Δάφνη Ματζιαράκη, αυτή θα’ πρεπε να είναι η πιο διάσημη Ελληνίδα του σήμερα

 

Δείτε το. Απλά δείτε το «4.1 Miles». Μία ωμή βιντεοσκόπηση που μέσα σε 20 λεπτά θα σας ξεσκίσει τα συναισθήματα. Δείτε το κάπου μόνοι, για να μπήξετε τα κλάματα πιο άνετα. Βάλτε τον ήχο στο τέρμα για να ακούσετε καλά τα ουρλιαχτά των προσφύγων που σώζονται μεσοπέλαγα από τους Έλληνες λιμενικούς. Τις φωνές των μωρών, τα κύματα και τον άνεμο που χωρίς έλεος τσακίζουν τις βάρκες. 

Η καταγραφή της Δάφνης είναι τόσο δυνατή, που καταφέρνει να ακούγεται ακόμα και η βουβή αγωνία του καπετάνιου, ο οποίος τρέμοντας προσπαθεί να επαναφέρει ένα μωρό στη ζωή, κάνοντάς του τεχνητή αναπνοή. Οι άλλοι δίπλα κοιτούν και τρέχουν να σώσουν τους υπόλοιπους. «Ζει»; 

 

 

«Θα ζήσει ναι». Κλάμα. Μόνο κλάμα και οργή. Μπορεί το ντοκιμαντέρ αυτό να έχει κουνημένα πλάνα, λάθος πλάνα, θολά πλάνα. Έχει όμως 20 λεπτά αληθινά πλάνα που θα τα θυμάμαι για πάντα.

 

Δεν είναι τόσο η θλίψη που σου δημιουργούν αυτές οι εικόνες, άλλωστε τις βλέπουμε πολύ συχνά στις ειδήσεις τα τελευταία δυο χρόνια. Η κινηματογράφιση αυτής της αληθινής αποστολής σωτηρίας είναι τόσο ρεαλιστικά αποτυπωμένη που βλέποντάς την, -αν είσαι άνθρωπος- θέλεις να απλώσεις το χέρι και να αρπάξεις ένα μωρό να το ζεστάνεις με την κουβέρτα σου.

 

Πρώτη φορά ένιωσα από τη ζεστασιά του γραφείου μου, το πόσο παγωμένα είναι τα νερά του Αιγαίου, πόσο μπορεί να κόβεται η ανάσα, να πιάνεται ο αυχένας κοιτάζοντας ψηλά, να παραλύουν τα πόδια από την υπερπροσπάθεια να κρατηθώ στην επιφάνεια, ενώ ο διπλανός μου με τραβάει στο βυθό για να σωθεί. Και τελικά πνιγόμαστε και οι δυο…

 

 

Δείτε το ντοκιμαντέρ της Δάφνης Ματζιαράκη. «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ, τόσο τρομαγμένα παιδιά στη ζωή μου», λέει σε μια συνέντευξή της, περιγράφοντας όσα έζησε στο σκάφος. «Δεν μπορώ καν να φανταστώ πως θα ένιωθαν»…

 

Αυτή την Ελληνίδα  πρέπει να τη μάθουμε όλοι επειδή είναι σημαντική. Ναι ο Αντετοκούμπο, ο τεράστιος αυτός σταρ-αθλητής με τη λάμψη, τα καρφώματα και τα εκατομμύρια, μας κάνει χιλιοπερήφανους  αλλά και η Δάφνη.

 

Είτε το πάρει το χρυσό αγαλματίδιο, είτε δεν το πάρει, αυτό το 20λεπτο  έργο  θα χαραχτεί για πάντα στην απεικόνιση της σύγχρονης -βίαιης- προσφυγιάς.

 

YΓ: 4,1 μίλια είναι η κοντινότερη απόσταση της Λέσβου από τις ακτές της Τουρκίας.

 

 

Η Δάφνη Ματζιαράκη, υποψήφια για Οσκαρ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους με την ταινία της «4.1 Miles», είναι παιδί του «Σκάι» και της «Καθημερινής», από όπου ξεκίνησε άλλωστε την δημοσιογραφική της σταδιοδρομία.

Στο ραδιόφωνο του «Σκάι» παρουσίαζε επί πέντε χρόνια το EuRaNEt, μια εκπομπή για ευρωπαϊκά θέματα, ενώ έκανε συχνά ανταποκρίσεις στην τηλεόραση του «Σκάι» με την ίδια θεματολογία.

Οταν μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο άρχισε να στέλνει κομμάτια και στην «Καθημερινή» για ζητήματα, όπως η προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα το 2012 και ο εορτασμός της Ημέρας των Ευχαριστιών από τους Ινδιάνους.

Το ντοκιμαντέρ της καταγράφει τις  επιχειρήσεις των λιμενικών αρχών της Λέσβου και του κυβερνήτη Κυριάκου Παπαδόπουλου, να σώσουν τους πρόσφυγες που προσπαθούν να φτάσουν στις ακτές του ελληνικού νησιού από τα τουρκικά παράλια. Επί τρεις εβδομάδες παρακολούθησε τον Παπαδόπουλο στο σκάφος του να δίνει καθημερινές μάχες για να σώσει αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους.

Η υποψηφιότητά της δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο η βράβευσή της με ένα από τα φοιτητικά Όσκαρ που δίνει κάθε χρόνο η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών σε σπουδαστές αμερικανικών πανεπιστημίων. Παραγωγός είναι το Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια, όπου η Δάφνη Ματζιαράκη σπουδάζει δημοσιογραφία.

Δείτε το ντοκιμαντέρ της Δάφνης Ματζιαράκη παρακάτω: