Θέλει δύναμη ψυχής για να καταφέρεις να περάσεις τον “γολγοθά” της νόσου που λέγεται καρκίνος. Η ηθοποιός Αθηνά Τσιλύρα, όπως φάνηκε την διαθέτει και δίνει, μέσα από την εμπειρία και την εξομολόγηση της, κουράγιο στις γυναίκες με το ίδιο πρόβλημα.
“Πέρασα κατάθλιψη πριν τον καρκίνο. Πολλές φορές η ψυχική η ψυχική κατάσταση, το ότι πιέζεσαι από πράγματα φέρνει και σωματική αρρώστια. Εγώ νομίζω ότι υπήρχε καρκίνος και δεν τον είχα αντιληφθεί. Δεν μου άρεσε να παίρνω χάπια, το πάλευα από μόνη μου. Αυτό με έριξε, με βύθισε. Αγωνιζόμουν να το ξεπεράσω” δήλωσε στο περιοδικό “ΕΓΩ” η γνωστή ηθοποιός.
Συγκλονιστική είναι η διήγηση της Αθηνάς Τσιλύρα για την στιγμή που πήρε τα αποτελέσματα της μαστογραφίας: “Πήγα σε μια γωνία του νοσοκομείου και άρχισα να κλαίω. Χάθηκα. Δεν ήξερα που βρισκόμουν, τι θα κάνω, τι με περίμενε. Ήταν πολύ βαρύ στο μυαλό μου να μου λένε: “Έχεις καρκίνο. Αύριο πρέπει να κάνεις μια χειρουργική βιοψία για να δούμε αν έχει επεκταθεί”. Εκείνη τη στιγμή ήρθε μια γυναίκα δίπλα μου. Ήταν πάρα πολύ όμορφη. Μου είπε: “Γιατί κλαίς;”. Tης απάντησα: “Από ευτυχία!”. “Το εννοείς;”, με ρώτησε. “Είσαι με τα καλά σου; Έχω καρκίνο”, της απάντησα. Τότε μου έδειξε το στήθος της και μου είπε: “Κοίτα! Το έχω περάσει. Μην σε νοιάζει! Αν είναι χειρουργήσιμος, περνάει. Να το θυμάσαι”. Μου έδωσε τόσο πολύ κουράγιο αυτή η γυναίκα και είπα: “Θα το παλέψω και θα το αντιμετωπίσω. Πολλές φορές η αρρώστια μπορεί να είναι ευλογία. Σου δίνει τέτοιο χαστούκι που σε κάνει να εκτιμάς τα πράγματα διαφορετικά. Στη διάρκεια των χημειοθεραπειών έλεγα ότι όταν τελειώσει αυτή η ιστορία θέλω να κοιτώ απλώς τη θάλασσα. Θα είμαι ευτυχισμένη μόνο μ`αυτό. Έγινα πολύ πιο δυνατός άνθρωπος.”
O σύζυγός της Αθηνάς Τσιλύρα, Σπύρος Παπαδόπουλος και ο γιός της, ήταν αυτοί που της συμπαραστάθηκαν και την βοήθησαν δίνοντας της κουράγιο μετά το αρχικό σοκ της δυσάρεστης είδησης. Λέει χαρακτηριστικά για την αντίδραση του συζύγου της: “Μου έλεγε, “είσαι δυνατή ! Ξέρω ότι μπορείς να το περάσεις. Θα πας παρακάτω”. Με τον γιο της περνούσαν τις ώρες τους κάνοντας πλάκα και γελώντας πολύ. Για την ίδια λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά το γεγονός, ότι όταν πήγαινε να πάρει τον γιο της από το σχολείο, φορούσε την περούκα της και όταν έμπαινε ο ίδιος μέσα, της τραβούσε την περούκα.
Κατά τη διάρκεια των χημειοθεραπειών, συνάντησε πολλές ομοιοπαθούσες και όπως λέει: “Είχαν όλες το ίδιο βλέμμα, που είχα κι εγώ, να απελευθερωθούν από αυτό το πράγμα. Υπήρχε απόλυτη ηρεμία, σαν να ταξίδευαν. Ηταν το πιο ωραίο πράγμαπου έχω δει στην ζωή μου. Αυτό το βλέμμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ”.
Μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας χημειοθεραπείας, η γνωστή ηθοποιός διαπίστωσε πως άνοιξε σαν άνθρωπος, αγάπησε περισσότερο τους ανθρώπους, τα πράγματα που κάνει, δεν είναι μίζερη και εγωϊστρια. Τώρα πλέον έχει, όπως λέει, την υγεία της και είναι πλήρης.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)