι παραπάνω. Παρ’το απόφαση πως δε σου πέφτει λόγος, η γυναίκα πρέπει να είναι πάντα υπό. Υποτάξου και εξηγήσου αναλόγως, σ’ ό,τι πιω, σ’ ό,τι χορέψω, σ’ ό,τι πώ»....στίχοι που γράφτηκαν το 1955. Αυτά. Δεν περιγράφω άλλο.
Και όμως κάποια ανδρικά μυαλά προφανώς έχουν μείνει εκεί, στο 1955. Και δυστυχώς κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Μη σου τύχει να συναναστραφείς φαλλοκράτη άνδρα, σεξιστή και μισογύνη. Πόσο μάλλον να πρέπει να συνεργαστείς μαζί του... ακόμη χειρότερα αυτός ο άνθρωπος να είναι ο διευθυντής σου ή το αφεντικό σου. Ευτυχώς, δεν αποτελούν την πλειοψηφία των ανδρών σήμερα, αλλά υπάρχουν ακόμη.
Ναι, μην κοροιδευόμαστε, δεν υπάρχει πάντα και παντού ισότητα. Σίγουρα οι γυναίκες έχουν κερδίσει πολλά και έχουν κατακτήσει ακόμη περισσότερα. Πολύ συχνά μάλιστα, είναι πολύ , μα πολύ πιο πάνω από τους άνδρες. Αλλά όσο υπάρχουν φαλλοκράτες που έχουν θέση ισχύος, δυστυχώς, δεν μπορούμε να μιλάμε για πλήρη ισότητα.
Δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι. Ούτε όλες οι γυναίκες ίδιες. Ευτυχώς.
Υπάρχουν άνδρες που σέβονται τον εαυτό τους, το φύλο τους και το τιμούν. Και έχουν μάθει από το σπίτι τους να σέβονται και τις γυναίκες και να τις εκτιμούν.
Εργάζομαι από την ηλικία των 18 σε έναν σκληρό χώρο. Έχω συνεργαστεί με πολύ κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Τις περισσότερες συνεργασίες μου τις θυμάμαι με χαρά και είμαι περηφανη για αυτές. Άλλες πάλι όχι. Έχω ακούσει πολλά και αν δεν είχα γερό στομάχι (το οποίο απέκτησα μεγαλώνοντας στο χώρο αυτό) δεν θα είχα επιβιώσει. Έχω ακούσει ότι δεν δικαιούμαι αύξηση στο μισθό μου, (παρόλο που δούλευα όσο θα δούλευαν πέντε άνδρες μαζί), αλλά σε άνδρα συνάδελφο που έκανε το 1/3 της δουλειάς δόθηκε γενναία αύξηση. Γιατί; «Γιατί είναι άνδρας και ο άνδρας είναι αυτός που φέρνει τα λεφτά στο σπίτι».(!!) Μιλάμε για σοβαρά επιχειρήματα, όχι αστεία. Δηλαδή, αν, λέω, αν ένα σπίτι δεν έχει άνδρα, θα πεινάσουν όλοι;
Έχω ακούσει ότι πρέπει να κάνω πίσω και να μη βγαίνω μπροστά γιατί θα "καπελώσω" τον άνδρα και κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο(!!) γιατί ο άνδρας πρέπει πάντα να είναι πιο ψηλά. Έχω ακούσει ότι πρέπει να ρίξω λίγο το επίπεδο μου και να μην είμαι τόσο ετοιμόλογη και αποτελεσματική στη δουλειά μου, γιατί πρέπει να βγαίνει ο άνδρας μπροστά (ακόμη και αν δε μπορεί). Ειλικρινά, δε μου είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο. Να δέχομαι παρατήρηση, επειδή είμαι καλή στη δουλειά μου. Έχω ακούσει ότι δεν πρέπει να σκέφτομαι τόσο γρήγορα, γιατί δεν αφήνω χώρο και χρόνο στον άνδρα για να λειτουργήσει (ντιν-ντον!!). Έχω μείνει εκτός, σε meeting που αφορούσε τη δουλειά, γιατί θα τα έλεγαν «οι άνδρες μεταξύ τους» και αυτό ήταν αρκετό, εγώ δεν είχα ούτε λόγο, ούτε ρόλο. (Πόσο πιστεύετε ότι άντεξα εκεί; Να πέφτουν τα στοιχήματα, παρακαλώ). Έχω χάσει δουλειές, επειδή είμαι μητέρα, ενώ θα προτιμούσαν μια γυναίκα single. Και ο νοών νοείτω. Έχω ακούσει πολλά ντροπιαστικά πράγματα, ντροπιαστικά για εκείνους που τα λένε και τα πιστεύουν βασικά.
Και που καταλήγω; Ότι κάποιοι άνδρες λόγω του ότι φοβούνται μια έξυπνη, ικανή και δυναμική γυναίκα, προσπαθούν να τη μειώσουν, όπως μπορούν. Και ότι όσο προσπαθείς να τη μειώσεις, τόσο εκείνη ατσαλώνεται. Ξεχνούν προφανώς, ότι η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος, για αυτό και έχει αναλάβει το ρόλο της αναπαραγωγής. Οι συγκεκριμένοι άνδρες έχουν επίσης ξεχάσει ότι γεννήθηκαν από μια γυναίκα και ότι μια γυναίκα έφερε ή θα φέρει τα παιδιά τους στον κόσμο. Και ότι αν ποτέ αποκτήσουν κόρη, δεν θα ήθελαν να βρεθεί στο δρόμο της κάποιος που θα της φέρεται και θα την αντιμετωπίζει έτσι. Ξεχνούν επίσης ότι δεν έχουν μεγαλώσει όλες οι γυναίκες, με μόνο σκοπό της ζωής τους να βρουν κάποιον να τις συντηρεί, γιατί πολύ απλά μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους μόνες τους...και πολλές φορές μπορούν και πολύ καλύτερα. Ξεχνούν ότι η γυναίκα, μπορεί να είναι πιο αδύναμη σωματικά, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις, έχει περισσότερα κότσια (για να μην πω κάτι άλλο) και τα καταφέρνει μόνη της. Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα, αλλά να δουλεύεις σαν άνδρας και ταυτόχρονα να είσαι μητέρα, σύντροφος, γυναίκα και άλλα πολλά....
Ευτυχώς δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι. Διότι υπάρχουν πολλοί άνδρες που σέβονται και εκτιμούν τις γυναίκες, που δεν είναι σεξιστές, που δε τις αντιμετωπίζουν σαν σκεύος ηδονής, που δεν τις βλέπουν ως κατώτερα πλάσματα, που αντιλαμβάνονται την αξία τους και που τις χειροκροτούν για όσα καταφέρνουν. Και σε αυτούς τους άνδρες βγάζω το καπέλο, πραγματικά. Είναι ευθύνη να είσαι άνδρας τελικά. Μεγάλη ευθύνη. Πάρτε το χαμπάρι, είτε βρίσκεστε στη θέση του συντρόφου, του συζύγου, του φίλου, του πατέρα, του αδελφού, του συναδέλφου, του διευθυντή, του αφεντικού. Είναι σοβαρή ευθύνη να είσαι άνδρας.
Ευθύνη όλων μας, ωστόσο, είναι να μεγαλώσουμε τους γιους μας σωστά και να μάθουν να σέβονται τις γυναίκες, από μικρή ηλικία. Γιατί αυτοί θα είναι οι αυριανοί άνδρες. Όπως επίσης έχουμε ευθύνη να μεγαλώσουμε τις κόρες μας, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχουν ανάγκη κανέναν άνδρα μεγαλώνοντας. Να μην χρειάζονται τον άνδρα για να ζήσουν, να τον θέλουν στη ζωή τους όμως.
Έχει τεράστια διαφορά το «χρειάζομαι» από το «θέλω» ...
Σας φιλώ,
Instagram: fragakimaria
Facebook: Maria Fragaki B
Twitter: @FragakiMaria
