Η Ειρήνη Αϊνδιλή που μαζί με την ομάδα του ασάμπλ ανέβηκαν στο βάθρο της Ολυμπιάδας του Σίδνει μιλώντας στην εκπομπή Joy και τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου παραδέχθηκε ότι έγινε βουλιμική για να μπορέσει να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 σε ηλικίας μόλις 15 χρονών.
“Όταν ήθελα να βάλω σαν στόχο την δεύτερη Ολυμπιάδα του 2004, λόγω τραυματισμού και λόγω το ότι δεν με βοηθούσε το σώμα μου έγινα βουλιμική. Γενικά στον αθλητισμό όλη η κατάσταση είναι πιεστική. Δεν είναι ότι πρέπει να είσαι αδύνατη για να δείχνεις ωραία στο ταπι αλλά επειδή είναι ένα άθλημα που κάνεις πολλές ώρες προπόνησης πρέπει να είσαι αδύνατη για να ανταπεξέλθεις. Έπρεπε να είμαστε 20 κιλά κάτω από το ύψος μας. Αν βάλεις 3 κιλά παραπάνω είναι σαν να γυμνάζεσαι με βαράκια! Βέβαια η δικιά μας ομάδας είχε πολύ πίεση στα κιλά. Μπορεί να ήμασταν με ένα γιαούρτι για ημέρες. Η όλη διαδικασία που ήμασταν μακριά από την οικογένειά μας, σε ηλικία 11- 12 ετών και τρώγαμε ότι είχε το εστιατόριο στο Ολυμπιακό Στάδιο που δεν έκανε ειδική διατροφή για τις αθλήτριες του ανσάμπλ. Μπορεί να είχε παστίτσιο που εμείς το τρώγαμε μετά από αγώνες. Οπότε τρώγαμε στο δωμάτιο ένα γιαούρτι ή μια σαλάτα. Έχω ζήσει και 25 μέρες τρώγοντας μόνο ένα γιαούρτι. Μπορούσαμε και να παραγγείλουμε αλλά παχαίναμε και υπήρχαν τσακωμοί με τις προπονήτριες. Έχει την πίεση ότι είσαι φαβορί, πρέπει να πάρει την πρόκριση. Ήμασταν παιδιά 12 και 13 ετών δεν βλέπαμε την οικογένειά μας, δεν είχαμε παιδική ηλικία.
Υπήρχαν αθλήτριες που τρώγανε αλλά κάνανε εμετό παροδικά ενώ εγώ έκανα συνέχεια. Το 1998 μετά από ένα τραυματισμό έμεινα 4 μήνες εκτός ομάδας, ήμουν με τις πατερίτσες αλλά έκανα προπονήσεις. Τότε έτρωγα ένα γιαούρτι αλλά πόσο να αντέξει κάποιος; Άντεξα για 25 ημέρες να τρώω ένα γιαούρτι και θυμάμαι ότι έτρωγα τσίχλες για να νομίζω ότι κάτι μασάω. Μετά άρχισα να τρώω ένα μπιφτέκι με σαλάτα, κανονικό γεύμα και άρχισα να βάζω γραμμάρια μέχρι που έφτασα να ζυγίζω 3,5 κιλά πάνω και δεν αδυνάτιζα με τίποτα. Κάποια στιγμή που είπε μια προπονήτρια “δεν ξέρω τι θα κάνεις να κόψεις τον σβέρκο σου, κάνε ότι νομίζεις”. Πήγα το βράδυ στους ξενώνες έφαγα και έκανα εμετό. Αυτό μου άρεσε γιατί έτρωγα τα απαγορευμένα. Είναι μια ψυχολογική αρρώστια. Ξαφνικά έφτασα να κάνω 6 εμετούς την ημέρα. Με κατάλαβα οι συναθλήτριές μου γιατί οι τουαλέτες ήταν έξω από τα δωμάτια. Το χειρότερο είναι να ζυγίζεις ένα παιδί τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα. Είχαμε ζυγαριά και στους ξενώνες. Αυτό είναι αρρώστια.
Δείτε το video:
Εδώ μπορείτε να δείτε το Β΄ ΜΕΡΟΣ.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)