Τα τελευταία 24ωρα είναι εφιαλτικά. Φλόγες παντού. Καπνοί, στάχτες, μαυρίλα. Σκούρα χρώματα στον ουρανό, στη σκέψη, στη διάθεσή μας και φυσικά αμέτρητα «γιατί». Γιατί συνέβη αυτό, γιατί τέτοια καταστροφή, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που προκαλούν τέτοιο κακό… γιατί;
Στο κέντρο, στο Χαλάνδρι, στο Μαρούσι, στην Αγία Παρασκευή, στο Κορωπί, στις περιοχές δηλαδή που κινήθηκα αυτές τις μέρες, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, ενώ περπατούσα κι έβλεπα στάχτη να πέφτει από τον ουρανό. Και η φωτιά να μην σταματά...
Όπως δεν σταματά ούτε στιγμή και ο τεράστιος αγώνας των πυροσβεστών να σώσουν ό,τι μπορούν. Αυτοί είναι ήρωες που με σθένος τα βάζουν με τον πύρινο εχθρό. Που ξημεροβραδιάζονται στις πληγείσες περιοχές με κίνδυνο της ζωής τους. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε. Είστε πολύτιμοι!
Αυτές τις μέρες είδα περισσότερη τηλεόραση από ποτέ. Την πρώτη βραδιά κοιμήθηκα για μία μόνο ώρα. Όλα τα κανάλια είχαν συνεχή ενημέρωση.
Παντού φωτιά, παντού πόνος. Κι εκεί στην πρώτη γραμμή μαζί με τους πυροσβέστες και οι αποστολές των τηλεοπτικών σταθμών, δημοσιογράφοι, οπερατέρ, φωτογράφοι για να μεταδώσουν τις ειδήσεις. Τους θαύμασα όλους. Γιατί ήταν και είναι εκεί, ψύχραιμοι και ακούραστοι.
Επαγγελματίες, ενημερωμένοι και έτοιμοι για όλες τις απευθείας συνδέσεις κάτω από περίεργες και ασυνήθιστες συνθήκες με κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας και της ζωής τους και αυτοί. Να βοηθούν τους πυροσβέστες, ενώ παράλληλα κάνουν τη δική τους δουλειά.
Μπράβο παιδιά! Δύναμη και ας ευχηθούμε όλο αυτό να τελειώσει άμεσα.
Instagram: christoskoutras
Twitter: @christoskoutras
Facebook: Christos Koutras, Christos Koutras II
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)