Όταν χρειάζεται να πλύνει τα χεράκια του το κάνει. Όταν πρέπει να καθίσει στο τραπέζι για το μεσημεριανό δεν προβάλει καμία απολύτως αντίσταση κι όταν έρχεται η ώρα να κάνει ησυχία για να ακούσει ένα παραμύθι μαζί με τα υπόλοιπα παιδάκια, «ράβει» το στοματάκι του και επικεντρώνει όλη την προσοχή του στη δασκάλα. Όλα αυτά στο σχολείο, μιας και, στο σπίτι, το μικρό μας είναι (σχεδόν) ένα άλλο παιδάκι!
Είναι αλλού γι’ αλλού – ή μάλλον για να είμαστε πιο συγκεκριμένες, είναι όπου θέλει εκείνο! Ενώ μοιάζει να συμμορφώνεται μια χαρά με το πρόγραμμα του σχολείου ή ενός φιλικού σπιτιού, στο σπίτι το μικρό μας μεταλλάσσεται και κάνει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει. Μπορεί να αρνείται με τις ώρες να πάει να πλύνει τα χεράκια του, να μη θέλει με τίποτα να φορέσει τα παντοφλάκια του και να παίζει με τις ώρες με το φαγητό του δίχως να κατεβάζει ούτε μία μπουκιά. Όταν, δε, έρχεται η ώρα του ύπνου ξεσηκώνεται ακόμα περισσότερο – εκτός κι αν είναι ψόφιο στην κούραση οπότε το παίρνει ο ύπνος στον καναπέ και τα πράγματα απλουστεύουν λιγάκι…
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Φέρνοντας τον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο στο μυαλό μας, συνειδητοποιούμε ότι εκεί τηρείται κάποιο πρόγραμμα. Τα παιδιά συγκεκριμένη ώρα θα παίξουν και συγκεκριμένη ώρα θα φάνε. Άραγε γίνεται το ίδιο και στο σπίτι μας; Από τη στιγμή που το παιδί μας δείχνει να προσαρμόζεται τέλεια τόσο στον παιδικό, όσο και στα σπίτια των φίλων μας, μπορεί να είμαστε εμείς εκείνοι που δεν κάνουμε κάτι σωστά. Τι θα λέγατε, λοιπόν, αν προσπαθούσαμε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα και στο σπίτι το οποίο θα τηρούμε πιστά; Να θέσουμε κανόνες τους οποίους τα μικρά μας θα είναι πιο εύκολο να ακολουθήσουν; Σημειώνουμε, λοιπόν, σε ένα χαρτάκι τους «Κανόνες της Ημέρας», οι οποίοι μπορούν να συνοδεύονται και από μία σχετική εικόνα ούτως ώστε η κάθε δραστηριότητα να είναι κατανοητή ακόμα και στα πιο μικρά παιδιά… Π.χ. Προτού καθίσουμε στο τραπέζι, πλένουμε τα χέρια μας. Όταν το φαγητό ετοιμάζεται, καθόμαστε στο τραπέζι για να φάμε. Το απόγευμα πηγαίνουμε βόλτα και το βράδυ κοιμόμαστε μια συγκεκριμένη ώρα ούτως ώστε να έχουμε δυνάμεις το πρωί για να κάνουμε ακόμα περισσότερα πράγματα. Πριν από τον ύπνο, όμως, κάνουμε μπανάκι και βουρτσίζουμε τα δοντάκια μας – μάλιστα, αυτά τα δύο μάς εξασφαλίζουν ένα παραμύθι κι ένα γλυκό φιλάκι για καληνύχτα! Τέλος, φροντίζουμε όποια δραστηριότητα κάνουμε να είναι σύντομη και να έχει ολοκληρωθεί προτού το μικρό μας βαρεθεί και μαζί με το ενδιαφέρον του χάσει και την υπομονή του.
*Mε τη συνεργασία της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου και της παιδαγωγού Σοφίας Προδρόμου.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)