Από το μπιμπερό… στο ποτηράκι!

Από τον νεροχύτη στην τσάντα κι από την κούνια στο παρκάκι της γειτονιάς, το μπιμπερό μάς ακολουθεί σε κάθε μας βήμα και… φροντίζει να είναι το μικρό μας πάντοτε χορτάτο! Έως πότε, όμως, θα πρέπει να το χρησιμοποιούμε;

Τον πρώτο ενάμισι χρόνο της ζωής του μικρού μας, η χρήση του μπιμπερό θεωρείται απόλυτα φυσιολογική. Παρ’ όλα αυτά, όμως, θα πρέπει μέχρι τότε να έχουμε φροντίσει να κάνουμε την πρώτη γνωριμία και με το ειδικό ποτηράκι (αυτό με το ενσωματωμένο καλαμάκι). Η ιδανική ηλικία; Περίπου στους 7 με 9 μήνες!

Η συγκεκριμένη ηλικία είναι ιδανική γιατί πρώτον το μωρό αρχίζει να κάθεται , δεύτερον μπορεί να κρατήσει μόνο του το συγκεκριμένο κυπελλάκι και τρίτον θέλει να πειραματίζεται με οτιδήποτε καινούργιο κινήσει την περιέργειά του. Το μπιμπερό, βέβαια, μπορεί να παραμείνει στην κουζίνα μέχρι το μικρό μας να συμπληρώσει τα δύο του χρόνια, με την προϋπόθεση ότι θα το χρησιμοποιούμε μόνο το βραδάκι χωρίς φυσικά να το αφήνουμε στο στοματάκι του όταν αυτό θα έχει αποκοιμηθεί (είναι σημαντικό για την υγιεινή των δοντιών αλλά και για την αποφυγή των ωτιτίδων το παιδί να μην κοιμάται αγκαλιά με το μπιμπερό).

Βασική προϋπόθεση επιτυχίας του εν λόγω εγχειρήματος, είναι να μην πιέσουμε το μικρό μας να χρησιμοποιήσει το νέο του ποτήρι αρπάζοντάς του από τα χέρια το αγαπημένο του μπιμπερό. Τι κάνουμε, λοιπόν;

• Αρχικά, λοιπόν, επιλέγουμε ένα ποτηράκι με φανταχτερά χρώματα και παιδικές φιγούρες το οποίο θα πρέπει να κλείνει καλά και να μην στάζει. Ξεκινάμε αφήνοντάς το άδειο κάπου όπου το μικρό μας έχει πρόσβαση ούτως ώστε να μπορέσει να το περιεργαστεί. Θα μπορούσαμε μάλιστα να έχουμε ακόμα ένα το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε εμείς ούτως ώστε να αντιγράψει τις κινήσεις μας.

• Στη συνέχεια βάζουμε λίγο γαλατάκι ή χυμό και το αφήνουμε και πάλι να παίξει με αυτό. Σίγουρα θα υπάρξουν… διαρροές κι ακόμα πιο σίγουρα το ποτηράκι θα αποτελέσει περισσότερο παιχνίδι στα χέρια του παιδιού παρά σκεύος φαγητού…

• Το παροτρύνουμε να πιεί από το στόμιο. Σε αυτή ακριβώς τη φάση θα βοηθούσε να μας δει να πίνουμε κι εμείς από το δικό μας αντίστοιχο ποτήρι.

• Αφού δούμε ότι αρχίζει να συνηθίζει στην ιδέα, αποσύρουμε σιγά-σιγά από την κουζίνα μας –και γενικά από το οπτικό πεδίο του μωρού μας– το μπιμπερό. Αυτό που χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας, είναι πως όσο περνάει ο καιρός, τόσο το μικρό μας θα προσκολλάται στο μπιμπερό του. Το γοργό και χάριν έχει λοιπόν. Με το που θα φτάσει το μικρό μας στην κατάλληλη ηλικία, αρχίζουμε τις προσπάθειες…

Της Μάρθας Αγγελοπούλου με τη συνεργασία της παιδιάτρου δρ. Βιβής Παναγοπούλου και της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου (eirini_mpirmpou@yahoo.gr).

Διαβάστε περισσότερα στο www.paidimag.gr.